50 historycznych i symbolicznych miejsc w Europie

Forum Romanum było sercem życia politycznego i handlowego starożytnego Rzymu. Na tym terenie znajdowały się ważne świątynie, bazyliki i łuki triumfalne zbudowane przez wiele wieków władztwa rzymskiego. Dzisiaj odwiedzający mogą spacerować między ruinami i zobaczyć pozostałości tych budowli, które pokazują, jak Rzymianie budowali swoje miasto. Forum pozwala zrozumieć potęgę i znaczenie Rzymu w starożytności.

Sagrada Familia to bazylika w Barcelonie projektowana przez Antoniego Gaudiego od 1882 roku. Budynek łączy style gotycki i art nouveau w osobisty i oryginalny sposób. Jego fasady wykazują szczegółowe prace kamieniarka i symboliczne obrazy. Wewnątrz smukłe kolumny kierują wzrok ku sklepieniom, które przypominają kamienny las. Gaudi kierował tym projektem aż do swojej śmierci w 1926 roku, wkładając wiele swoich architektonicznych idei. Bazylika wciąż jest dokańczana dzisiaj, z rzemieślnikami pracującymi zgodnie z jego pierwotnymi planami. Pokazuje, jak architektura i rzemiosło mogą się połączyć.

Uniwersytet Oksfordzki jest jednym z najstarszych uniwersytetów na świecie i od wieków kształtuje życie intelektualne Anglii. Z 39 college'ami rozrzuconymi po całym mieście, oferuje ona mieszankę różnych stylów architektonicznych, od struktur gotyckich do nowoczesnych budynków. Uniwersytet pokazuje, jak edukacja i architektura rozwijały się na przestrzeni wieków. Jego college'e funkcjonują jak małe społeczności z własnymi stołówkami, ogrodami i bibliotekami, gdzie studenci i naukowcy żyją i pracują razem. Wąskie ulice i dziedzińce opowiadają o długiej tradycji akademickiej sięgającej średniowiecza.

Akropol w Atenach to starożytna fortyfikacja i cytadela zbudowana w V wieku przed Chrystusem. Zawiera liczne szczątki archeologiczne, w tym Partenon, jedną z najbardziej znaczących struktur starożytności klasycznej. Akropol pokazuje, jak starożytni Grecy budowali swoje miasta i jaką rolę odgrywała religia i władza w ich społeczeństwie. Odwiedzający mogą zobaczyć tutaj ślady cywilizacji, która głęboko ukształtowała kulturę europejską.

Ten most był niegdyś rzymskim akweduktem z I wieku, który pokazuje umiejętności starożytnego inżynierstwa. Konstrukcja transportowała wodę przez trzy poziomy łuków i była częścią większego systemu zaopatrującego miasto Nîmes w wodę. Dziś odwiedzający mogą przejść przez masywną kamienną konstrukcję i zobaczyć bliskie rzemiosło budowlane. Most znajduje się w zielonej wąwozie i pozostaje świadectwem umiejętności rzymskich budowniczych w transporcie wody na długie odległości.

Normandzki cmentarz amerykański zawiera około 10 000 grobów żołnierzy amerykańskich, którzy zginęli podczas Drugiej Wojny Światowej. To miejsce w Colleville-sur-Mer jest częścią kolekcji historycznych miejsc w Europie, które pokazują przeszłość kontynentu. Odwiedzając ten cmentarz, możesz bezpośrednio spotkać się z historią 20. wieku i zrozumieć, jak ta война zmieniła Europę.

Koloseum to ogromny amfiteatr rzymski z I wieku, który mógł pomieścić do 80.000 widzów. Został zbudowany, aby gościć walki gladiatorów i inne spektakle publiczne. Struktura pokazuje umiejętności budowlane Rzymian dzięki swoim łukom, kolumnom i wielu poziomom. Dzisiaj odwiedzający mogą badać ruiny i wyobrazić sobie, jak ten amfiteatr funkcjonował prawie 2.000 lat temu.

Panteon to rzymska budowla w Rzymie, wzniesiona ponad 2000 lat temu. Imponuje ogromną kopułą z betonu, zbudowaną bez wzmocnienia stalowego. Jej średnica wynosi 43 metry, co czyni ją największą na świecie tego typu. Wnętrze wydaje się otwarte i jasne dzięki dużemu otworowi na szczycie kopuły. Odwiedzający doświadczają tutaj, jak Rzymianie dysponowali już zaawansowanymi technikami budowlanymi i tworzyli przestrzenie trwające wieki.

Pompeje były rzymskim miastem zasypany m popołem wulkanu Wezuwiusz w roku 79 naszej ery. Miasto zostało ponownie odkryte w 1748 roku i pokazuje życie rzymskie takie, jakie było przed wybuchem wulkanu. Możesz spacerować po ulicach i zobaczyć domy, sklepy i przestrzenie publiczne. Ciała ludzi, którzy tam zginęli, zostały zachowane przez popiół i pokazują, co się stało w tym momencie. Pompeje pomagają nam zrozumieć, jak żyli Rzymianie, co jedli, jak pracowali i co było dla nich ważne.

Stonehenge wznosi się na równinie Salisbury jako koło kamieni wzniesione około 4500 lat temu. Kamienie mają około 4 metry wysokości i tworzą wzór, który rodzi pytania: kto zbudował tę strukturę? W jakim celu? Naukowcy uważają, że mógł to być świątynia lub kalendarz. Ten pomnik pokazuje, jak starożytne ludy Europy potrafily już planować i wykonywać wielkie projekty budowlane.

Newgrange to duży kopiec pogrzebowy z epoki kamienia, starszy niż egipskie piramidy. To miejsce zostało zbudowane około 5.200 lat temu i pokazuje, jak żyli pierwsi mieszkańcy Irlandii i jak czciili swoich zmarłych. Szczególną cechą Newgrange jest jego orientacja: o wschodzie słońca w zimnym przesileniu światło świeci bezpośrednio do wewnętrznej komory. To pokazuje, że ludzie, którzy to zbudowali, ostrożnie obserwowali ruchy słońca i wykorzystywali tę wiedzę w kamieniu.

Alfama to najstarsza dzielnica Lizbony, sięgająca 8. wieku. Jej wąskie, kręte uliczki tworzą labirynt ukształtowany przez wpływy mauretańskie i średniowieczne. Przechodząc przez te przejścia, widać żółte kafelki na fasadach budynków, pranie rozwieszane między domami i nieoczekiwane schody prowadzące w górę lub w dół. Architektura pokazuje, jak ludzie żyli tutaj przez wieki, z niskimi drzwiami, wąskimi przejściami i budynkami gęsto do siebie przylutymi. Ta dzielnica opowiada historię Lizbony od średniowiecza do czasów współczesnych.

Meteora to zespół monastyrów wyznania ortodoksji wschodniej zbudowanych na szczytach formacji skalnych koło Kalambaki. Mnisi założyli te wspólnoty od XIV wieku, aby żyć w kontemplacji z dala od świata zewnętrznego. Budynki są wzniesione z kamienia i wbudowane w kliffy, tworząc osobliwą kompozycję architektury i przyrody. To miejsce pozostaje aktywną wspólnotą monastyczną, gdzie mnisi nadal praktykują swoją wiarę.

Tønsberg Fortress to jedna z najstarszych umocnionych struktur w Norwegii, pochodząca z 13. wieku. Służyła jako królewska rezydencja i militarna twierdza w średniowieczu. To miejsce pozwala zrozumieć, jak organiza się władzę w średniowiecznej Norwegii i jak broniono terytorium. Mury i wieże, które pozostały do dziś, opowiadają historię kraju.

Wieża Eiffla została zbudowana przez Gustave'a Eiffla w 1889 roku i pokazuje umiejętności inżynierów tamtych czasów w pracy z żelazem w nowy sposób. Wiele osób uważało, że jest brzydka, gdy została po raz pierwszy zbudowana. Dziś wieża jest częścią tego, jak ludzie widzą Paryż. Gdy wchodzisz po schodach lub bierzesz windę, możesz zobaczyć całe miasto poniżej. Wieża Eiffla pasuje do tej kolekcji, ponieważ pokazuje, jak XIX wiek zmienił wygląd Europy. Podczas gdy inne miejsca w tej kolekcji pokazują antyczne ruiny lub średniowieczne mury, ta wieża pokazuje, jak Europa rozwijała się w czasach nowożytnych.

Bazylika Świętego Piotra jest jedną z największych kościołów na świecie i ważnym dziełem renesansu. Jej budowa rozpoczęła się w 1506 roku i trwała około 120 lat. Budynek pokazuje kunształtność i ambicje epoki poprzez swoją architekturę, sztukę i dekorację. Odwiedzający mogą zobaczyć, jak artyści i pracownicy pracowali przez pokolenia, aby ukończyć ten projekt.

Edinburgh Castle unosi się nad Edynburgiem od XII wieku i był ośrodkiem władzy w Szkocji. Zamek łączy architekturę romańską i średniowieczną, pokazując jak Szkocja się rozwijała przez wieki. Wewnątrz pokoje opowiadają historie królów, wojen i codziennego życia, a mury oferują widoki na miasto i otaczające wzgórza. Edinburgh Castle jest jednym z miejsc pomagających zrozumieć historię Wysp Brytyjskich.

Pałac Dioklecjana w Split był rezydencją cesarza rzymskiego, który wycofał się tam w 305 roku n.e. Budynek łączy rzymską architekturę z elementami egipskimi i śródziemnomorskimi. Do jego budowy użyto marmuru z Włoch i Grecji. Kolumny i egipskie sfinksy zdobią strukturę. Pałac pokazuje, jak żyli rzymscy cesarze pod koniec swojej panowania i jakie zasoby mogli wykorzystać do swoich budowli.

Suomenlinna to twierdza morska zbudowana w XVIII wieku na ośmiu wyspach w celu obrony Helsinek. Fortyfikacje i koszary pokazują, jak chroniono miasta przybrzeżne w tamtych czasach. Możesz spacerować przez bastiony, widzieć stare armaty i zrozumieć historię obrony wybrzeża. To miejsce jest wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Zamek w Pradze to największy kompleks starożytnych zamków na świecie i opowiada historię Europy Środkowej przez ponad tysiąc lat. Budowa rozpoczęła się w 9 wieku i miejsce stopniowo rozwijało się w centrum władzy królewskiej i cesarskiej. Kompleks zawiera pałace, kościoły i ogrody pokazujące różne style architektoniczne od romańskiego do barokowego. Odwiedzający mogą przechodzić przez pokoje, w których żyli królowie i cesarze, oraz odwiedzić Katedrę św. Wita, która wznosi się w sercu kompleksu. Przez wieki zamek służył jako siedziba władzy dla głównych władców regionu.

Wawel to zamek położony na wzgórzu w Krakowie, który przez około 9 wieków od XI wieku był główną siedzibą polskiej monarchii. Zamek łączy style romański, gotycki i barokowy, a każda epoka zostawiła ślad na budynkach i dekoracjach. Przechodząc przez sale, widać miejsca, gdzie monarchowie podejmowali ważne decyzje. Wewnętrzny dziedziniec otoczony galeriami o łukowych przejściach oferuje spokojną przestrzeń do spaceru. Kaplica wewnątrz zamku zawiera groby ważnych postaci z polskiej historii. Odwiedzający mogą eksplorować komnaty królewskie, wciąż wyposażone w przedmioty i dzieła sztuki z różnych okresów, i dzięki temu zrozumieć, jak żyli i rządzili królowie z tego miejsca.

Zamek Neuschwanstein to twierdza z 19. wieku, którą król Ludwik II wybudował w Alpach Bawarskich. Z białymi murami i wieżami góruje nad krajobrazem na szczycie wzgórza. Zamek łączy średniowieczne tradycje budowlane z romantycznymi ideałami i obrazami z baśni. Patrząc na niego z zewnątrz, widać, jak bardzo króla pociągały opowieści ze średniowiecza. Wewnątrz pokoje przedstawiają sceny ze starych legend. Zamek przyciąga wielu odwiedzających, bo pokazuje, jak ludzie w 19. wieku zamieniło swoje marzenia w architekturę z kamienia.

Zamek Kronborg w Helsingør w Danii został zbudowany około 1420 roku jako forteca i przekształcony w arcydzieło renesansu. Jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO i stał się słynny dzięki Hamletowi Szekspira. Podczas wizyty przechodzisz przez grube mury kamienne, sale królewskie i bastiony dominujące nad cieśniną między Danią a Szwecją. Zamek pokazuje, jak forteca wojskowa przekształciła się w królewską rezydencję.

Althing w Reykjaviku jest jednym z najstarszych parlamentarnych miejsc zgromadzenia na świecie. Założony w 930 roku, to miejsce służyło jako przestrzeń, gdzie islandzcy przywódcy zbierali się, aby podejmować decyzje i tworzyć prawa. Pokazuje, jak wczesni Islandczycy opracowali formy zgromadzenia i wspólnego rządzenia. To miejsce należy do europejskich lokalizacji, które dokumentują życie polityczne przez wieki, od początków parlamentu do nowoczesnej demokracji.

Zamek Bran został wybudowany przez Sasów w 1377 roku i jest pomnikiem narodowym Siedmiogrodu. Ten zamek wznosi się na wzgórzu i łączy historię średniowieczną z krajobrazem regionu. Budynek jest znany na całym świecie ze względu na powiązanie z legendą Draculi, ale jego prawdziwa historia opowiada o handlu, obronie i codziennym życiu na Siedmiogrodzie na przestrzeni wielu wieków. Odwiedzający przechodzą przez pokoje wyposażone w przedmioty z różnych epok i odkrywają, jak żyli ludzie w tym zamku.

Eketorp to fortyfikacja z czasów Żelaza zbudowana wokół roku 400 na szwedzkim wyspie Öland. Archeolodzy odkryli na tym stanowisku ponad 24 000 przedmiotów, pokazując jak ludzie żyli w tamtych czasach. Dziś funkcjonuje jako muzeum na wolnym powietrzu, gdzie odwiedzający mogą badać pozostałości starej fortyfikacji i dowiedzieć się więcej o jej roli w historii Szwecji.

Pałac Rundale to barokowy i rokoko-hański zamek z XVIII wieku, zaprojektowany przez Francesco Rastreliego. Był letnia rezydencją księcia Kurlandii i pokazuje величие, którą europejska szlachta mogła tworzyć w tym okresie. Ze swoimi salami, ogrodami i dekoracjami, ten pałac opowiada, jak żyła arystokracja i co oznaczała dla niej architektura w tamtych czasach. To jedno z tych miejsc w Europie, gdzie można doświadczyć historii bezpośrednio przez przestrzenie i ich szczegóły.

Wieża Gedyminy to ostatni pozostałość górnego zamku Wilna z 13. wieku. Ta czerwona ceglana wieża wznosi się na wzgórzu nad miastem i oznacza miejsce, gdzie niegdyś stała średniowieczna forteca. Wieża stała się symbolem litewskiej niepodległości i opowiada historię przeszłości kraju. Odwiedzający mogą wejść na szczyt i zobaczyć miasto spod góry.

Ruiny tego klasztoru w Tallinie zostały zbudowane w 1407 roku i były niegdyś jednym z najważniejszych kompleksów monastycznych w Europie Północnej. W 1575 roku klasztor został zniszczony podczas rosyjskiej inwazji. Dziś zachowane mury kamienne i łuki opowiadają historię czasu, kiedy ten klasztor służył jako religijny i kulturalny ośrodek dla regionu, przyciągając ludzi z całej otaczającej okolicy.

Hagia Sophia była pierwotnie kościołem zbudowanym w VI wieku w Stambule i została przekształcona w meczet w XV wieku. Jej ogromna kopuła wydaje się unnosić nad przestrzenią wnętrza, kluczowa cecha architektury bizantyjskiej. Ta struktura opowiada o skomplikowanej historii Stambułu i kulturach, które ukształtowały miasto. Przechodząc przez nią, widać warstwy różnych okresów w dekoracjach i inskrypcjach na ścianach.

Butrint to starożytne miasto założone w 7 wieku przed Chrystusem, wymieniane w Odysei Homera. W tym miejscu znajdziesz pozostałości z czasów greckich, rzymskich, bizantyjskich i weneckich. Ruiny pokazują, jak różne kultury mieszkały w tym samym miejscu przez wieki i zostawiły swoje budowle. Spacerując po terenie, możesz dosłownie widzieć warstwy tej historii.

Zamek Budański góruje nad Budapeszsztem z architektury z różnych okresów. Budowa rozpoczęła się w 13. wieku, ale budynek był modyfikowany i rozbudowywany przez wieki. Po zniszczeniu podczas II wojny światowej zamek został przebudowany. Dziś odwiedzający mogą spacerować po pokojach i zobaczyć, jak żyła tu rodzina królewska. Mury i wieże oferują widoki na miasto i Dunaj.

Pałac Królewski w Amsterdamie został pierwotnie zbudowany jako ratusz w XVII wieku i był największym świeckim budynkiem w Europie w tym czasie. Pałac ten pokazuje, jak miasto Amsterdam wykazywało swoją bogatość i władzę podczas okresu wielkiego dobrobytu. Architektura budynku odzwierciedla ambicje miasta handlowego, które kształtowało świat w tamtych czasach. Później został przekształcony z ratusza na rezydencję królewską i nadal służy jako miejsce recepcji państwowych i oficjalnych uroczystości.

Ten zamek to średniowieczna twierdza zbudowana w 12. wieku, która stoi nad brzegiem Skaldy w Antwerpii. Został wybudowany, aby chronić rzekę i ochronić miasto przed atakami z zewnątrz. Het Steen pokazuje, jak średniowieczni ludzie bronili swoich osad i dlaczego rzeki były niezbędne dla handlu i bezpieczeństwa. Dziś odwiedzający mogą przechodzić przez grube mury i wieże i wyobrażać sobie żołnierzy, którzy tutaj kiedyś stali na straży.

Pałac Schönbrunn to rezydencja z XVIII wieku, która służyła jako letnia siedziba monarchii habsburskiej. Z jego 1441 pokojami i rozległymi ogrodami to miejsce pokazuje, jak żyła europejska arystokracja. Ogrody zawierają 32 rzeźby i są domem dla najstarszego ogrodu zoologicznego na świecie. Schönbrunn opowiada historię dynastii, która ukształtowała Europę.

Perperikon to stanowisko archeologiczne w Kardzhali, które przechowuje ślady osady sprzed 5000 lat. Miejsce było ważną świątynią poświęconą bogu Dionizosowi. Wykopaliska ujawniły ceramikę i artefakty kultury tracjańskiej, pokazując, jak żyły osoby w tym regionie i jak czciły swoich bogów. Ruiny na wzgórzu dają wgląd w starożytny świat wschodnich Bałkanów.

Augusta Raurica była kolonią rzymską założoną w 1. wieku przed naszą erą nad Renem. Wykopaliska ujawniają rzeczywiste życie Rzymian z świątyniami, łaźniami, teatrami i budynkami mieszkalnymi. To miejsce pozwala zrozumieć, jak funkcjonowało starożytne miasto i jak ludzie żyli w tym rejonie w czasach rzymskich.

Cathédrale Notre-Dame de Paris jest jedną z najważniejszych katedr gotyckich w Europie, a jej budowa rozpoczęła się w XII wieku. Pokazuje średniowieczne rzemiosło poprzez swoje ostre łuki, przypory i kolorowe witraże. Ta katedra pojawia się w tej kolekcji jako przykład architektury religijnej, która określiła średniowiecze i która nadal definiuje Paryż dzisiaj. Jej struktura opowiada o umiejętnościach budowniczych tamtych czasów i znaczeniu, jakie te miejsca miały dla społeczeństwa.

Pałac Wersalski został zbudowany w 17. wieku jako rezydencja króla Ludwika XIV. Łączy barok z francuskim klasycyzmem. Pałac zawiera wspaniałe pokoje i słynną Galerię Luster, gdzie toczyło się życie dworu królewskiego. Ogrody wokół niego układają się w geometryczne schematy, z fontannami, alejami obsadzonymi drzewami i zbiornikami wodnymi. Ten pałac pokazuje potęgę monarchii francuskiej i przepych życia dworskiego w tamtych czasach.

Wieża Londyńska to normandzka twierdza wybudowana po 1066 roku w sercu miasta. Ten zamek służył jako rezydencja królewska dla angielskich królów, a później jako więzienie. Dziś przechowuje Korony Brytyjskie. Budynek demonstruje potęgę Normanów po ich podboju Anglii. Spacerując przez mury, odwiedzający spotykają się z historią władzy królewskiej i życia średniowiecznego. Wieża Londyńska jest ważnym przykładem architektury średniowiecznej i kluczowym świadectwem angielskiej historii na przestrzeni prawie tysiąc lat.

Alhambra to pałac-forteca z 14. wieku, dawna rezydencja sułtanów Nasridów z Granady. Pokazuje islamską architekturę Andaluzji z ozdobnymi dziedzińcami, fontannami i skomplikowanymi detalami dekoracyjnymi. Pomieszczenia opowiadają historię czasu, gdy Granada była ważnym ośrodkiem kultury islamskiej w Europie. Przechodząc przez pałac, widać wszędzie geometryczne wzory, kafle i gry wodne, które odzwierciedlają życie w tym pałacu.

Katedra Kolońska to katedra gotycka budowana od XIII do XIX wieku. Jej dwie spiczaste wieże wznoszą się na wysokość 157 metrów nad Renem. Budynek jest wpisany na światową listę dziedzictwa kulturowego UNESCO i pokazuje umiejętności gotyckich budowniczych. Odwiedzający mogą zobaczyć rzeźbione portale, kolorowe witraże i wnętrza o wysokich sklepieniach.

Pałac Dożów był siedzibą Dożego Wenecji od XIV do XVIII wieku. Budynek łączy w wyjątkowy sposób architekturę gotycką i bizantyjską. Wewnątrz znajdują się wielkie sale ozdobione obrazami mistrzów weneckich. Pałac pokazuje, jak żyli i rządzili liderzy Wenecji. Jego pokoje opowiadają historię mocy i bogactwa republiki. Dzisiaj odwiedzający mogą przejść przez te przestrzenie i zrozumieć, jak funkcjonowała ta miasto-państwo i gdzie jej liderzy podejmowali ważne decyzje.

Opactwo Westminster zostało założone w 10. wieku jako benedyktyński klasztor i pozostaje jednym z najważniejszych kościołów w Anglii. Ten budynek funkcjonuje zarówno jako centrum religijne, jak i miejsce koronacji brytyjskich monarchów. Wielu ważnych postaci z historii angielskiej jest tu pochowanych. Architektura wykazuje gotyckie formy, które rozwijały się przez wieki. Odwiedzający mogą podziwiać rzemiosło w jej szczegółach i eksplorować historyczne pomieszczenia, w których rozegrały się ważne momenty historii brytyjskiej.

Mont-Saint-Michel to opactwo zbudowane na skalnym wysepce z VIII wieku, wznoszące się 80 metrów nad zatokę. Łączy architekturę romańską i gotycką z średniowiecznymi fortyfikacjami. Ta struktura pokazuje, jak wspólnoty religijne budowały w trudnych miejscach w średniowieczu. Położenie na izolowanej skale czyni to miejsce ważnym punktem orientacyjnym w historii Zachodu.

Muzeum Ermitażu było kiedyś zimową rezydencją rosyjskich carów, zbudowaną w 18. wieku. Dzisiaj jest jednym z największych muzeów na świecie, wystawiającym dzieła sztuki i starożytności na wielu piętrach. To miejsce należy do europejskich ośrodków, które świadczą o ludzkiej historii. Muzeum pozwala zrozumieć moc i smak carów oraz to, jak rosyjskie społeczeństwo zmieniało się na przestrzeni wieków. Tutaj możesz zobaczyć dzieła sztuki, które w innym przypadku byłyby ukryte.

Katedra Świętego Bazylego to świątynia z XVI wieku zbudowana za panowania Iwana Groźnego, znajdująca się na Placu Czerwonym w Moskwie. Ze swoimi charakterystycznymi cebulastymi kopułami i żywymi kolorami stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Rosji. Ta katedra łączy w unikalny sposób rosyjskie i bizantyjskie tradycje architektoniczne, z kilkoma kapliczkami połączonymi pod jedną strukturą. Odwiedzający znajdują tutaj piękne detale i ozdoby, które odzwierciedlają pobożność religijną i umiejętności artystyczne tych, którzy ją wzniesli w XVI wieku.

Zamek Chambord to pałac renesansowy zbudowany w XVI wieku przez króla Franciszka I w Dolinie Loary. Budynek łączy francuskie i włoskie style architektoniczne i wyróżnia się słynną spiralną klatką schodową i mnogością pomieszczeń. Ten zamek reprezentuje potęgę i bogactwo francuskiej monarchii w okresie renesansu i pokazuje, jak europejscy władcy wyrażali swoją władzę poprzez imponujące konstrukcje.

Meczet-Katedra w Kordobie została zbudowana w VIII wieku i pokazuje, jak dwie religie współdzieliły jeden budynek. Ta struktura łączy architekturę islamską i chrześcijańską w sposób rzadko spotykany w Europie. Czerwone i białe łuki wypełniające wnętrze opowiadają historię czasu, gdy muzułmanie i chrześcijanie żyli obok siebie w Hiszpanii. Odwiedzający to miejsce lepiej rozumieją, jak funkcjonowała średniowieczna Iberia.

Katedra Canterbury to budynek religijny z 12. wieku położony w sercu Canterbury. Przez wieki był ważnym miejscem pielgrzymacji i wykazuje architekturę gotycką z kolorowymi witrażami i średniowiecznym krużgankiem. Odwiedzający mogą spacerować po przestrzeniach, gdzie wierni modlili się przez pokolenia, i zrozumieć rolę tego miejsca w religijenej historii Anglii.

Klasztor Hieronimitów w Lizbonie to budynek z XVI wieku, który wykazuje portugalski styl manuelijski. Jego architektura łączy budowę religijną z przedsięwzięciami morskimi epoki wielkich odkryć. Ozdobny krużganek klasztoru odzwierciedla dobrobyт, który Portugalia uzyskała dzięki żegludze. Budynek opowiada historię czasów, gdy Lizbona była centrum eksploracji, a mnisi żyli i modlili się tutaj, podczas gdy statki wyruszały w celu odkrywania nowych ziem.