St. Elisabeth

St. Elisabeth jest kościołem w stylu neogotyckim, charakteryzującym się dwoma smukłymi ośmiokątnymi wieżami schodowymi i dużym oknem o tracerii ze wskazanymi łukami. Budynek zawiera przestronną salę pod głównym poziomem z podłogą z parkietu, która służy do różnych celów wspólnoty zamiast tradycyjnej konstrukcji kamiennej.

Budowa tego kościoła rozpoczęła się w 1907 roku tymczasową kaplicą, a główne budynku ukończono w 1911 roku pod kierunkiem architekta Bernharda Hertela. Został wybudowany w okresie, gdy wspólnota Schöneberg się rozwijała i potrzebowała nowych przestrzeni religijnych.

Drewniane rzeźby w wnętrzu pokazują wizerunki Świętej Elżbiety i popiersia ojców Kościoła takich jak Grzegorz, Ambroży, Augustyn i Hieronim. Te dzieła wyrażają idee religijne poprzez swoją artystyczną formę.

Budynek jest łatwo dostępny dla różnych celów dzięki przestronnej sali poniżej głównego poziomu, którą można elastycznie wykorzystywać. Charakterystyczne wieże służą jako dobry punkt orientacyjny w okolicy.

Dzwony kościelne zostały odlane w 1959 roku i należą do ważnych dzieł sztuki budynku. Dzwon Króla Chrystusa waży około 1600 kg i nosi napis 'S. Elisabeth, Gloria Teutoniae'.

Lokalizacja: Tempelhof-Schöneberg

Architekci: Bernhard Hertel

Styl architektoniczny: Gothic Revival

Współrzędne GPS: 52.48520,13.36580

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 12:26