Cmentarzyska samolotów i statków na całym świecie

To miejsce mieści wycofane z eksploatacji samoloty pasażerskie przekształcone w przestrzenie mieszkalne. Kadłuby zostały przerobione na jednostki mieszkaniowe w dzielnicy Bangkoku, w których mieszka kilka rodzin. Ponowne wykorzystanie tych wycofanych maszyn stanowi formę miejskiej adaptacji w gęsto zaludnionym mieście.

Flota Rezerwowa Zatoki Suisun składa się z dziesiątek wycofanych z eksploatacji statków wojskowych i handlowych zakotwiczonych na płytkich wodach zatoki. Flota ta służy jako rezerwa obrony narodowej Stanów Zjednoczonych i jest zarządzana przez Maritime Administration. Statki są utrzymywane do potencjalnego użycia w sytuacjach awaryjnych, choć niektóre są stopniowo zwalniane do złomowania lub sprzedaży. Lokalizacja w Zatoce Suisun została wybrana ze względu na chronione wody i korzystne warunki do długoterminowego przechowywania jednostek.

Carhenge to replika Stonehenge wykonana z 39 samochodów pomalowanych na szaro. Instalacja została zbudowana w 1987 roku przez Jima Reindersa jako pomnik ku czci jego ojca. Pojazdy są rozmieszczone tak, aby odwzorowywać strukturę prehistorycznego monumentu w Anglii. Carhenge obejmuje krąg pionowo ustawionych samochodów oraz poziome pojazdy pełniące funkcję nadproży. Rzeźba znajduje się na prerii Nebraska i służy jako atrakcja turystyczna oraz przykład artystycznego ponownego wykorzystania wycofanych z użytkowania samochodów.

Ten obiekt na pustyni Arizona mieści ponad 4000 samolotów wojskowych i cywilnych. Suchy pustynny klimat o niskiej wilgotności chroni metalowe konstrukcje przed korozją i umożliwia długoterminowe przechowywanie wycofanych z eksploatacji maszyn. Teren służy jako magazyn rezerwowy części zamiennych i przechowuje samoloty do ewentualnej reaktywacji lub późniejszej rozbiórki.

Ta stocznia złomowa w Chittagong należy do największych obiektów tego typu na świecie. Wycofane z eksploatacji statki handlowe są tu ręcznie demontowane, a płyty stalowe, silniki, kable i inne nadające się do odzysku elementy odzyskiwane są na sprzedaż. Prace odbywają się bezpośrednio na plaży, gdzie statki są wyciągane na piasek podczas przypływu, a następnie demontowane w kilku etapach. Odzyskane materiały zasilają lokalny przemysł stalowy i wspierają liczne przedsiębiorstwa recyklingowe w regionie.

Magazyn samolotów w Roswell rozciąga się na 300 hektarach w południowo-wschodnim Nowym Meksyku i służy jako miejsce przechowywania i konserwacji wycofanych z eksploatacji samolotów komercyjnych i wojskowych. Obiekt wykorzystuje suchy pustynny klimat regionu, który spowalnia korozję struktur samolotów. Maszyny różnych linii lotniczych i organizacji wojskowych są tu parkowane, konserwowane lub przygotowywane do ewentualnego powrotu do służby. Obiekt zapewnia również usługi demontażu i recyklingu dla wycofanych z użytku samolotów.

Cmentarz w Trunyan należy do grupy etnicznej Bali Aga, uważanej za potomków pierwotnych mieszkańców Bali. Ta społeczność praktykuje szczególną metodę pochówku, w której zmarli nie są kremowani ani grzebani. Ciała są układane na ziemi pod wielkim drzewem banyan i przykrywane bambusowymi konstrukcjami. Uważa się, że drzewo neutralizuje zapachy rozkładu. Ta tradycja różni się zasadniczo od hinduistycznych praktyk kremacyjnych powszechnych w pozostałej części Bali. Cmentarz znajduje się na brzegu jeziora Batur i można do niego dotrzeć wyłącznie łodzią.

To miejsce pełni funkcję składowiska dla setek skażonych pojazdów używanych podczas operacji czyszczenia po katastrofie reaktora w 1986 roku. Helikoptery, wozy strażackie, ciężki sprzęt i buldożery stoją tu porzucone, ponieważ ich wysoki poziom promieniowania uniemożliwia usunięcie. Pojazdy nadal rdzewieją na otwartej przestrzeni i pozostają częścią strefy wykluczenia wokół elektrowni jądrowej.

To cmentarzysko statków znajduje się w cieśninie Arthur Kill, oddzielającej Staten Island od New Jersey. Ponad sto zardzewiałych kadłubów z różnych epok spoczywa tam od dziesięcioleci. Większość jednostek pochodzi z początku XX wieku i została tu przeholowana po zakończeniu służby. Parowce, holowniki, barki i statki towarowe tworzą tę przemysłową kolekcję. Teren znajduje się na prywatnej posesji i pozostaje zamknięty dla publiczności. Wraki stopniowo zapadają się w muł i zarastają roślinnością.

McBarge został zbudowany w 1986 roku jako pływający pawilon McDonald's na Wystawę Światową Expo 86 w Vancouver. Ta sześciokątna konstrukcja z betonu i stali mieściła restaurację szybkiej obsługi podczas sześciomiesięcznego wydarzenia i przyjęła tysiące odwiedzających. Po zakończeniu wystawy konstrukcja pozostała bez komercyjnego wykorzystania i była cumowana w Burrard Inlet przez lata, zanim została przeholowana do różnych akwenów w regionie. Pomimo kilku projektów renowacji i propozycji ponownego zagospodarowania na przestrzeni dziesięcioleci, budynek pozostał opuszczony i zacumowany.

To cmentarzysko statków rozciąga się wzdłuż wybrzeża Nawadību i mieści ponad 300 wraków statków zgromadzonych od lat 80. XX wieku. Wraki obejmują statki rybackie, statki towarowe i inne jednostki morskie porzucone z powodu kryzysów ekonomicznych, zmian w przepisach dotyczących rybołówstwa lub awarii technicznych. Rdzewiejące kadłuby wyłaniają się z płytkich wód zatoki i tworzą jedno z największych cmentarzysk statków na świecie.

To cmentarzysko czołgów na obrzeżach Asmary zawiera setki porzuconych pojazdów wojskowych z erytrejskiej wojny o niepodległość przeciwko Etiopii, która trwała od 1961 do 1991 roku. Czołgi produkcji radzieckiej, pojazdy opancerzone, działa artyleryjskie i ciężarówki różnego pochodzenia leżą rozrzucone na rozległym terenie. Metalowe wraki niszczą się pod intensywnym słońcem, tworząc zbiór militarnych reliktów świadczących o trzech dekadach konfliktu zbrojnego. Pojazdy pochodzą głównie z byłych zapasów armii etiopskiej i zostały tu pozostawione po uzyskaniu niepodległości przez Erytreę w 1993 roku. To miejsce dokumentuje historię wojskową regionu oraz materialne pozostałości długotrwałego konfliktu.

To muzeum kolejowe na otwartym powietrzu gromadzi ponad 100 lokomotyw i wagonów z epoki górniczej, porzuconych od lat czterdziestych XX wieku na pustyni solnej na wysokości 3700 metrów. Pojazdy pochodzą z okresu świetności górnictwa, kiedy pociągi transportowały minerały z andyjskich kopalni do zakładów przetwórczych. Cementerio de Trenes znajduje się około trzech kilometrów od Uyuni i wyraźnie pokazuje wpływ środowiska solnego na metal.

Cmentarzysko samochodowe w Båstnäs rozciąga się na kilku hektarach szwedzkiego lasu i mieści około 1000 pojazdów różnych marek i epok. Kolekcja powstała w latach pięćdziesiątych XX wieku, gdy handlarz złomem zaczął składować wycofane z eksploatacji samochody na swojej posesji. Pojazdy, w tym modele Volvo, Saab, Ford i inne europejskie modele z okresu powojennego, zostały stopniowo odzyskane przez naturę. Dziś miejsce to stanowi niezwykłe świadectwo skandynawskiej historii motoryzacji, z drzewami rosnącymi przez maski i mchem pokrywającym zardzewiałe nadwozia.

To muzeum techniczne mieści znaczącą kolekcję zabytkowych pojazdów i samolotów. Na dachu głównego budynku stoją dwa samoloty naddźwiękowe: Concorde Air France i Tupolev TU-144. Oba samoloty można zwiedzać od środka. Wystawa przedstawia ponad 3 000 eksponatów dokumentujących historię mobilności i techniki, w tym samochody, lokomotywy, motocykle i pojazdy wojskowe. Muzeum otwarto w 1981 roku i przyciąga licznych zwiedzających każdego roku.

Lotnisko Phoenix-Goodyear służyło jako magazyn nadwyżkowych samolotów wojskowych Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych po II wojnie światowej. Instalacja ta funkcjonowała jako tymczasowe miejsce przechowywania wycofanych z użytku samolotów oczekujących na ponowne wykorzystanie, demontaż lub złomowanie. Lotnisko odegrało istotną rolę w powojennym zarządzaniu zasobami lotnictwa wojskowego i dokumentuje wyzwania logistyczne demobilizacji po 1945 roku.

Mojave Spaceport służy jako magazyn dla wycofanych z eksploatacji samolotów pasażerskich w suchym klimacie pustynnym Kalifornii. Niska wilgotność i minimalne opady w tym regionie zapewniają optymalne warunki do długoterminowego przechowywania statków powietrznych. Obiekt umożliwia konserwację samolotów w celu ich ewentualnego przyszłego ponownego użycia, pozyskiwania części zamiennych lub ostatecznej rozbiórki. Liczne samoloty różnych typów i generacji są zaparkowane na rozległym terenie.

Lotnisko Kingman funkcjonuje jako jeden z największych obiektów do magazynowania i demontażu wycofanych samolotów komercyjnych w Stanach Zjednoczonych. Suchy klimat pustyni Mojave spowalnia korozję i ułatwia konserwację zaparkowanych samolotów. Liczne linie lotnicze wykorzystują ten obiekt do tymczasowego przechowywania lub całkowitego demontażu swoich maszyn. Zdemontowane komponenty są sortowane, przy czym części nadające się do ponownego użycia są sprzedawane jako części zamienne, a materiały takie jak aluminium kierowane są do recyklingu.

Southern California Logistics Airport służy jako miejsce długoterminowego parkowania wycofanych z eksploatacji samolotów pasażerskich. Zlokalizowany na pustyni Mojave na północny wschód od Los Angeles, obiekt wykorzystuje suchy klimat do konserwacji przechowywanych maszyn. Liczne linie lotnicze parkują tutaj swoje wycofane samoloty Boeing i Airbus, zanim zostaną one ponownie wprowadzone do służby, zdemontowane lub sprzedane innym operatorom.

Pinal Airpark to obiekt na pustyni Sonora w Arizonie, przeznaczony do konserwacji, przechowywania i demontażu samolotów komercyjnych. Lokalizacja wykorzystuje suchy klimat pustynny, który spowalnia korozję i umożliwia długotrwałe przechowywanie. Wycofane z eksploatacji samoloty są tu demontowane, części są odzyskiwane, a maszyny są konserwowane w celu ewentualnego powrotu do służby lub odzysku komponentów.

Asia Pacific Aircraft Storage prowadzi obiekt do długoterminowego przechowywania samolotów komercyjnych na Terytorium Północnym. Suchy klimat regionu chroni konstrukcje samolotów przed korozją w okresach bezczynności. Obiekt przyjmuje samoloty wycofane z aktywnej służby przez linie lotnicze, zarówno do czasowego przechowywania podczas spowolnienia gospodarczego, jak i do trwałego wycofania. Samoloty parkowane są na utwardzonych powierzchniach i przygotowywane zgodnie z wymaganiami technicznymi konserwacji.

Ta baza lotnicza służy jako magazyn dla wycofanych z użytku francuskich samolotów wojskowych. Obiekt zarządza licznymi maszynami różnych typów, które zostały wycofane ze służby operacyjnej. Samoloty są tu składowane przed ich demontażem lub wykorzystaniem do odzysku części zamiennych. Baza Lotnicza 279 Châteaudun odgrywa ważną rolę w zarządzaniu cyklem życia wojskowych statków powietrznych we Francji.

Lotnisko Tarbes-Lourdes-Pyrénées prowadzi specjalistyczny obiekt do przechowywania i demontażu wycofanych z eksploatacji samolotów pasażerskich. Instalacja przyjmuje maszyny od europejskich linii lotniczych oraz z innych kontynentów, przetwarzając je systematycznie. Teren ten służy jako miejsce recyklingu i demontażu statków powietrznych, które osiągnęły koniec swojego okresu eksploatacji.

Lotnisko w Teruel funkcjonuje jako obiekt magazynowy i konserwacyjny dla europejskich samolotów pasażerskich czasowo lub trwale wycofanych z eksploatacji. Teren zapewnia miejsca parkingowe dla licznych szerokokadłubowych samolotów i posiada instalacje techniczne do konserwacji, utrzymania i demontażu statków powietrznych. Suchy klimat regionu Aragonii ułatwia długoterminowe składowanie i zmniejsza ryzyko korozji zaparkowanych maszyn.

Międzynarodowy port lotniczy w Trypolisie został poważnie uszkodzony podczas libijskich konfliktów cywilnych i mieści obecnie liczne zniszczone i wycofane z eksploatacji samoloty na swoim terenie. Infrastruktura wykazuje znaczne uszkodzenia pasów startowych, terminali i hangarów. Wiele samolotów cywilnych zostało zniszczonych lub splądrowanych podczas walk. Teren służy częściowo jako mimowolny cmentarz samolotów, gdzie porzucono uszkodzone maszyny różnych linii lotniczych.

Regionalne lotnisko w Abilene prowadzi na swoim terenie ośrodek składowania i demontażu wycofanych z eksploatacji samolotów komercyjnych. Obiekt ten umożliwia odzysk części lotniczych i materiałów po wycofaniu maszyn ze służby. Lokalizacja w zachodnim Teksasie zapewnia odpowiednie warunki klimatyczne do przechowywania samolotów na zewnątrz podczas procesu demontażu.

Baza lotnicza Davis-Monthan prowadzi 309. Grupę Utrzymania i Regeneracji Lotniczej, największy na świecie obiekt przechowywania samolotów. Na powierzchni ponad 1.000 hektarów znajduje się ponad 4.000 wycofanych samolotów wojskowych. Suchy pustynny klimat Arizony zapobiega korozji i umożliwia długotrwałe przechowywanie maszyn. Obiekt pełni kilka funkcji: magazynowanie rezerw strategicznych, pozyskiwanie części zamiennych oraz kontrolowany recykling materiałów. Niektóre samoloty mogą zostać przywrócone do służby po konserwacji i modernizacji.

To muzeum mieści kolekcję samolotów wojskowych z różnych okresów historii lotnictwa. Wystawa obejmuje myśliwce, bombowce i samoloty transportowe przechowywane na pustyni w Arizonie. Zwiedzający mogą oglądać samoloty z czasów II wojny światowej, wojny koreańskiej i wojny wietnamskiej. Suchy pustynny klimat zapewnia optymalne warunki do konserwacji metalowych konstrukcji.

Te cmentarzyska samolotów w klimacie pustyni Sonora służą do przechowywania wycofanych z eksploatacji samolotów komercyjnych i wojskowych. Suche warunki spowalniają korozję i umożliwiają długoterminowe zachowanie maszyn. Obiekty są wykorzystywane do odzyskiwania części zamiennych, ewentualnej reaktywacji samolotów lub systematycznego recyklingu materiałów. Kilka tysięcy samolotów różnych typów zajmuje te rozległe tereny.

Stocznia złomowa w Gadani położona jest na wybrzeżu Beludżystanu i należy do największych obiektów tego typu na świecie. Wycofane z eksploatacji statki handlowe, tankowce i masowce są tu wyciągane na brzeg i ręcznie demontowane przez zespoły robotników. Stal, miedź, aluminium i inne materiały nadające się do odzysku są systematycznie wydobywane i dostarczane do lokalnego przemysłu recyklingowego. Warunki pracy uważane są za trudne, a wpływ na środowisko ze strony zanieczyszczeń takich jak azbest i pozostałości ropy naftowej jest znaczny.

To cmentarzysko samolotów na regionalnym lotnisku w Maranie służy jako magazyn dla samolotów komercyjnych i prywatnych. Obiekt wykorzystuje suchy pustynny klimat Arizony do długoterminowego przechowywania wycofanych maszyn. Wiele przechowywanych tu samolotów jest systematycznie demontowanych w celu odzyskania części zamiennych dla innych samolotów eksploatacyjnych. Obiekt mieści dziesiątki samolotów różnych producentów i modeli, ustawionych w długich rzędach na terenie.

Ta strefa przybrzeżna wzdłuż Arthur Kill Road zawiera kilka zardzewiałych kadłubów statków częściowo zanurzonych w wodzie. Wraki pochodzą z różnych okresów żeglugi morskiej i zostały tu porzucone lub zacumowane. Spoczywają wzdłuż linii brzegowej i stanowią świadectwo lokalnej historii morskiej. Struktury noszą ślady korozji od słonej wody i działania pływów, zmieniając się nieustannie przez naturalne procesy erozji.

Międzynarodowy port lotniczy Manas posiada teren składowania, gdzie wycofane z eksploatacji samoloty pasażerskie i towarowe z epoki radzieckiej oczekują na demontaż lub ponowne wykorzystanie. Maszyny te parkują na terenie obiektu do momentu, gdy ich komponenty mogą zostać odzyskane lub konstrukcje zostaną zdemontowane. Miejsce służy jako baza magazynowa dla różnych typów samolotów, które zakończyły swoją służbę operacyjną.

Ten obszar portowy w Al Hudajdzie służy jako obiekt demontażowy dla wycofanych z eksploatacji tankowców. Statki są osadzane na brzegu i systematycznie rozbierane, podczas gdy metale i inne materiały nadające się do odzysku są wydobywane. Operacje rozbiórki odbywają się wzdłuż linii brzegowej, gdzie jednocześnie można przetwarzać wiele tankowców.

To podwodne miejsce składowania zawiera wraki samolotów wojskowych, które rozbiły się podczas lotów treningowych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych na jeziorze Michigan w czasie II wojny światowej. Lotniskowce USS Sable i USS Wolverine służyły jako pływające platformy szkoleniowe dla pilotów marynarki. Między 1942 a 1945 rokiem około stu samolotów zostało utraconych podczas ćwiczeń lądowania. Wraki spoczywają na głębokości od 30 do 90 metrów na dnie jeziora i stanowią morskie archiwum historii lotnictwa wojskowego.

James River Reserve Fleet składa się z wycofanych z eksploatacji okrętów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych zakotwiczonych wzdłuż rzeki James. Statki te oczekują na złomowanie lub ewentualną reaktywację w przypadku potrzeb obronnych kraju. Flota pełni funkcję rezerwy strategicznej i obejmuje różne typy jednostek z różnych okresów amerykańskiej historii morskiej. Centrum administracyjne znajduje się w pobliżu Fort Eustis w Wirginii, gdzie okręty są utrzymywane pod nadzorem Maritime Administration.