Monumenty Brazylii: architektura kolonialna, muzea współczesne i miejsca przyrodnicze

Monumento às Bandeiras to monumentalna rzeźba granitowa stworzona przez artystę Victora Brechereta i odsłonięta w 1953 roku. Dzieło to przedstawia Bandeirantów, portugalskich osadników i ich sojuszników, którzy prowadzili ekspedycje w głąb terytorium brazylijskiego między XVI a XVIII wiekiem w poszukiwaniu złota, kamieni szlachetnych oraz nowych terenów do eksploracji i kolonizacji.

Muzeum Oscara Niemeyera zostało otwarte w 2002 roku i prezentuje brazylijskie oraz międzynarodowe wystawy sztuki. Budynek charakteryzuje się wysięgniętą przestrzenią wystawienniczą, która wystaje nad główną halą, nadając muzeum charakterystyczny wygląd.

Theatro da Paz zostało zbudowane w XIX wieku i prezentuje architekturę neoklasycystyczną. Ten gmach opery zachował oryginalne wnętrza z epoki boomu kauczukowego, kiedy Belém należało do najbogatszych miast Brazylii. Sala ma wiele poziomów z bogato zdobionymi balkonami i lożami.

Pałac Itamaraty mieści brazylijskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych w budynku ukończonym w 1970 roku przez architekta Oscara Niemeyera. Konstrukcja charakteryzuje się architekturą modernistyczną z wyróżniającymi się arkadami i salami lustrzanymi. Wewnątrz znajduje się znacząca kolekcja brazylijskich i międzynarodowych dzieł sztuki z różnych okresów. Ogrody zostały zaprojektowane przez Roberto Burle Marxa i uzupełniają całość architektoniczną.

Muzeum Jutra to muzeum nauki poświęcone wyzwaniom XXI wieku. Wystawy poruszają tematy takie jak zmiany klimatyczne, wzrost populacji i rozwój technologiczny poprzez instalacje cyfrowe i prezentacje multimedialne. Budynek został zaprojektowany przez Santiago Calatravę i znajduje się przy Molo Mauá w dzielnicy portowej Rio de Janeiro.

Biblioteka Narodowa Brazylii przechowuje ponad 9 milionów książek, rękopisów, fotografii i dokumentów historycznych. Budynek w stylu neoklasycystycznym został oddany do użytku w 1910 roku i mieści czytelnie, przestrzenie wystawowe oraz kolekcję rzadkich dzieł z okresu kolonialnego i cesarstwa.

Park Tanguá to park publiczny w Kurytybie, który powstał wokół dwóch dawnych kamieniołomów. Teren obejmuje sztuczne jezioro, kilka wodospadów połączonych tunelami wykutymi w skałach oraz podwyższony punkt widokowy, z którego rozciąga się widok na miasto.

Twierdza São José de Macapá została zbudowana w latach 1764-1782 przez Koronę Portugalską w celu obrony ujścia Amazonki i terytoriów północnych przed atakami francuskimi i holenderskimi. Ta twierdza posiada masywne kamienne mury i cztery narożne bastiony, typowe dla architektury militarnej XVIII wieku.

Park Narodowy Lençóis Maranhenses obejmuje 155 000 hektarów białych wydm piaskowych, gdzie woda deszczowa gromadzi się w porze deszczowej między czerwcem a wrześniem, tworząc liczne niebieskie laguny rozmieszczone wśród formacji wydmowych w tym chronionym obszarze przybrzeżnym.

Ogród Botaniczny w Curitibie zajmuje powierzchnię 178 000 metrów kwadratowych i został założony w 1991 roku w stylu francuskim. Szklarnia z metalu i szkła mieści rośliny tropikalne z różnych regionów Brazylii. Geometryczne rabaty kwiatowe i utrzymane trawniki tworzą ramy dla kolekcji botanicznych i ścieżek spacerowych.

Rua Gonçalo de Carvalho rozciąga się na długości 500 metrów i jest obramowana setką drzew Tipuana, których korony łączą się tworząc ciągłe zielone sklepienie. Ta ulica w dzielnicy Independência została w 2006 roku uznana za dziedzictwo ekologiczne, historyczne i kulturowe miasta i objęta jest specjalną ochroną.

Mercado Modelo to dwupiętrowy budynek z XIX wieku, w którym mieści się ponad 250 sklepów. Sprzedawcy oferują lokalne rękodzieło, tradycyjną kuchnię bahijską i produkty regionalne. Budynek targowy pełni funkcję centrum handlowego Salvadoru od momentu otwarcia.

Góra Roraima to stołowa góra o wysokości 2810 metrów, wznoszącą się na granicy Brazylii, Wenezueli i Gujany. Góra ta składa się z prekambryjskiego piaskowca, który należy do najstarszych formacji geologicznych na Ziemi. Jej płaski szczytowy płaskowyż rozciąga się na kilka kilometrów kwadratowych i zawiera formacje skalne ukształtowane przez erozję.

Ten posąg z żelbetu osiąga wysokość 38 metrów i został zbudowany w latach 1922-1931 na szczycie Corcovado, który wznosi się na 710 metrów nad poziomem morza. Figura z rozłożonymi ramionami wychodzi na zatokę Guanabara i została stworzona przez francuskiego rzeźbiarza Paula Landowskiego, podczas gdy brazylijski inżynier Heitor da Silva Costa kierował budową.

Teatro Amazonas zostało zbudowane w 1896 roku podczas boomu kauczukowego i oznacza szczyt gospodarczy regionu. Konstrukcja łączy europejskie materiały z lokalnym rzemiosłem. Różowa fasada w stylu renesansowym kontrastuje z zieloną i złotą kopułą pokrytą 36 000 płytek ceramicznych z Alzacji. Widownia oferuje 700 miejsc rozmieszczonych na czterech poziomach.

Park narodowy Vale do Catimbau rozciąga się na 62.000 hektarów i chroni formacje piaskowcowe, prehistoryczne malowidła naskalne oraz charakterystyczną roślinność Caatingi, półsuchego lasu suchego północno-wschodniej Brazylii.

Ilha Fiscal to mała wyspa w Zatoce Guanabara z neogotyckim pałacem zbudowanym w 1889 roku. Budynek, pierwotnie zaprojektowany jako urząd celny, mieści obecnie muzeum morskie dokumentujące historię brazylijskiej marynarki wojennej i regularnie organizuje wydarzenia kulturalne.

Theatro José de Alencar zostało zbudowane w 1910 roku i łączy europejskie tradycje architektoniczne z elementami tropikalnymi. Budynek posiada żelazną konstrukcję sprowadzoną ze Szkocji oraz kolorowe okna szklane. Fasada łączy secesję z motywami neoklasycznymi. Sala teatralna mieści około 800 widzów i obecnie służy jako miejsce przedstawień teatralnych, koncertów i wydarzeń kulturalnych.

Instytut Inhotim rozciąga się na 140 hektarach i łączy galerie sztuki współczesnej z ogrodem botanicznym. Teren mieści dzieła międzynarodowych artystów w stałych pawilonach oraz ponad 4500 gatunków roślin z regionów tropikalnych i subtropikalnych. Kolekcje obejmują instalacje, rzeźby i malowidła rozmieszczone w parku z jeziorami i lasami.

Schody Selarón łączą dzielnice Lapa i Santa Teresa przez 215 stopni. Chilijski artysta Jorge Selarón rozpoczął dekorowanie tych schodów w 1990 roku, pokrywając je ceramicznymi kafelkami i fragmentami luster z ponad 60 krajów. Projekt rozwijał się przez ponad dwie dekady do 2013 roku w stale rosnące dzieło sztuki o dominujących odcieniach niebieskiego, zielonego i żółtego.

Casa do Penedo została zbudowana w 1974 roku jako dom wakacyjny między dwiema dużymi formacjami skalnymi. Budynek wykorzystuje cztery naturalne bloki granitowe jako konstrukcję nośną i integruje się bezpośrednio z formacją skalną. Niezwykła metoda budowy łączy sztuczną strukturę z istniejącymi elementami geologicznymi otoczenia.

Winda Lacerda to publiczna winda o wysokości 72 metrów, która przewozi 28.000 osób dziennie między dolnym a górnym miastem Salvador. Łączy Praça Tomé de Souza z Praça Cairu w dzielnicy handlowej.

Catedral de Pedra to neogotycki piaskowcowy kościół ukończony w 1987 roku, który osiąga 65 metrów wysokości. Nawa tego kościoła posiada 12 ostrołuków, które podkreślają wertykalny charakter budowli.

Jaskinia Abismo Anhumas posiada pionowy dostęp o głębokości 72 metrów, do którego schodzi się za pomocą technik linowych. Na dnie znajduje się podziemne jezioro o głębokości 80 metrów z formacjami wapiennymi i stalaktytami. Zejście odbywa się przez wąski szyb, który otwiera się na dużą grotę zawierającą jezioro.

Kanion Xingó rozciąga się na 65 kilometrów wzdłuż rzeki São Francisco i jest obramowany ścianami skalnymi osiągającymi wysokość do 40 metrów. Ta formacja geologiczna powstała w wyniku erozji rzecznej na przestrzeni tysięcy lat.

Praça Batista Campos to park publiczny w Belém, założony w 1904 roku i zajmujący powierzchnię 35 000 metrów kwadratowych. Ten park posiada liczne drzewa, kilka stawów i małe mosty łączące różne części terenu. Teren zielony służy lokalnej ludności jako obszar rekreacyjny w środowisku miejskim i zachowuje do dziś swój oryginalny projekt z początku XX wieku.

Farol Santander to wieża o wysokości 161 metrów zbudowana w 1947 roku w centrum São Paulo. Budynek mieści centrum kulturalne z wystawami oraz posiada taras widokowy na 26 piętrze oferujący panoramiczne widoki na miasto.