Instagramowe miejsca w Nowej Zelandii

Ta stała lokalizacja filmowa rozciąga się na 5,7 hektara terenów rolnych w dystrykcie Matamata-Piako i została zbudowana na potrzeby filmów Hobbit i Władca Pierścieni. Hobbiton Movie Set zawiera 44 nory hobbitów z okrągłymi drzwiami o różnych rozmiarach wbudowane w zbocza wzgórz. Teren obejmuje szczegółowe ogrody, działający ogród warzywny, gospodę Green Dragon i staw młyński. Nory hobbitów obejmują duże wersje dla scen z Gandalfem oraz mniejsze, które przedstawiają różnice w rozmiarach między postaciami. Zwiedzający podążają ścieżkami wycieczek z przewodnikiem przez plan filmowy Shire, który pozostał po zakończeniu zdjęć jako stała atrakcja.

To jezioro słodkowodne w nowozelandzkich Alpach znajduje się na wysokości 700 metrów i wykazuje turkusowy kolor dzięki drobno zmielonej skale lodowcowej zawieszonej w bogatych w minerały wodach. Lake Tekapo otrzymuje wody z otaczających lodowców i należy do najczęściej fotografowanych miejsc w Nowej Zelandii. Otoczenie zapewnia wyraźne widoki na Southern Alps i leży w obrębie jednego z najciemniejszych rezerwatów nieba na świecie, co czyni jezioro szczególnie odpowiednim do fotografii nocnej. Jezioro rozciąga się na około 27 kilometrów przez dystrykt Mackenzie i przyciąga fotografów kontrastami kolorów między wodą, górami i niebem.

Ten fiord rozciąga się na 16 kilometrów w głąb lądu, prezentując pionowe ściany skalne opadające do 265 metrów w wodę. Milford Sound oferuje całoroczne wodospady spadające ze szczytów, w tym Mitre Peak wznoszący się na 1692 metry. Regularne opady deszczu tworzą tymczasowe wodospady wzdłuż ścian skalnych, podczas gdy ciemna woda jest zabarwiona taninami z otaczającego lasu deszczowego. Rejsy statkiem i wyprawy kajakowe prowadzą wzdłuż ścian fiordu, gdzie foki odpoczywają na skałach, a delfiny pojawiają się okazjonalnie.

Mount Cook National Park obejmuje 70 696 hektarów w regionie Canterbury i zawiera 23 szczyty powyżej 3000 metrów wraz z 72 nazwanymi lodowcami. Ten park obejmuje Aoraki/Mount Cook, najwyższą górę Nowej Zelandii o wysokości 3724 metrów, i prezentuje alpejski teren rozciągający się od dolin lodowcowych po górskie jeziora. Krajobraz tutaj należy do najbardziej fotografowanych miejsc w Nowej Zelandii, z formacjami górskimi rozciągającymi się przez Alpy Południowe i systemami lodowcowymi takimi jak lodowiec Tasman, najdłuższy w kraju. Szlaki prowadzą do punktów widokowych nad doliną Hooker i do miejsc, gdzie można udokumentować połączenie śniegu, skał i roślinności alpejskiej.

Ta naturalna zatoka na półwyspie Coromandel charakteryzuje się wapiennym łukiem o wysokości 25 metrów wznoszącym się nad białym piaskiem. Cathedral Cove jest dostępna wyłącznie pieszo, kajakiem lub łodzią. Turkusowa woda i jasne formacje skalne przyciągają fotografów dokumentujących nadmorski krajobraz Nowej Zelandii. Plaża stanowi część rezerwatu morskiego. Szlak pieszy z parkingu w Hahei prowadzi do plaży w około 30 minut, przechodząc przez rodzimą roślinność z widokami na Pacyfik.

Ten rezerwat geotermalny w pobliżu Rotorua prezentuje krajobraz mineralnych zbiorników utworzonych przez aktywność wulkaniczną. Zbiorniki zawierają różne związki chemiczne wytwarzające kolory od pomarańczowego do zielonego. Odwiedzający podążają ścieżkami wzdłuż parujących kraterów i teras krzemionkowych. Champagne Pool, nazwany od unoszących się pęcherzyków gazu, osiąga temperatury około 75 stopni Celsjusza. Gejzer Lady Knox wybucha codziennie o ustalonej porze, osiągając wysokości do 20 metrów. Wai-O-Tapu Thermal Wonderland udostępnia aktywność geotermalną, która definiuje ten region Nowej Zelandii.

Jaskinie Waitomo to podziemny system jaskiń w dystrykcie Waitomo, gdzie tysiące larw nowozelandzkich świetlików oświetlają sufity. Te jaskinie należą do najbardziej fotogenicznych miejsc w Nowej Zelandii i oferują odwiedzającym możliwość sfotografowania świecących larw Arachnocampa luminosa podczas rejsów łodzią przez ciemne komory. Bioluminescencyjne larwy tworzą naturalny spektakl świetlny przypominający rozgwieżdżone niebo. System jaskiń rozciąga się na kilku poziomach i obejmuje zarówno suche, jak i zalane sekcje ukształtowane przez podziemne rzeki.

Te charakterystyczne kuliste głazy z węglanu wapnia leżą rozsypane na plaży Koekohe i powstały w wyniku sedymentacji i erozji przez około 60 milionów lat. Moeraki Boulders osiągają średnice do 2 metrów i ważą kilka ton. Geolodzy ustalili, że głazy rosły poprzez krystalizację minerałów wokół organicznego rdzenia, podczas gdy otaczający je muł był stopniowo erodowany przez morze. Maorysi wiążą formację z legendami o zatopionej canoe. Zwiedzający docierają do głazów krótką ścieżką z parkingu przy State Highway 1, około 40 kilometrów na południe od Oamaru.

Ten szczyt o wysokości 1578 metrów oferuje pełny widok na jezioro Wānaka, otaczające szczyty Alp Południowych oraz dolinę Matukituki w regionie Otago. Stromy szlak wznosi się przez pastwiska i skalisty teren na dystansie około 16 kilometrów w obie strony, przy czym ostatnie odcinki są szczególnie wyeksponowane. Ze szczytu widok rozciąga się na Mount Aspiring na zachodzie, głęboko niebieskie jezioro poniżej oraz pasma górskie ciągnące się po horyzont. Roy's Peak stał się jednym z najbardziej fotografowanych miejsc w Nowej Zelandii, głównie ze względu na perspektywę, jaką oferuje na jezioro i góry z podwyższonej pozycji, szczególnie uderzającą przy pogodnej pogodzie.

Ten najbardziej wysunięty na północ punkt lądowej Nowej Zelandii wyznacza miejsce, gdzie Ocean Spokojny i Morze Tasmana spotykają się w często wzburzonych wodach. Na tym przylądku rośnie stare drzewo pohutukawa, które ma znaczenie w kulturze Maorysów jako miejsce, z którego duchy odchodzą do swojej przodkowej ojczyzny. Cape Reinga oferuje widoki na zbiegające się morza i skalistą linię brzegową. Latarnia morska zbudowana w 1941 roku wyznacza wyeksponowane położenie na końcu półwyspu Aupouri.

Ten szlak rozciąga się na 19 kilometrów przez Tongariro National Park, łącząc aktywne stożki wulkaniczne z jeziorami kraterowymi i alpejską roślinnością. Trasa przecina języki lawy i płaskowyże popielne między Mount Ngauruhoe i Mount Tongariro, gdzie turkusowe jeziora uformowały się w kraterach wulkanicznych. Ścieżka wznosi się do około 1900 metrów i oferuje widoki na centralne płaskowyże wulkaniczne Wyspy Północnej. Wędrowcy przemierzają różne strefy geologiczne, które dokumentują wulkaniczną historię regionu.

Piha Beach rozciąga się wzdłuż wybrzeża z czarnym wulkanicznym piaskiem i zalicza się do najbardziej rozpoznawalnych plaż surfingowych w pobliżu Auckland. Fale osiągają znaczne wysokości i przyciągają surferów z Nowej Zelandii i innych krajów. Lion Rock, wyróżniająca się formacja skalna, wznosi się około 100 metrów nad wodą i służy jako punkt orientacyjny. Plaża położona jest 45 kilometrów na zachód od miasta i można do niej dotrzeć krętą drogą przez gęsty las deszczowy. Potężne fale i nieprzewidywalne prądy wymagają ostrożności podczas pływania.

Ta plaża na półwyspie Coromandel oferuje niezwykłe zjawisko geologiczne, gdzie gorące źródła wydobywają się przez piasek, pozwalając odwiedzającym wykopać własne baseny z ciepłą wodą podczas odpływu. Hot Water Beach reprezentuje jedno z fotogenicznych miejsc Nowej Zelandii, gdzie aktywność geotermalna spotyka się z krajobrazem przybrzeżnym. Najlepszy czas na wizytę przypada w ciągu dwóch godzin przed i po odpływie, kiedy piasek jest dostępny, a woda termalna dociera do powierzchni.

Ten wulkan wznosi się na 2518 metrów nad poziomem morza i należy do najbardziej symetrycznych stożków wulkanicznych na świecie. Mount Taranaki oferuje liczne szlaki turystyczne od wspinaczek na szczyt po jednodniowe wędrówki przez strefy roślinności parku. Formacja geologiczna powstała około 120 tysięcy lat temu, a ostatnia erupcja miała miejsce w XVIII wieku. Fotografowie znajdują tu tematy od alpejskich krajobrazów po roślinność lasów deszczowych pokrywającą niższe partie góry.

Ten punkt widokowy na wysokości 500 metrów oferuje szlaki turystyczne przez góry nad Queenstown. Ze szczytu odwiedzający widzą miasto, jezioro Wakatipu i pasmo Remarkables. Wejście zajmuje około dwóch godzin i prowadzi przez obszary leśne z rodzimymi drzewami. Platforma widokowa odpowiada fotografom uwieczniającym kotlinę Wakatipu i otaczające szczyty. Szlak zaczyna się na skraju miasta i wspina stale, z kilkoma punktami odpoczynku zapewniającymi możliwość obserwowania zmieniającej się perspektywy nad jeziorem i górskim terenem.

Ten zamek, zbudowany w 1871 roku dla bankiera Williama Larnacha, łączy szkockie elementy architektoniczne z nowozelandzkim rzemiosłem na półwyspie Otago. Wnętrze prezentuje meble z epoki wiktoriańskiej, w tym prace marmurowe włoskie i rzeźbione boazerie z rodzimych gatunków drewna. Ogrody obejmują formalne układy, ogród skalny i sekcje tematyczne odnowione od lat dziewięćdziesiątych. Zwiedzający mogą przejść przez różne pokoje umeblowane przedmiotami rodziny Larnach i podziwiać widok na wybrzeże oraz port Dunedin. Posiadłość dokumentuje historię nowozelandzkich rezydencji wyższych sfer z XIX wieku i reprezentuje fotograficzną różnorodność, jaką Nowa Zelandia oferuje między historycznymi strukturami a naturalnymi krajobrazami.

Ten park geotermalny w Rotorua stanowi centralny punkt tej kolekcji fotogenicznych miejsc w Nowej Zelandii poprzez swój kompleks ponad 500 źródeł termalnych, basenów błotnych i gejzer Pohutu. Dolina демонструje ciągłą aktywność wulkaniczną z chmurami pary, wrzącą wodą i osadami mineralnymi. Gejzer Pohutu osiąga wysokość do 30 metrów i wybucha kilka razy dziennie. Odwiedzający natrafiają również na centrum kulturalne Maorysów z warsztatami rzeźbiarskimi i tradycyjnymi domami spotkań. Pola termalne wytwarzają charakterystyczne kolory od białego przez żółty do pomarańczowego dzięki różnym osadom mineralnym.

Ten lodowiec opada z Alp Południowych przez las deszczowy strefy umiarkowanej do wysokości 300 metrów nad poziomem morza. Franz Josef Glacier należy do najbardziej fotografowanych miejsc na Wyspie Południowej Nowej Zelandii i oferuje odwiedzającym dostęp do formacji lodowych rozciągających się w gęsto porośniętych dolinach. Wycieczki z przewodnikiem prowadzą po powierzchni lodowca, podczas gdy loty helikopterem zapewniają widoki na przepływy lodu i okoliczne szczyty. Obszar ten demonstruje interakcję między strefami klimatu lodowcowego i subtropikalnego.

Ten wodospad opada w trzech poziomach na łącznej wysokości 20 metrów przez las rodzimych podokarpów. Woda spływa po szerokich ścianach skalnych otoczonych gęstymi paprociami i koronami drzew. Wodospad znajduje się w Parku Leśnym Catlins i należy do najczęściej fotografowanych atrakcji przyrodniczych Nowej Zelandii. Krótki spacer trwający około 10 minut prowadzi z parkingu do platformy widokowej, która zapewnia wyraźny widok na wszystkie trzy kaskady. Miejsce sprawdza się szczególnie dobrze do fotografii we wczesnych godzinach porannych lub w warunkach zachmurzenia, gdy światło rozkłada się równomiernie na scenie.

Ta latarnia morska z 1870 roku stoi na skalistym cyplu wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Wyspy Południowej i zapewnia możliwości fotograficzne z formacjami skalnymi na morzu przypominającymi bryłki złota. Nugget Point należy do dostępnych lokalizacji przybrzeżnych Nowej Zelandii, gdzie odwiedzający obserwują lwy morskie, uchatki i pingwiny żółtookie. Platforma przy latarni umożliwia szerokokątne ujęcia poszarpanej linii brzegowej i południowego Pacyfiku. Szlak spacerowy trwający około 10 minut łączy parking z latarnią morską. Eksponowane położenie tworzy zmieniające się warunki świetlne do fotografii krajobrazowej w ciągu dnia i o zachodzie słońca.

Te mosty wiszące przecinają turkusową rzekę Makarora i oferują widoki na przejrzyste sadzawki w Parku Narodowym Mount Aspiring. Leśna ścieżka o długości około 1,5 kilometra prowadzi przez las bukowy od drogi do sadzawek. Intensywne zabarwienie powstaje z zawieszonych cząstek lodowcowych w wodzie. Fotografowie znajdują tu dobre warunki oświetleniowe szczególnie rano, gdy słońce dociera do powierzchni wody. Ścieżka jest zazwyczaj dobrze utrzymana, choć może stać się śliska po deszczu. Sadzawki należą do najbardziej dostępnych motywów fotograficznych wzdłuż State Highway 6 między Wanaka a Haast.

Whangarei Falls to wodospad o wysokości 26 metrów nad kolumnami bazaltowymi w regionie Northland, który zapewnia wiele punktów widokowych dla fotografów. Trasa pętli prowadzi do trzech platform w górnych i dolnych częściach wodospadu. Woda spada nad wulkanicznymi formacjami skalnymi do basenu poniżej, tworząc różne perspektywy w zależności od pozycji. Otaczająca roślinność rodzimych paproci i drzew obramowuje kadry z każdej platformy. Platformy umożliwiają kompozycje pod różnymi kątami i wysokościami. Ten wodospad należy do lokalizacji fotograficznych w Nowej Zelandii, które obejmują góry, plaże i centra miejskie.

Tunnel Beach znajduje się na południe od Dunedin i zawdzięcza swoją nazwę tunelowi wykutemu ręcznie w skale w latach 70. XIX wieku, aby umożliwić dostęp do plaży. Wapienne klify wzdłuż wybrzeża zawierają widoczne skamieliny i ukazują formacje geologiczne kształtowane przez miliony lat. Sama plaża leży w osłoniętej zatoce otoczonej stromymi skalnymi ścianami. Ścieżki spacerowe biegną wzdłuż szczytów klifów i zapewniają widoki na południowy Pacyfik. Obszar przyciąga fotografów ze względu na niezwykłe formacje skalne i wejście do tunelu, co czyni go jednym z najbardziej fotogenicznych miejsc w Nowej Zelandii.

To jezioro powstało 14 000 lat temu z cofającego się lodowca i oferuje odbicia Alp Południowych w ciemnych wodach podczas spokojnych warunków. Lake Matheson znajduje się w pobliżu lodowca Fox i jest dostępne przez szlak spacerowy długości 2,6 kilometra, którego pokonanie zajmuje około 90 minut. Najlepsze odbicia pojawiają się we wczesnych godzinach porannych, gdy Aoraki Mount Cook i Mount Tasman są widoczne w wodzie. Ciemny kolor pochodzi z materii organicznej z otaczającej roślinności.

Ta granitowa skała ma 18 metrów wysokości i znajduje się u wybrzeży Tasman Bay. Split Apple Rock składa się z dwóch połówek oddzielonych siłami geologicznymi przez tysiące lat. Formacja jest widoczna z brzegu i dostępna pieszo podczas odpływu. Czysta woda i symetryczny podział skały tworzą niezwykłe perspektywy fotograficzne, które sprawiają, że ten naturalny punkt orientacyjny jest popularnym tematem dla podróżników dokumentujących różnorodność geologiczną Nowej Zelandii.

Rangitoto Island powstała około 600 lat temu i stanowi najmłodszą wyspę wulkaniczną w zatoce Hauraki koło Auckland. Wyspa składa się z czarnych formacji lawowych porośniętych pohutukawami. Szczyt wznosi się na 260 metrów nad poziomem morza i oferuje widoki na Auckland oraz port Waitemata. Kilka szlaków wędrówkowych przecina zastygłe pola lawowe i nieaktywne kratery. Ta wyspa wulkaniczna należy do fotografowanych formacji przyrodniczych Nowej Zelandii.

Ten lodowiec rozciąga się na 23 kilometry przez Alpy Nowej Zelandii i kończy się jeziorem, w którym gromadzą się odłamane fragmenty lodu. Lodowiec Tasmana cofa się od lat siedemdziesiątych i utworzył powiększające się jezioro lodowcowe. Rejsy łodziami przepływają między pływającymi górami lodowymi i oferują bliskie widoki na formacje lodowcowe. Dostęp odbywa się szlakami pieszymi i zorganizowanymi wycieczkami wyruszającymi z Mount Cook Village.

Las Waipoua w regionie Northland chroni Tane Mahuta, około 2000-letnie drzewo kauri o obwodzie pnia wynoszącym 13,7 metra. Ten las stanowi jeden z najważniejszych pozostałych obszarów lasów kauri w Nowej Zelandii i oferuje fotografom możliwość udokumentowania masywnych okazów drzew w ich naturalnym środowisku. Szlaki turystyczne prowadzą do kilku starożytnych drzew kauri, które należą do najbardziej fotogenicznych obiektów przyrodniczych kraju ze względu na ich niezwykłe rozmiary i wiek. Status ochronny tego lasu podkreśla jego znaczenie ekologiczne.

Ta trasa rozciąga się na 155 kilometrów przez region wewnętrzny Wyspy Północnej, przechodząc przez cztery tunele i ponad 200 ostrych zakrętów. Forgotten World Highway łączy Stratford z Taumarunui przez rzadko zaludnione tereny rolnicze i rodzimą roślinność. Podróżni mijają historyczne mosty, opuszczone osady i sporadyczne stada owiec pasące się na okolicznych wzgórzach. Droga biegnie wzdłuż dawnych szlaków Māori i późniejszych tras osadników przez tereny, które pozostawały odizolowane przez dziesięciolecia. Fotografowie dokumentują krętą trasę, wiejskie struktury i dalekie widoki na zalesione doliny.

Ten strumień płynie przez rodzimą puszczę na południe od Rotorua, niosąc wodę podgrzaną do 30 stopni Celsjusza przez aktywność geotermalną. Woda termalna tworzy kilka naturalnych basenów kąpielowych wzdłuż potoku, dostępnych po krótkim spacerze przez gęstą roślinność. Połączenie ciepłej wody mineralnej i leśnego otoczenia przyciąga fotografów oraz odwiedzających poszukujących kąpieli na świeżym powietrzu. Dostęp jest bezpłatny, a miejsce wykorzystują zarówno miejscowi, jak i podróżni. Temperatura strumienia pozostaje stała przez cały rok, zasilana przez podziemne źródła termalne.

Ta piaszczysta plaża o długości 3,5 kilometra na południowym krańcu Dunedin przyciąga surferów ceniących regularne fale i oferuje podgrzewany basen ze słoną wodą na południowym końcu. St Clair Beach położona jest wzdłuż półwyspu Otago i dysponuje asfaltową nadmorską promenadą odpowiednią do biegania i jazdy na rowerze. Promenada prowadzi do kawiarni i restauracji z widokiem na Ocean Spokojny, podczas gdy ratownicy patrolują odcinki plaży w miesiącach letnich.

Ta latarnia morska z 1897 roku stoi w najbardziej wysuniętym na południe punkcie Wyspy Północnej i stanowi kolorowy kontrast dzięki czerwonej farbie na tle skał i Morza Tasmana. 253 stopnie prowadzą do platformy i umożliwiają zdjęcia linii brzegowej oraz kolonii fok na klifach. Wiatr może być tu silny, co utrudnia fotografowanie, ale dodaje też ruch do obrazów. Cape Palliser sprawdza się dobrze w fotografii krajobrazowej ze swymi formacjami skalnymi i rozległością oceanu.

Ten półwysep rozciąga się w Ocean Spokojny i zapewnia punkty obserwacyjne ssaków morskich, w tym kaszalotów, kotików i delfinów. Wody u wybrzeża osiągają głębokości przekraczające 1000 metrów blisko brzegu, przyciągając duże gatunki wielorybów. Kolonie nowozelandzkich kotików zamieszkują skaliste odcinki wybrzeża, podczas gdy delfiny pojawiają się regularnie w zatoce. Szlaki spacerowe wzdłuż półwyspu umożliwiają obserwację z lądu, a kilku operatorów oferuje rejsy z obserwacją wielorybów.

Cable Bay prezentuje turkusową wodę i kamienistą plażę wzdłuż Tasman Bay. To miejsce w regionie Nelson oferuje widoki na D'Urville Island i odpowiada fotografom dokumentującym nadmorskie krajobrazy Nowej Zelandii. Zatoka łączy spokojne wody ze skalistymi strefami brzegowymi i znajduje się około 20 kilometrów na północny wschód od Nelson. Pływacy i plażowicze korzystają z tego obszaru w cieplejszych miesiącach, podczas gdy kolor wody wydaje się najbardziej intensywny w świetle słonecznym.

Waioeka Gorge to zalesiony kanion na wschód od Opotiki, przez który przepływa rzeka Waioeka. Droga między Bay of Plenty a Gisborne przebiega przez ten krajobraz pokryty rodzimym lasem podokarpowym. Kilka oznakowanych szlaków prowadzi do punktów widokowych nad rzeką, gdzie odwiedzający fotografują strome zbocza i wodospady. Wąwóz rozciąga się na około 50 kilometrów i oferuje liczne miejsca postojowe wzdłuż trasy, ukazując formacje geologiczne i gęstą roślinność.

Ta góra osiąga wysokość 3033 metrów w parku narodowym Southland i oferuje szlaki przez alpejski teren z lodowcami. Mount Aspiring jest popularną lokalizacją dla fotografów krajobrazowych w Nowej Zelandii i prezentuje wyrazistą panoramę górską Southern Alps. Obszar otaczający górę obejmuje doliny, rzeki i zlodowacone zbocza, które zapewniają różne perspektywy do fotografii. Turyści docierają do punktów widokowych oznakowanymi szlakami o różnym stopniu trudności w parku.

Ten 10-metrowy wodospad w Catlins znajduje się na zalesionym terenie z rodzimymi drzewami i dużymi paprociami. Krótka ścieżka spacerowa prowadzi do platformy widokowej, z której odwiedzający mogą fotografować kaskadę. Matai Falls stanowi jeden z naturalnych obiektów fotograficznych Nowej Zelandii, ukazujący zalesione obszary wewnętrzne południowo-wschodniego regionu wybrzeża. Wodospad jest częścią krajobrazu z roślinnością lasów tropikalnych i oferuje możliwości fotografii przyrodniczej. Dostęp odbywa się ścieżką przechodzącą przez rodzimą roślinność. Region Catlins zawiera kilka wodospadów i zalesionych obszarów dla odwiedzających pragnących fotografować miejsca z dala od głównych szlaków turystycznych.

Wąwóz ten w pobliżu Raglan przecina wulkaniczny teren do morza i oferuje widoki na czarny piasek oraz Morze Tasmana. Formacja rozciąga się od wyżyn do linii brzegowej, tworząc kontrast między formacjami skalnymi a falami. Odwiedzający znajdują perspektywę na zachodnie wybrzeże Nowej Zelandii, gdzie aktywność wulkaniczna ukształtowała linię brzegową. Wąwóz łączy wnętrze z oceanem i pokazuje geologiczną historię regionu Waikato.

Te geotermalne tarasy krzemionkowe powstały dzięki wodzie bogatej w minerały pochodzącej z podziemnych źródeł i ukazują aktywność wulkaniczną regionu Taupō. Tarasy osiągają temperatury do 35°C i są zasilane wodą transportującą rozpuszczoną krzemionkę, która osadzała się przez dziesięciolecia, tworząc charakterystyczne formacje. Wairakei Terraces zapewnia zwiedzającym dostęp do kilku basenów o różnych temperaturach, otoczonych parującymi formacjami z białego i ochrowego gejzerytu. Miejsce znajduje się w strefie geotermalnej, gdzie gorące źródła i gejzery kształtują krajobraz.

To jezioro znajduje się w regionie Canterbury między szczytami Alp Nowozelandzkich na wysokości 520 m i zajmuje 54 km². Jezioro Ohau zapewnia widoki na zlodowacone pasma górskie i tworzy fotograficzną scenerię z czystą wodą odbijającą okoliczne zbocza górskie. Brzegi są otoczone trawami tussock, podczas gdy ośnieżone szczyty wznoszą się w tle. Jezioro nadaje się do ujęć w różnych warunkach świetlnych, od porannych odbić po zachody słońca nad alpejskimi grzbietami. Drogi dojazdowe umożliwiają kilka punktów widokowych wzdłuż linii brzegowej, oferując różne perspektywy górskiego krajobrazu.