Takht-e Soleyman

Takht-e Soleyman to kompleks archeologiczny zbudowany na wzmocnionej platformie, która wznosi się wysoko nad otaczającym krajobrazem i zawiera świątynię ognia, sanktuarium oraz przestrzenie mieszkalne. Miejsce wykazuje warstwową zabudowę z wielu kultur, ze ścianami z kamienia i cegły, które zachowują różne tradycje architektoniczne z każdego okresu.

Miejsce powstało w późnej starożytności jako królewskie sanktuarium Imperium Sasanidzkiego, które wybudowało tutaj twierdzę z mocnymi murami i wieżami obronnymi. Kolejni podbijaczy adaptowali struktury w następnych stuleciach, pozostawiając swoje ślady poprzez powtarzającą się budowę i modyfikację.

Świątynia czciła zoroastryjską boginjęAnahitę, łącząc kult ognia i wody w jedną świętą przestrzeń. Te dwie tradycje religijne pozostają widoczne w rozplanowaniu i wyborach konstrukcyjnych, które kształtowały miejsce na przestrzeni wieków.

Miejsce znajduje się na dużej wysokości w regionie najlepiej odwiedzanym w cieplejszych miesiącach. Odwiedzający powinni nosić solidne buty, ponieważ teren ma nierówne powierzchnie i wiele schodów na całym terenie.

Pod platformą leży podziemna laguna zasilana naturalnymi podziemnymi źródłami, która nigdy nie wyschła przez tysiące lat. W pobliżu znajduje się aktywny wulkan z głęboką szczeliną, która wyrzuca kolumny pary, tworząc uderzającą cechę naturalną, która kształtuje cały krajobraz.

Lokalizacja: Chaman Rural District

Oficjalne otwarcie: 5 wiek p.n.e.

Styl architektoniczny: Achaemenid architecture, Parthian architecture, Sasanian architecture, Abbasid architecture, Seljuk architecture, Ilkhanid architecture

Wysokość nad poziomem morza: 2 200 m

Wykonano z: calcareous, stone, rubble, travertine, mudbrick, brick

Współrzędne GPS: 36.60472,47.23417

Najnowsza aktualizacja: 20 grudnia 2025 o 17:02