Casa Batlló

Ta kolekcja prezentuje znaczące dzieła architektoniczne z różnych okresów i kontynentów. Od średniowiecznych katedr po współczesne wieżowce, wybór dokumentuje techniczny i estetyczny rozwój projektowania budynków. Wymienione budynki zostały stworzone przez wpływowych architektów i ukształtowały ewolucję nowoczesnej architektury. Lista obejmuje struktury religijne takie jak gotyckie kościoły i klasztory, obiekty publiczne jak muzea i sale koncertowe oraz budynki mieszkalne, które ustanowiły nowe standardy budowlane. Każdy budynek demonstruje szczególne rozwiązania konstrukcyjne lub cechy stylistyczne, które przyczyniają się do zrozumienia historii architektury. Wybór oferuje wgląd w różne style budowlane, materiały i metody konstrukcyjne.

Art Nouveau rozwinęło się między 1890 a 1910 rokiem jako jeden z najbardziej wpływowych ruchów architektonicznych i dekoracyjnych w Europie. Architekci tego okresu zerwali z historycznymi wzorcami, by stworzyć nowy język wizualny charakteryzujący się krzywolinijnymi formami, motywami roślinnymi i bogato zdobionymi fasadami. Ruch przyjmował różne nazwy w poszczególnych krajach: Modernisme w Katalonii, Jugendstil w regionach niemieckojęzycznych, Secesja w Austrii i Liberty we Włoszech. Ta różnorodność prowadziła do regionalnych interpretacji, które włączały lokalne tradycje rzemieślnicze i cechy kulturowe. Ta kolekcja obejmuje budynki w Barcelonie, Paryżu, Budapeszcie, Wiedniu, Pradze, Brukseli i innych miastach europejskich. W Barcelonie dzieła Antoniego Gaudíego i jego współczesnych kształtują całe ulice, w tym Casa Batlló z falującą fasadą i Sant Pau Recinte Modernista. Paryż zachował słynne wejścia do metra projektu Hectora Guimarda, podczas gdy Budapeszt prezentuje Pałac Gresham, Muzeum Sztuk Użytkowych i termy Gellért. Wiedeń pokazuje charakterystyczne przykłady wariantu austriackiego z budynkiem Secesji i Domem Majoliki. Kolekcja zawiera również mniej odwiedzane miejsca, takie jak willa Kőrössy w Kecskemécie, Muzeum Horty w Brukseli i dworzec kolejowy w Helsingør w Danii.

Między 1890 a 1910 rokiem secesja rozprzestrzeniła się w Europie, tworząc budynki łączące tradycje rzemieślnicze z technikami przemysłowymi poprzez organiczne formy, motywy naturalne i szczegółowe prace ornamentalne. Architekci tacy jak Victor Horta w Brukseli, Antoni Gaudí w Barcelonie i Otto Wagner w Wiedniu projektowali konstrukcje odchodzące od stylów historyzujących, kładąc nacisk na zakrzywione linie, elementy z kutego żelaza i kolorowe szkło. Ruch obejmował sale koncertowe i dworce kolejowe, a także domy prywatne i fasady komercyjne, tworząc zbiór dzieł pozostających kluczowymi dla tożsamości architektonicznej wielu miast europejskich. Odwiedzający mogą prześledzić ten rozwój w licznych lokalizacjach. Bruksela oferuje Muzeum Victora Horty, Dom Tassela i Hôtel van Eetvelde jako główne przykłady belgijskiego wariantu. Barcelona prezentuje Casa Batlló i Bellesguard Gaudíego wraz z Palau de la Musica Catalana z rozbudowanymi mozaikami. Paryż zachowuje wejścia do Métropolitain Hectora Guimarda i budynek Lavirotte, podczas gdy Praga przedstawia Dom Miejski i Muzeum Bedřicha Smetany. Nancy stanowi centrum francuskiej secesji z Muzeum Szkoły i Willą Majorelle, a Budapeszt pokazuje styl poprzez Pałac Gresham i Akademię Muzyczną Liszta. Od Rygi po Turyn, od Wiednia po Belgrad budynki te dokumentują krótki, lecz wpływowy okres, kiedy architekci przekształcali środowiska miejskie w całej Europie.

Antoni Gaudí ukształtował krajobraz miejski Barcelony swoimi modernistycznymi budynkami łączącymi organiczne formy, motywy naturalne i innowacje strukturalne. Jego twórczość obejmuje ponad cztery dekady i zawiera budynki mieszkalne, parki, kościoły oraz eksperymentalne struktury. Sagrada Família, jego monumentalna bazylika budowana od 1882 roku, демонструje jego rozumienie geometrii i światła. Casa Batlló i Casa Milà pokazują jego zdolność przekształcania fasad w rzeźbiarskie powierzchnie, podczas gdy Park Güell realizuje jego wizję architektury w naturze. Poza Barceloną projekty takie jak El Capricho w Comillas i krypta Colònia Güell w Santa Coloma de Cervelló świadczą o wpływie Gaudíego w Katalonii. Jego wczesne dzieła, w tym Casa Vicens i Palau Güell, dokumentują jego ewolucję od tradycyjnego historyzmu do charakterystycznego stylu. Muzeum Dom Gaudíego w Park Güell oferuje wgląd w jego życie i metody pracy. Budynki te są rozproszone po całym mieście i w większości dostępne dla zwiedzających, choć niektóre pozostają mieszkalne lub użytkowane.

Barcelona oferuje szeroki zakres miejsc architektonicznych i kulturalnych odzwierciedlających wieki katalońskiej historii. Miasto łączy gotyckie kościoły i średniowieczne ulice z organicznymi formami modernistycznych budowli Antoniego Gaudíego. Od Sagrada Família po Parc Güell jego projekty kształtują krajobraz miejski, podczas gdy Dzielnica Gotycka i pałace takie jak Palau Güell reprezentują wcześniejsze okresy. Muzea, w tym Muzeum Picassa i Fundacja Joan Miró, ilustrują dziedzictwo artystyczne miasta. Targi takie jak La Boqueria i Sant Antoni dają wgląd w katalońskie życie codzienne. Nadmorska dzielnica La Barceloneta, Port Olimpijski i Montjuïc z kolejką linową i fontanną poszerzają ofertę. Inne miejsca obejmują Casa Batlló, Casa Milà, Hospital de Sant Pau, Narodowe Muzeum Sztuki Katalonii i akwarium.