Sagrada Familia

Architektura XX i XXI wieku przekształciła centra miastowe dzięki konstrukcjom wykraczającym poza granice inżynierii. Wieże obserwacyjne, takie jak Space Needle w Seattle, i eksperymentalne kompleksy mieszkalne jak Habitat 67 w Montreal, świadczą o rozwoju technik budowlanych. Architekci eksplorowali nowe formy przy użyciu materiałów takich jak stal, szkło i beton, tworząc konstrukcje odpowiadające rosnącym potrzebom metropolii. Ta kolekcja obejmuje budynki, które odcisnęły ślad na swojej epoce dzięki innowacyjnemu projektowi. W Barcelonie Casa Milà autorstwa Antonia Gaudiego ma falujące elewacje, które łamią klasyczne wzorce, podczas gdy w Londynie 30 St Mary Axe wykorzystuje technologie oszczędzające energię w swojej 180-metrowej strukturze. Od Guggenheim Museum w Bilbao z pokryciem z tytanu po sztuczne wyspy kształtowane na Zatoce Perskiej w Dubai, te realizacje ukazują różnorodność podejść architektonicznych na świecie. Każdy budynek odzwierciedla swoje otoczenie miejskie i proponuje rozwiązania wyzwań technicznych i funkcjonalnych swojej epoki.

Ta kolekcja prezentuje znaczące dzieła architektoniczne z różnych okresów i kontynentów. Od średniowiecznych katedr po współczesne wieżowce, wybór dokumentuje techniczny i estetyczny rozwój projektowania budynków. Wymienione budynki zostały stworzone przez wpływowych architektów i ukształtowały ewolucję nowoczesnej architektury. Lista obejmuje struktury religijne takie jak gotyckie kościoły i klasztory, obiekty publiczne jak muzea i sale koncertowe oraz budynki mieszkalne, które ustanowiły nowe standardy budowlane. Każdy budynek demonstruje szczególne rozwiązania konstrukcyjne lub cechy stylistyczne, które przyczyniają się do zrozumienia historii architektury. Wybór oferuje wgląd w różne style budowlane, materiały i metody konstrukcyjne.

Architektura nie musi podążać za prostymi liniami i kątami prostymi. Ta kolekcja przedstawia budynki, które wyróżniają się swoją formą: kopuły, spirale, pochylone fasady lub organiczne struktury przypominające zwierzęta lub rośliny. Od pokrytych mozaiką dzieł Gaudíego w Barcelonie po ułożone betonowe sześciany Habitat 67 w Montrealu czy stożkowate trulli w Alberobello, te struktury pokazują alternatywne podejścia w budownictwie. Niektóre powstały z konieczności technicznej, jak tymczasowa kartonowa katedra w Christchurch po trzęsieniu ziemi w 2011 roku. Inne są artystycznymi deklaracjami: Muzeum Guggenheima w Bilbao z płytami tytanowymi, Tańczący Dom w Pradze czy kubistyczne domy w Rotterdamie. W Đà Lạt Crazy House przekształca pnie drzew i jaskinie w przestrzenie mieszkalne, podczas gdy Atomium w Brukseli przedstawia powiększony kryształ żelaza. Te struktury przyciągają zwiedzających, ale również rodzą pytania o funkcję i możliwość zamieszkania. Longaberger Basket Building w Ohio ma formę siedmiopiętrowego kosza. Świątynia Lotosu w New Delhi wykorzystuje betonowe powłoki do utworzenia 27 płatków. Siedziba Aldar w Abu Zabi przypomina okrągłą monetę. Te budynki poszerzają definicję tego, czym może być architektura.

Ta kolekcja prezentuje architekturę neogotycką z XIX i początku XX wieku, kiedy architekci w Europie, obu Amerykach, Azji i Oceanii wznawiali średniowieczne formy architektoniczne. Ruch rozpoczął się w Wielkiej Brytanii i rozprzestrzenił się na cały świat, wykorzystując łuki ostrołukowe, łuki przyporowe, sklepienia żebrowe i kamienne iglice. Ten język architektoniczny stosowano w przypadku kościołów, uniwersytetów, budynków rządowych i dworców kolejowych. Kolekcja obejmuje struktury religijne takie jak katedra kolońska i bazylika Notre-Dame w Montrealu, budynki rządowe takie jak kompleks parlamentarny w Ottawie i Pałac Westminsterski w Londynie, instytucje edukacyjne takie jak główny budynek Uniwersytetu w Glasgow, oraz węzły transportowe w tym dworzec St. Pancras w Londynie i dworzec Victoria Terminus w Mumbaju. Te struktury pokazują, jak architekci adaptowali średniowieczne techniki do nowoczesnych materiałów budowlanych i funkcji.

Architektura religijna Europy obejmuje ponad tysiąc lat, od średniowiecza po obecne czasy. Ta kolekcja obejmuje klasztory i budowle w różnych stylach, od romańskiego po gotycki, barokowego po rokoko, a także współczesne kreacje jeszcze w budowie. Niektóre znajdują się w godnych uwagi miejscach: Mont-Saint-Michel wznosi się na skałach otoczonych przez pływ, Meteory górują nad równiną Tesalii na swoich piaskowcowych szczytach, a abdy Kylemore odbija się w wodach Connemara. Wiele z tych miejsc zachowało swoje pierwotne funkcje religijne. Mnisi wciąż zamieszkują Sainte-Catherine na Synaju, Rilę w Bułgarii i Kylemore w Irlandii. Inne, jak San Galgano we Włoszech, straciły dach i mieszkańców, ale nadal świadczą o rozmiarze budowli z epoki średniowiecza. Odwiedzający mogą zwiedzić barokowe biblioteki Wiblingen, przejść podziemne tunele Lavry Petchersk albo podziwiać królewskie grobowce w opactwie Alcobaça. Każdy budynek opowiada fragment historii religijnej i architektonicznej kontynentu.

Barcelona oferuje szeroki zakres miejsc architektonicznych i kulturalnych odzwierciedlających wieki katalońskiej historii. Miasto łączy gotyckie kościoły i średniowieczne ulice z organicznymi formami modernistycznych budowli Antoniego Gaudíego. Od Sagrada Família po Parc Güell jego projekty kształtują krajobraz miejski, podczas gdy Dzielnica Gotycka i pałace takie jak Palau Güell reprezentują wcześniejsze okresy. Muzea, w tym Muzeum Picassa i Fundacja Joan Miró, ilustrują dziedzictwo artystyczne miasta. Targi takie jak La Boqueria i Sant Antoni dają wgląd w katalońskie życie codzienne. Nadmorska dzielnica La Barceloneta, Port Olimpijski i Montjuïc z kolejką linową i fontanną poszerzają ofertę. Inne miejsca obejmują Casa Batlló, Casa Milà, Hospital de Sant Pau, Narodowe Muzeum Sztuki Katalonii i akwarium.