Casa Amatller, Modernistyczny dwór w Eixample, Hiszpania
Casa Amatller to modernistyczna rezydencja w dzielnicy Eixample w Barcelonie, zbudowana z fasadą inspirowaną gotykiem, na której widnieją ceramiczne kafelki, kamienne kolumny, zdobnicze reliefy i szczegółowe balkony. Budynek stoi przy Passeig de Gràcia i obecnie funkcjonuje jako muzeum, a jego wnętrze zachowało się w stanie z początku XX wieku.
Producent czekolady Antoni Amatller zatrudnił architekta Josepa Puiga i Cadafalcha w latach 1898–1900, aby przeprojektował starszą konstrukcję pierwotnie wzniesioną w 1875 roku. Architekt przekształcił istniejący dom w wizytówkę katalońskiego modernizmu z wpływami północnoeuropejskimi.
Rezydencja należy do odcinka znanego jako Kwartał Niezgody, gdzie rywalizujący architekci ustawili swoje konkurencyjne wizje modernizmu obok siebie. Jej fasada łączy gotyckie łuki i kwiatowe ornamenty, które odzwierciedlają gust barcelońskiej burżuazji przełomu wieków.
Zwiedzający mogą obejrzeć zachowane wnętrze z lat 1900. podczas wizyt z przewodnikiem lub zwiedzić stałą wystawę we własnym tempie. Rezydencja mieści także Instytut Sztuki Hiszpańskiej Amatller, który oferuje możliwości badawcze i naukowe.
Wejście prezentuje rzeźby autorstwa Eusebiego Arnau przedstawiające Sant Jordiego obok odniesień do produkcji czekolady, nawiązanie do zawodu pierwotnego właściciela. Wewnątrz dziedzińca kolorowy świetlik ze szkła prowadzi naturalne światło przez całą klatkę schodową.
Lokalizacja: Dreta de l'Eixample
Architekci: Josep Puig i Cadafalch
Styl architektoniczny: Catalan modernism, Gothic Revival
Część: list of Modernista buildings in Barcelona
Adres: Passeig de Gràcia, 41
Strona internetowa: https://amatller.org
Współrzędne GPS: 41.39145,2.16501
Najnowsza aktualizacja: 5 grudnia 2025 o 23:28
Art Nouveau rozwinęło się między 1890 a 1910 rokiem jako jeden z najbardziej wpływowych ruchów architektonicznych i dekoracyjnych w Europie. Architekci tego okresu zerwali z historycznymi wzorcami, by stworzyć nowy język wizualny charakteryzujący się krzywolinijnymi formami, motywami roślinnymi i bogato zdobionymi fasadami. Ruch przyjmował różne nazwy w poszczególnych krajach: Modernisme w Katalonii, Jugendstil w regionach niemieckojęzycznych, Secesja w Austrii i Liberty we Włoszech. Ta różnorodność prowadziła do regionalnych interpretacji, które włączały lokalne tradycje rzemieślnicze i cechy kulturowe. Ta kolekcja obejmuje budynki w Barcelonie, Paryżu, Budapeszcie, Wiedniu, Pradze, Brukseli i innych miastach europejskich. W Barcelonie dzieła Antoniego Gaudíego i jego współczesnych kształtują całe ulice, w tym Casa Batlló z falującą fasadą i Sant Pau Recinte Modernista. Paryż zachował słynne wejścia do metra projektu Hectora Guimarda, podczas gdy Budapeszt prezentuje Pałac Gresham, Muzeum Sztuk Użytkowych i termy Gellért. Wiedeń pokazuje charakterystyczne przykłady wariantu austriackiego z budynkiem Secesji i Domem Majoliki. Kolekcja zawiera również mniej odwiedzane miejsca, takie jak willa Kőrössy w Kecskemécie, Muzeum Horty w Brukseli i dworzec kolejowy w Helsingør w Danii.
Między 1890 a 1910 rokiem secesja rozprzestrzeniła się w Europie, tworząc budynki łączące tradycje rzemieślnicze z technikami przemysłowymi poprzez organiczne formy, motywy naturalne i szczegółowe prace ornamentalne. Architekci tacy jak Victor Horta w Brukseli, Antoni Gaudí w Barcelonie i Otto Wagner w Wiedniu projektowali konstrukcje odchodzące od stylów historyzujących, kładąc nacisk na zakrzywione linie, elementy z kutego żelaza i kolorowe szkło. Ruch obejmował sale koncertowe i dworce kolejowe, a także domy prywatne i fasady komercyjne, tworząc zbiór dzieł pozostających kluczowymi dla tożsamości architektonicznej wielu miast europejskich. Odwiedzający mogą prześledzić ten rozwój w licznych lokalizacjach. Bruksela oferuje Muzeum Victora Horty, Dom Tassela i Hôtel van Eetvelde jako główne przykłady belgijskiego wariantu. Barcelona prezentuje Casa Batlló i Bellesguard Gaudíego wraz z Palau de la Musica Catalana z rozbudowanymi mozaikami. Paryż zachowuje wejścia do Métropolitain Hectora Guimarda i budynek Lavirotte, podczas gdy Praga przedstawia Dom Miejski i Muzeum Bedřicha Smetany. Nancy stanowi centrum francuskiej secesji z Muzeum Szkoły i Willą Majorelle, a Budapeszt pokazuje styl poprzez Pałac Gresham i Akademię Muzyczną Liszta. Od Rygi po Turyn, od Wiednia po Belgrad budynki te dokumentują krótki, lecz wpływowy okres, kiedy architekci przekształcali środowiska miejskie w całej Europie.
Casa Batlló
16 m
Passeig de Gràcia
205 m
Illa de la Discòrdia
7 m
Casa Lleó Morera
49 m
Fundació Antoni Tàpies
114 m
Casa Bonet
14 m
Casa Mulleras
30 m
Perfume Museum
28 m
Casa Malagrida
135 m
Mitjó
131 m
Edifici de La Unión y El Fénix Español
189 m
Building Montaner i Simón
119 m
Casa Vídua Marfà
200 m
Galerías Layetanas
178 m
Casa Fargas
142 m
Hotel Mandarin Oriental
139 m
Casa Olano
157 m
Casa Dolors Calm
98 m
Colmado Quílez
167 m
Edifici d'habitatges de Frederic Vallet III
136 m
Núvol i cadira
106 m
El Treball
140 m
Antiga farmàcia Mirambell
188 m
Cervantes, Dant i Milton
101 m
Elcano
155 m
Edifici de la Union des Assurances de Paris
85 m
Ramon Trias Fargas
134 m
Al Govern Basc a Catalunya
150 mRecenzje
Odwiedzili Państwo to miejsce? Kliknijcie gwiazdki, aby je ocenić i podzielić się swoimi zdjęciami lub doświadczeniem ze społecznością. Wypróbuj teraz! Możesz anulować w każdej chwili.
Odkrywaj ukryte skarby w każdej przygodzie!
Od urokliwych małych kawiarni po ukryte punkty widokowe – ucieknij od tłumów i znajdź miejsca, które naprawdę do Ciebie pasują. Nasza aplikacja ułatwia wszystko: wyszukiwanie głosowe, sprytne filtry, zoptymalizowane trasy i autentyczne wskazówki od podróżników z całego świata. Pobierz teraz i przeżyj przygodę na swoim telefonie!
Nowe podejście do odkrywania turystyki❞
— Le Figaro
Wszystkie miejsca warte odkrycia❞
— France Info
Wycieczka na miarę w zaledwie kilka kliknięć❞
— 20 Minutes