Church of St. Polyeuctus

Polyeuktoskirche to ruina wczesnoizantyjskiego kościoła, której szczątki znajdują się w Stambule w pobliżu akweduktu Walensa, ujawniając fundamenty, marmurowe ściany i fragmenty ozdobionych elementów architektonicznych. Budynek miał prawdopodobnie centralną przestrzeń ze sklepieniem, naw boczne i był pokryty marmurem, wycinanymi wzorami i możliwie pozłacanymi dekoracjami.

Kościół został zamówiony między 524 a 527 CE przez Anicję Julianę, rzymską księżniczkę cesarską, i był największą strukturą religijną w Konstantynopolu przed Hagia Sophia. Przez wieki budynek uległ zniszczeniu, został ograbiony, a jego części ponownie wykorzystano w innych strukturach, aż do czasu kiedy archeologiczne wykopaliska go na nowo odkryły w 1960 roku.

Kościół prezentował persyjskie wpływy dekoracyjne poprzez rzeźby marmurowe przedstawiające pawie, granaty i palmy. Te motywy czerpały inspirację z Świątyni Salomona i łączyły bizantyjską tradycję artystyczną ze wschodnimi wpływami.

Miejsce to otwarta strefa archeologiczna w pobliżu Urzędu Miasta Istambułu, która jest łatwo dostępna i gdzie odwiedzający mogą spacerować przez ruiny. Niektóre rzeźby i artefakty przechowywane są w pobliskich muzeach w celu ochrony, a ciągłe wykopaliska odkrywają nowe ustalenia dotyczące struktury i jej budowy.

Kilka elementów architektonicznych z tego kościoła znajduje się teraz w Bazylice Świętego Marka w Wenecji, w tym kolumny Pilastri Acritani. Kolumny te zostały zabrane podczas podboju Konstantynopola przez krzyżowców w 1204 roku i reprezentują rzadko przetrwały kawałek tej bizantyjskiej struktury na Zachodzie.

Lokalizacja: Istanbul

Założenie: 6 wiek

Styl architektoniczny: ancient Roman architecture, Byzantine architecture

Współrzędne GPS: 41.01423,28.95296

Najnowsza aktualizacja: 18 grudnia 2025 o 09:26