Habitat 67

Architektura XX i XXI wieku przekształciła centra miastowe dzięki konstrukcjom wykraczającym poza granice inżynierii. Wieże obserwacyjne, takie jak Space Needle w Seattle, i eksperymentalne kompleksy mieszkalne jak Habitat 67 w Montreal, świadczą o rozwoju technik budowlanych. Architekci eksplorowali nowe formy przy użyciu materiałów takich jak stal, szkło i beton, tworząc konstrukcje odpowiadające rosnącym potrzebom metropolii. Ta kolekcja obejmuje budynki, które odcisnęły ślad na swojej epoce dzięki innowacyjnemu projektowi. W Barcelonie Casa Milà autorstwa Antonia Gaudiego ma falujące elewacje, które łamią klasyczne wzorce, podczas gdy w Londynie 30 St Mary Axe wykorzystuje technologie oszczędzające energię w swojej 180-metrowej strukturze. Od Guggenheim Museum w Bilbao z pokryciem z tytanu po sztuczne wyspy kształtowane na Zatoce Perskiej w Dubai, te realizacje ukazują różnorodność podejść architektonicznych na świecie. Każdy budynek odzwierciedla swoje otoczenie miejskie i proponuje rozwiązania wyzwań technicznych i funkcjonalnych swojej epoki.

Ta kolekcja zawiera przykłady rekonstrukcji architektonicznej, w których stare tereny przemysłowe przekształcono w nowe przestrzenie do życia, kultury i spotkań. Projekty te pokazują, jak współczesna architektura może nadać drugie życie strukturom, które odgrywały kluczową rolę w historii przemysłowej Europy i Ameryki Północnej, jednocześnie zachowując ich pierwotną tożsamość. Wśród przedstawionych realizacji znajdują się Gasometer w Oberhausen, 117-metrowy zbiornik gazu przekształcony na przestrzeń wystawową; Fabryka Van Nelle w Rotterdamie, dawna fabryka kawy i tytoniu, obecnie miejsce kulturalne; oraz High Line w Nowym Jorku, podwieszana linia kolejowa z lat 30. XX wieku, przekształcona w park miejski o długości 2,3 km. Kompleks Zeche Zollverein w Essen ukazuje architekturę przemysłową Bauhaus z lat 30. XX wieku, podczas gdy Strijp-S w Eindhoven, dawne miejsce produkcji firmy Philips, obecnie mieści studia kreatywne i technologiczne. Te miejsca pokazują możliwości, jakie daje adaptacja dziedzictwa przemysłowego w przestrzenie publiczne dostępne dla wszystkich.

Expo 67 pozostawiło wiele konstrukcji w Montrealu. Biosfera, kompleks mieszkalny Habitat 67 i kasyno w dawnym Pawilonie Quebec pokazują wpływ Wystawy Światowej na architekturę miasta. Park rozrywki La Ronde i instalacja artystyczna Three Disks Alexandra Caldera pozostają zachowanymi elementami tej międzynarodowej wystawy.

Te konstrukcje pokazują granice projektowania architektonicznego. Od Piramidy Transamerica w San Francisco po Świątynię Lotosu w New Delhi, architektura przybiera niekonwencjonalne formy. Budynki łączą innowacje techniczne z ekspresją artystyczną.

Ta kolekcja gromadzi ważne dzieła architekta Moshe Safdiego, którego praca wyróżnia się szczególną uwagą poświęconą naturalnemu światłu, przestrzeniom zewnętrznym i integracji budynków z otoczeniem. Od Montrealu po Singapur, przez Jerozolimę i kilka miast amerykańskich, jego projekty reprezentują podejście dążące do pogodzenia współczesnych potrzeb z poszanowaniem lokalnych kontekstów. Wśród prezentowanych realizacji znajdują się Habitat 67 w Montrealu, eksperymentalny kompleks mieszkaniowy złożony z ułożonych modułów betonowych oferujących każdemu mieszkaniu własny taras, oraz kompleks Marina Bay Sands w Singapurze z trzema wieżami połączonymi tarasem o długości 340 metrów. Kolekcja obejmuje również kilka muzeów, takich jak Muzeum Historii Holokaustu Yad Vashem w Jerozolimie, Crystal Bridges Museum of American Art w Bentonville i National Gallery of Canada w Ottawie. Inne projekty, takie jak Biblioteka Publiczna w Salt Lake City, Kauffman Center for the Performing Arts w Kansas City czy Khalsa Heritage Memorial Complex w Indiach, ilustrują różnorodność programów architektonicznych powierzonych Safdiemu w trakcie jego kariery.