Monte Viso

Monte Viso wznosi się na wysokość 3841 metrów (12600 stóp) i tworzy charakterystyczną piramidę widoczną z płaskowyżu piemonckiego i masywu Mont Blanc. Góra składa się ze skał ofiolitowych i wyznacza granicę między Alpami Nadmorskimi a Alpami Kotyjskimi.

William Mathews i Frederic Jacomb dotarli na szczyt 30 sierpnia 1861 roku z przewodnikiem Michelem Crozem w pierwszym udokumentowanym wejściu. Neolityczna kopalnia jadeitów na górze działała około 5000 roku przed Chrystusem i zaopatrywała społeczności w całej Europie Zachodniej w materiał do narzędzi ceremonialnych.

Szczyt pojawia się na herbach i flagach okolicznych dolin i pozostaje symbolem tożsamości regionalnej. Wędrowcy często odwiedzają wysoką płaskowyż u jego podstawy, gdzie źródło Padu służy jako centrum geograficzne i symboliczne dla życia piemonckiego.

Wspinacze docierają na szczyt przez Valle Po lub Valle Varaita, przy czym Crissolo służy jako główny punkt wyjścia dla wypraw. Wejście wymaga doświadczenia w wysokich górach i zwykle trwa dwa dni z noclegiem w schronisku.

Źródło Padu wypływa w Pian del Re na wysokości 2020 metrów (6630 stóp) poniżej szczytu i wyznacza początek najdłuższej rzeki Włoch. Topory z jadeitu z neolitycznej kopalni na górze znaleziono tak daleko jak w Wielkiej Brytanii i Skandynawii.

Lokalizacja: Province of Cuneo

Wysokość nad poziomem morza: 3 841 m

Wykonano z: ophiolite

Współrzędne GPS: 44.66744,7.08999

Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 00:43