Bárðarbunga

Bárðarbunga to stratowulkan pod lodowcem Vatnajökull w Þingeyjarsveit, złożony z bazaltu, pikrobazaltu i riolitu, którego szczyt sięga 2010 metrów nad poziomem morza. Kompleks wulkaniczny rozciąga się na długość około 200 kilometrów i tworzy jedną z największych komór magmowych pod Islandią.

W roku 1477 doszło do erupcji, która stanowi największą wybuchową aktywność wulkaniczną w zapisanej historii Islandii. Wydarzenie osiągnęło wartość 6 na Wulkanicznym Indeksie Eksplozywności i rozrzuciło popiół na szerokie tereny wyspy.

Góra nosi imię Gnúpy-Bárðura, jednego z pierwszych osadników Islandii, i tłumaczy się dosłownie jako wybrzuszenie Bárðura. Wędrowcy i naukowcy wymawiają ją z łagodnym akcentem na pierwszej sylabie, przy czym wibrujące R podkreśla islandzkie korzenie.

Wizyty wymagają specjalistycznego sprzętu lodowcowego i doświadczonych przewodników górskich, ponieważ dostęp prowadzi przez grube warstwy lodu. Zmiany pogody mogą wystąpić w ciągu kilku minut, a jedynie doświadczone wyprawy powinny zbliżać się do regionu.

Około roku 6600 przed naszą erą z tego systemu wulkanicznego wyłonił się potok lawy Þjórsá, największa powódź lawowa epoki holocenu na Ziemi. Ta skała pokrywa obszar 950 kilometrów kwadratowych i tworzy dziś rozległe pola lawowe na islandzkich wyżynach.

Lokalizacja: Þingeyjarsveit

Wysokość nad poziomem morza: 2 010 m

Wykonano z: basalt, picrobasalt, rhyolite

Współrzędne GPS: 64.64105,-17.52774

Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 23:26