Grotta di Sant'Angelo

Grotta di Sant'Angelo jest ermitażem usytuowanym w naturalnej jaskini z prostokątnym schronieniem o szerokości około 35 metrów i średniowiecznymi murami tworzącymi jej strukturę wewnętrzną. Półokrągła apsyda oznacza świętą część, gdzie odbywały się modlitwy.

Ermitaż został po raz pierwszy udokumentowany w 1221 roku, gdy papież Honoriusz III potwierdził jego połączenie z Opactwem San Martino in Valle. To papieskie uznanie ustanowiło to miejsce jako ważny cel pielgrzymek.

Miejsce ewoluowało z sanktuarium poświęconego bogini Bonie, związanego z rytuałami płodności, w chrześcijańskie miejsce czci. Odwiedzający mogą nadal wyczuć te nakładające się warstwy religijne w komorach i niszach jaskini.

Dostęp do ermitażu wymaga około 15-minutowego spaceru z Sant'Agata d'Ugno śledząc ogrodzoną ścieżkę ze schodkami w bardziej stromych sekcjach. Odwiedzający powinni nosić solidne buty i być przygotowani na nierówny teren.

Jaskinia zawiera cztery różnie ukształtowane zbiorniki wyryte w kamieniu, które zbierały wodę, którą starożytni mieszkańcy uważali za boskie mleko dla karmiących matek. Te wymyślne systemy wodne ujawniają, jak miejsce było używane przez pokolenia.

Lokalizacja: Palombaro

Styl architektoniczny: Romanesque architecture

Współrzędne GPS: 42.12716,14.20101

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 19:20