Dolmen de Kermario

Dolmen de Kermario to graniczny grobowiec z wejściem skierowanym na południowy wschód, położony na południowo-zachodnim końcu wyrównań Kermario. Struktura składa się z dużych kamieni połączonych w komorę pogrzebową, gdzie grzebano zmarłych.

Struktura megalityczna pochodzi z okresu między 5000 a 3000 r.p.n.e. i została wykopana przez J. Milna w 1877 r., a następnie odrestaurowana w 1929 r. Te wysiłki pomogły zachować starożytny pomnik dla przyszłych pokoleń.

Przedmioty znalezione w dalmenie, w tym oszlifowane topory, fragmenty ceramiki i krzemień, są teraz wystawiane w Muzeum Prehistorii w Carnac. Te artefakty pokazują, jak ludzie żyli i pracowali w tamtych czasach, ujawniając ich umiejętności rzemieślnicze.

Dolmen znajduje się na chronionej terenie dziedzictwa i można go często odwiedzać w ramach wycieczek z przewodnikiem, które wyjaśniają neolityczne praktyki pogrzebowe. Odwiedzający powinni nosić solidne buty i być przygotowani na nierówny teren, szczególnie w warunkach wilgotnych.

Grobowiec jest częścią skomplikowanego systemu rozciągającego się na ponad kilometr z około 980 kamiennych słupów ułożonymi w rzędy. Jest to największa kolekcja megalitycznych wyrównań w Carnac i pokazuje nadzwyczajne zdolności organizacyjne ludzi z epoki neolitycznej.

Lokalizacja: Carnac

Adres: Kermario

Współrzędne GPS: 47.59559,-3.06708

Najnowsza aktualizacja: 6 grudnia 2025 o 18:47