Tanjung Puting

Tanjung Puting to park narodowy w Kalimantan Środkowym, w Indonezji, obejmujący 355 000 hektarów lasu deszczowego, torfowisk i systemów rzecznych. Park rozciąga się wzdłuż trzech głównych rzek, które wiją się przez gęstą roślinność i tworzą niezliczone drogi wodne, po których łodzie przemieszczają się między posterunkami straży leśnej a punktami obserwacyjnymi.

Terytorium otrzymało ochronę jako rezerwat przyrody w 1939 roku po tym, jak raporty o spadku liczby orangutanów dotarły do władz kolonialnych. Status parku narodowego nastąpił w 1982 roku, a wyznaczenie jako terenu wodno-błotnego o znaczeniu międzynarodowym nastąpiło w 2013 roku, wzmacniając zabezpieczenia przed wyrębem i konwersją gruntów.

Nazwa Tanjung Puting oznacza dosłownie Ostry Przylądek i odnosi się do kształtu lądu wchodzącego w morze. Lokalni przewodnicy prowadzą podróżnych wzdłuż dróg wodnych i wyjaśniają, jak las służy zarówno dzikim zwierzętom, jak i ludziom, z codziennymi rytmami wyznaczanymi przez przypływy i bieg rzeki.

Odwiedzający przybywają przez lotnisko Pangkalan Bun i podróżują klotokiem, zmotoryzowaną łodzią mieszkalną z kabinami i załogą, przez kanały rzeczne. Podróże trwają kilka dni, a łodzie zatrzymują się przy przystaniach posterunków straży leśnej, aby uzyskać dostęp do szlaków pieszych i platform karmienia, gdzie gromadzą się orangutany i inne zwierzęta.

Camp Leakey, założony w 1971 roku przez prymatolog Biruté Galdikas, działa jako ośrodek badawczy i rehabilitacyjny goszczący największą populację dzikich orangutanów na Ziemi. Odwiedzający obserwują, jak zrehabilitowane zwierzęta przybywają codziennie na platformę karmienia, mieszając wyuczone zachowania z naturalnymi instynktami w procesie, który oferuje bezpośredni wgląd w wysiłki reintrodukcyjne.

Lokalizacja: Central Kalimantan

Założenie: 1982

Wysokość nad poziomem morza: 29 m

Współrzędne GPS: -2.88000,111.88000

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 20:54