Puka Puka

Puka-Puka to atolon koralowy na Archipelagu Tuamotu o kształcie eliptycznym, mierzący około 6 kilometrów długości i 3 kilometry szerokości. Formacja składa się z około 17 małych wysp otaczających płytką i pozapahaną lagunę.

Atolon został po raz pierwszy udokumentowany przez Ferdynanda Magellana w 1521 roku jako San Pablo, a następnie nazwany Honden Eiland przez holenderskich odkrywców, którzy znaleźli tam trzy psy w 1616 roku. Te wczesne spotkania ustaliły miejsce w europejskiej świadomości.

Mieszkańcy mówią w języku pukapuańskim, który należy do grupy języków markizańskich i różni się od innych dialektów Archipelagu Tuamotu. Ten język kształtuje codzienne życie i określa lokalną tożsamość społeczności.

Atolon połączony jest z Tahiti poprzez asfaltową paskę startową lotniska Puka-Puka, co ułatwia przylot. Główna osada Te One Mahina z niewielką populacją stanowi bazę do eksploracji wysp.

Ekspedycja Kon-Tiki zauważyła ten atolon 30 lipca 1947 roku, co stanowiło ich pierwsze avistowanie lądu po 94 dniach na Pacyfiku. Moment ten stał się przełomowym punktem w ich legendarnej podróży z Ameryki Południowej.

Lokalizacja: Tuamotus

Część: Disappointment Islands, Tuamotus

Współrzędne GPS: -14.82000,-138.82000

Najnowsza aktualizacja: 7 grudnia 2025 o 21:25