Monasterio de Santa María de Valdeiglesias

Monasterio de Santa María de Valdeiglesias to średniowieczne opactwo cystersów, które dzisiaj pozostaje jako ruina w Pelayos de la Presa. Jego główna struktura wykazuje centralną absydę półokrągłą i dwie boczne absydy o prostych ścianach, zgodnie z zasadami architektury cysterskiej.

Król Alfons VII przyznał dolinę w 1150 roku opatowi William'owi do założenia nowego klasztoru. Wspólnota przyłączyła się później w 1177 roku do Zakonu Cysterów, kształtując religijny i architektoniczny kierunek tego miejsca.

Klasztor wykazuje elementy architektoniczne od stylu mozarabskiego do baroku. Te warstwy pokazują, jak wspólnota religijna przekształcała to miejsce przez wieki.

Dostęp do ruin jest ograniczony do określonych okresów sezonowych, głównie w cieplejszych miesiącach. Odwiedzający powinni nosić solidne obuwie i być ostrożni wokół kruchych starożytnych struktur i nierównego terenu.

Dzwonnica siedzi w niezwykłej pozycji bezpośrednio nad prostą częścią centralnej absydy, sugerując cele obronne. Ta disposycja różni się od innych współczesnych klasztorów i wskazuje, że to miejsce mogło mieć znaczenie strategiczne.

Lokalizacja: Pelayos de la Presa

Założenie: 1150

Styl architektoniczny: Cistercian architecture

Strona internetowa: http://santamarialarealdevaldeiglesias.com

Współrzędne GPS: 40.36594,-4.32219

Najnowsza aktualizacja: 12 grudnia 2025 o 13:04