Alhambra

Te zamki znajdują się z dala od głównych destynacji turystycznych i reprezentują różne okresy architektury europejskiej i amerykańskiej. Od średniowiecznych fortec po królewskie rezydencje, każdy zamek opowiada własną historię. Budowle zajmują charakterystyczne lokalizacje: na wyspach, w górskich jaskiniach lub otoczone winnicami. Kolekcja obejmuje budowle z różnych stuleci, które pozostały stosunkowo nieznane ze względu na swoje odległe położenie lub okoliczności historyczne. Niektóre z tych zamków służyły jako forty obronne, podczas gdy inne pełniły funkcję arystokratycznych domów lub ośrodków administracyjnych. Miejsca te oferują odwiedzającym możliwość doświadczenia historycznej architektury w spokojnym otoczeniu i poznania regionalnych cech różnych krajów i okresów.

Budowle wojskowe z różnych krajów pokazują ewolucję struktur obronnych i centrów dowodzenia na przestrzeni wieków. Ta kolekcja obejmuje średniowieczne zamki, nowożytne fortyfikacje, koszary, stanowiska dowodzenia i współczesne instalacje wojskowe. Każda struktura dokumentuje strategie wojskowe, postępy technologiczne i wydarzenia historyczne swojej epoki. Obiekty obejmują europejskie systemy forteczne, takie jak fortyfikacje Vaubana we Francji, azjatyckie mury obronne oraz amerykańskie bazy wojskowe z różnych okresów. Wiele z tych struktur odegrało kluczowe role w wojnach i konfliktach, a obecnie są dostępne jako zabytki lub muzea. Oferują wgląd w architekturę wojskową, praktyki inżynieryjne oraz strategiczne znaczenie ich lokalizacji.

Średniowieczne zamki i fortece rozciągają się po całej Europie, dokumentując systemy obronne i siedziby książęce od IX do XVI wieku. Te obiekty obejmują górskie twierdze, takie jak Montségur w Pirenejach, fortyfikacje wyspiarskie jak Troki na Litwie oraz obrony przybrzeżne jak Kronborg w Danii. Metody budowlane obejmują zarówno wieże romańskie, jak i późnośredniowieczne stanowiska artyleryjskie, od mauretańskich pałaców takich jak Alhambra po gotyckie struktury obronne jak Burg Eltz. Wiele z tych miejsc posiada wielokrotne pierścienie fortyfikacji, podziemne przejścia i dzielnice mieszkalne, które dostarczają informacji o militarnych i cywilnych aspektach średniowiecznego życia. Kolekcja obejmuje lokalizacje w różnych kontekstach geograficznych. Zamek Predjama w Słowenii wbudowany jest w ścianę skalną, podczas gdy Eilean Donan w Szkocji zajmuje wyspę pływową. Fortece takie jak Sant Ferran koło Figueres демонструją architekturę wojskową XVIII wieku z gwiaździstymi bastionami. Niektóre obiekty, jak Neuschwanstein, zostały zbudowane w XIX wieku w stylu historyzującym, łącząc romantyczne ideały z osiągnięciami inżynieryjnymi swojej epoki. Kolejne przykłady to Château de Chambord w Dolinie Loary, zamek Peleș w Karpatach oraz Bojnice na Słowacji. Te miejsca dokumentują funkcje od fortec granicznych po rezydencje królewskie i pokazują ewolucję europejskiej architektury obronnej na przestrzeni kilku wieków.

Od najwyższych szczytów po nadbrzeżne klify, ta kolekcja łączy geograficznie istotne punkty widokowe ze wszystkich kontynentów. Miejsca oferują widoki na łańcuchy górskie, wodospady, pustynie, oceany i znaczące struktury architektoniczne. Wybór obejmuje Wielki Mur w pobliżu Pekinu, Klify Moheru nad Atlantykiem, Wielki Kanion w Arizonie i Mount Everest na granicy Nepalu i Tybetu. Wśród wodospadów znajdują się wodospady Iguazu między Brazylią a Argentyną, wodospady Wiktorii między Zambią a Zimbabwe oraz wodospady Niagara między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi. Piramidy w Gizie, Alhambra w Granadzie i Taj Mahal w Agrze pokazują ważne osiągnięcia architektoniczne z różnych epok. Formacje naturalne takie jak Uluru w australijskim buszu, Zatoka Ha Long w Wietnamie, Park Narodowy Banff w kanadyjskich Górach Skalistych i norweskie fiordy demonstrują geologiczną różnorodność Ziemi. Dodatkowe lokalizacje obejmują Santorini na Morzu Egejskim, las amazoński, Horseshoe Bend nad rzeką Kolorado, Petrę w Jordanii, Kilimandżaro w Tanzanii, pasmo Fitz Roy w Patagonii oraz Park Narodowy Jezior Plitwickich w Chorwacji.

Ta kolekcja obejmuje fortyfikacje wojskowe, które pokazują, jak sztuka obrony ewoluowała na przestrzeni epok i kontynentów. Zamek Malbork w Polsce zajmuje powierzchnię 140 000 metrów kwadratowych ceglanej zabudowy wzniesionej przez Zakon Krzyżacki w XIII wieku, podczas gdy Alhambra w Grenadzie łączy pałace i mury w kompleksie, gdzie średniowieczna architektura islamu spełniała funkcje militarne. Krak des Chevaliers w Syrii świadczy o obronnych umiejętnościach Krzyżaków, a morska forteca Suomenlinna, rozproszona na sześciu wyspach w pobliżu Helsinek, ukazuje, jak Szwedzi, a potem Finowie, umocnili swoje wybrzeża bałtyckie w XVIII wieku. Obiekty obejmują górskie forty, tak jak Masada, gdzie Herod wybudował schronienie na izolowanym płaskowyżu na pustyni Judzkiej, oraz fort Chittorgarh w Indiach, zajmujący około 700 hektarów i będący rzeczywistym miastem chronionym. W Europie, Zamek Edynburski istnieje od Średniowiecza na swoim wulkanicznym skale, natomiast Fort Bourtange w Holandii posiada charakterystyczny geometryczny plan bastionowy z XVI wieku. Każda fortyfikacja zachowała elementy ochronne: mury, fosy, wieże obserwacyjne i zbiorniki na wodę. Te obiekty opowiadają historie oblężeń, zdobyć i konfliktów, które ukształtowały ich regiony, i do dziś stanowią imponujące świadectwa światowej historii wojskowej.

Te zamki reprezentują znaczącą architekturę od średniowiecza do czasów nowożytnych. Budowle pokazują obiekty obronne, rezydencje królewskie i ośrodki religijne. Od Alhambry w Hiszpanii po Himeji w Japonii, te fortece dokumentują różne style architektoniczne i okresy historyczne.

Kamienne mozaiki zdobią budynki na wszystkich kontynentach i oferują wgląd w tradycje artystyczne różnych epok. Rzymskie mozaiki podłogowe przedstawiają sceny mitologiczne i wzory geometryczne w willach i łaźniach publicznych. Bizantyjskie mozaiki ścienne w kościołach przedstawiają postacie religijne wykonane ze złotych tesser, podczas gdy islamskie mozaiki w meczetach i pałacach prezentują skomplikowane kompozycje geometryczne i kwiatowe. Przykłady tej formy sztuki można znaleźć w Hagia Sophia w Stambule, gdzie współistnieją elementy chrześcijańskie i islamskie, we wczesnochrześcijańskich bazylikach w Rawennie ze szczegółowymi narracjami biblijnymi oraz w Kopule Skały w Jerozolimie z jej opracowanymi arabeskami. Współczesne interpretacje pojawiają się w stacjach metra, na placach publicznych i w budynkach współczesnych, co pokazuje ciągłą aktualność tej techniki.