Mięguszowiecki Szczyt Pośredni

Mięguszowiecki Szczyt Pośredni wznosi się na wysokość 2393 metrów nad poziomem morza jako część grupy Mięguszowieckich Szczytów w Tatrach Wysokich, posiadając trzy różne wierzchołki, z których najwyższy zawiera dwie charakterystyczne formacje skalne zwane Igłą Milówki i Cienką Igłą.

Pierwsze udane wejście na Mięguszowiecki Szczyt Pośredni zostało dokonane latem 1903 roku przez Włodzimierza Boldireffa i Stanisława Porębskiego, podczas gdy pierwsze zimowe wejście osiągnięto w 1916 roku przez Waltera Delmara i Gyulę Komarnickiego w okresie wczesnego rozwoju taternictwa tatrzańskiego.

Obszar szczytu stanowi ważny ośrodek tradycji alpinistycznych i edukacji taterniczkiej w polsko-słowackim regionie tatrzańskim, goszcząc liczne wyprawy wspinaczkowe, kursy szkoleniowe i wydarzenia sportowe, które zachowują historyczne dziedzictwo taternickie Europy Środkowej.

Dostęp do szczytu wymaga zaawansowanych umiejętności taternickich i odpowiedniego sprzętu wspinaczkowego włączając liny, sprzęt asekuracyjny i raki, z trasami rozpoczynającymi się typowo z Doliny Hińczowej lub Przełęczy pod Chłopkiem, trwającymi od jednej do kilku godzin w zależności od wybranej drogi wspinaczkowej i warunków pogodowych.

Szczyt posiada dwie charakterystyczne iglice skalne znane jako Igła Milówki i Cienka Igła, które tworzą wymagające techniczne drogi wspinaczkowe, czyniąc go jednym z najbardziej wymagających szczytów w paśmie tatrzańskim dla doświadczonych taterników poszukujących przygód wspinaczki na pionowych ścianach skalnych.

Lokalizacja: Prešov Region

Wysokość nad poziomem morza: 2 393 m

Współrzędne GPS: 49.18497,20.06173

Najnowsza aktualizacja: 25 lipca 2025 o 23:30