Dzibilchaltún

Dzibilchaltun to rozległe stanowisko archeologiczne na północ od Méridy z setkami konstrukcji rozrzuconych wśród niskiego lasu i cenote. Centralna świątynia wznosi się z prostokątnej platformy, a sieć ścieżek łączy różne obszary osady.

Osada powstała około 1000 roku p.n.e. jako mała wioska i rozrosła się przez wieki do dużego portu Majów kontrolującego handel między wybrzeżem a wnętrzem lądu. Jej mieszkańcy stopniowo opuszczali to miejsce po 1500 roku n.e., gdy narastały wpływy kolonii hiszpańskiej.

Nazwa pochodzi od siedmiu małych glinianych figurek, które archeolodzy odkryli wewnątrz centralnej świątyni, gdy ją odsłonili w latach pięćdziesiątych. Wiele osób odwiedza to miejsce wczesnym rankiem, gdy światło delikatnie pada na kamienne fasady, a upał jest jeszcze znośny.

Teren jest otwarty od wczesnego ranka do późnego popołudnia, a najlepiej zwiedzać go w chłodniejszych godzinach porannych, zanim słońce stanie się zbyt mocne. Odwiedzający powinni zabrać zamknięte buty i kapelusz, ponieważ ścieżki mogą być nierówne, a cienia jest niewiele.

Otwarty cenote leży obok głównych ruin i niegdyś służył jako źródło wody dla całego miasta, dlatego wiele ścieżek prowadzi w tym kierunku. Dziś odwiedzający od czasu do czasu w nim pływają, podczas gdy kamienne świątynie odbijają się w spokojnej wodzie.

Lokalizacja: Mérida

Strona internetowa: https://inah.gob.mx/zonas/zona-arqueologica-de-dzibilchaltun

Współrzędne GPS: 21.09100,-89.59030

Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 23:28