Haringvlietdam

Haringvlietdam to połączona struktura tamy i śluz w Holandii Południowej rozciągająca się na przestrzeni estuarium i oddzielająca Morze Północne od wód śródlądowych. Budowla obejmuje drogę przebiegającą przez szczyt i serię ruchomych bram ułożonych równolegle do kontrolowania poziomu wody.

Struktura została zbudowana między 1957 a 1971 rokiem jako część programu Delta Works stworzonego po powodziach z 1953 roku w celu ochrony przed sztormami. Był to szósty duży projekt tego systemu ochrony, który zmienił krajobraz Holandii Południowej.

Tama pokazuje, jak Holendrzy radzili sobie z wyzwaniem życia z wodą poprzez projekty inżynierskie na dużą skalę. Reprezentuje narodową dumę w zarządzaniu wodą i techniczną kompetencję kraju.

Droga na strukturze łączy dwie wyspy i oferuje widoki na wodę i otaczający krajobraz podczas przekraczania. Powolna jazda lub zatrzymanie się pozwala na obserwację skali i zobaczenie wody przepływającej przez bramy.

Wbudowane w filarach konstrukcji są przejścia rybne, które umożliwiają rybiemu wędrować między morzem a wodami śródlądowymi, nawet gdy główne bramy są zamknięte. Ta często pomijana cecha pokazuje, jak inżynieria i przyroda koegzystują w projekcie.

Lokalizacja: Goeree-Overflakkee

Lokalizacja: Voorne aan Zee

Założenie: 1964

Styl architektoniczny: reconstruction-period architecture

Wykonano z: concrete

Część: Delta Works, Beschermingsprogramma Wederopbouw 1959-1965

Adres: Haringvliet, tussen Stellendam en Hellevoetsluis te HELLEVOETSLUIS

Współrzędne GPS: 51.83278,4.04972

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 20:57