Babadaimon no Keyaki Namiki

Babadaimon no Keyaki Namiki to podwójna linia drzew zelkowa, która rozciąga się na około 500 metrów i tworzy naturalny korytarz prowadzący do Świątyni Okunitama. Aleja składa się z licznych starszych okazów, które tworzą gęsty baldachim, zapewniając cień przez cały rok.

Aleja pochodzi z 1062 roku, kiedy Minamoto no Yoriyoshi i jego syn posadzili ponad tysiąc sadzonek zelkowa przed wyruszeniem w ważną kampanię wojskową. Wiele z tych oryginalnych drzew rozrosło się na przestrzeni wieków na ogromne okazy, które przetrwały do dzisiaj.

Rzędy drzew tworzą sandō, czyli tradycyjną ścieżkę dostępu do świątyni, gdzie odwiedzający spacerują z zamiarem i szacunkiem. Takie ustrój odzwierciedla, jak kultura japońska integruje naturę i duchowość w codziennym ruchu i kontemplacji.

Miejsce jest dostępne przez cały rok i można do niego dotrzeć ze stacji Fuchū na linii Keio. Wizyty rano i w późnym popołudniu oferują najlepsze warunki, z mniejszym tłokiem i przyjemnym światłem do spacerów.

To miejsce ma jedynym w Japonii desygnatem wśród pomników przyrodniczych specjalnie dedykowanym alei drzew zelkowa, z pewnymi pojedynczymi drzewami starszymi niż 400 lat. To rzadkie wyróżnienie czyni go wyjątkowym przykładem długowiecznej alei obsadzonej jednym gatunkiem.

Lokalizacja: Fuchū

Współrzędne GPS: 35.67310,139.47921

Najnowsza aktualizacja: 10 grudnia 2025 o 16:49