Turystyczne miejsca w Kolumbii: góry, pustynie, wodospady i miasta kolonialne

Barichara przedstawia typową architekturę kolonialną z XVIII wieku z kamiennymi domami, brukowanymi ulicami i białym kościołem. To miasto w kolumbijskich Andach zachowuje swoją pierwotną strukturę i reprezentuje kolonialną zabudowę z użyciem lokalnych materiałów. Kamienne fasady i tradycyjne dachy stanowią część kulturowych kontrastów Kolumbii, które rozciągają się od obszarów przybrzeżnych po regiony górskie.

Caño Cristales wykazuje czerwone, żółte, zielone, niebieskie i czarne odcienie między lipcem a listopadem z powodu rośliny wodnej Macarenia clavigera. Ta rzeka przepływa przez Serranía de la Macarena i stanowi część naturalnych kontrastów Kolumbii. Zjawisko zależy od poziomu wody i nasłonecznienia. Kolory powstają z endemicznej rośliny rosnącej na dnie rzeki. Rzeka łączy się z innymi ciekami w regionie i pokazuje różnorodność ekologiczną między Andami a basenem Orinoko.

Ta pustynia graniczy z Morzem Karaibskim i jest domem rdzennych społeczności Wayuu żyjących w tradycyjnych osadach rancheria. La Guajira Desert rozciąga się na najbardziej wysuniętym na północ półwyspie Kolumbii i tworzy kontrast między jałowymi krajobrazami wydm a odcinkami wybrzeża. Region charakteryzuje się ekstremalnymi warunkami klimatycznymi z temperaturami przekraczającymi 40 stopni Celsjusza i mniej niż 300 milimetrami opadów rocznie. Wayuu zamieszkują ten obszar od wieków i utrzymują swoje tradycje kulturowe pomimo trudnych warunków środowiskowych.

Wyspa Gorgona znajduje się na Oceanie Spokojnym u wybrzeży Kolumbii i pokazuje kontrast między jej historią jako więzienia o zaostrzonym rygorze w latach 1959-1984 a jej obecną rolą jako chronionego obszaru przyrodniczego. Ta wyspa zawiera rafy koralowe, różne gatunki wielorybów podczas ich migracji oraz znaczącą populację endemicznych węży. Środowisko morskie wokół Gorgony służy jako ważne siedlisko dla humbakow, które przybywają tu na wycielenie się między lipcem a październikiem. Tropikalna roślinność i okoliczne wody zapewniają siedlisko dla licznych gatunków morskich i lądowych, co czyni wyspę ważnym przykładem różnorodności przyrodniczej charakteryzującej region pacyficzny Kolumbii.

Jardín położone jest wśród pasm górskich i plantacji kawy w departamencie Antioquia. To miasto zachowało tradycyjne domy z drewnianymi balkonami pomalowanymi na czerwono, niebiesko i zielono. Główne ulice prowadzą do centralnego parku, gdzie widoczne pozostaje kolonialne dziedzictwo regionu. Okoliczne góry zapewniają dostęp do szlaków turystycznych i wodospadów. Architektura tego miejsca reprezentuje styl budowlany, który przeważa w regionach uprawy kawy w Kolumbii. Plantacje wokół Jardín produkują kawę arabicę na wysokościach od 1.300 do 2.000 metrów nad poziomem morza.

Punta Gallinas wyznacza najbardziej wysunięty na północ punkt Ameryki Południowej na wybrzeżu Morza Karaibskiego. Wysokie wydmy piaszczyste rozciągają się aż do morza, tworząc krajobraz złotych stoków i turkusowych wód. Region ten zamieszkuje społeczność Wayuu, której terytorium obejmuje półwysep La Guajira. Wydmy Taroa należą do najwyższych nadmorskich wydm na kontynencie. Odwiedzający docierają do tego odległego miejsca po kilkugodzinnej podróży przez pustynię z Riohacha. Obszar znajduje się poza utwardzonymi drogami i wymaga odpowiednich pojazdów do dostępu.

Ten pustynny krajobraz w Huila prezentuje formacje geologiczne z piaskowca i gliny w czerwonawych odcieniach. Pustynia Tatacoa osiąga temperatury dochodzące do 40 stopni Celsjusza i mieści obserwatorium do nocnych obserwacji nieba. Struktury geologiczne pokazują miliony lat erozji i tworzą kontrasty z otaczającymi zielonymi regionami Kolumbii. Ta sucha strefa służy jako punkt obserwacji astronomicznych ze względu na niskie zanieczyszczenie światłem i czyste nocne niebo.

To kolonialne miasto nad brzegiem Río Magdalena zachowuje budynki z XVI wieku wzniesione przez hiszpańskich osadników. Brukowane ulice Mompox prowadzą do kilku zabytkowych kościołów z białymi fasadami. Lokalni rzemieślnicy wytwarzają tradycyjną biżuterię ze złota, rzemiosło kontynuowane od czasów kolonialnych. Miasto reprezentuje kolonialne kontrasty Kolumbii między Andami a wybrzeżem karaibskim.

Ta wyspa leży 720 kilometrów od kontynentalnej Kolumbii i pokazuje naturalne oraz kulturowe kontrasty definiujące Kolumbię. Wyspa Providencia oferuje rafy koralowe w przejrzystych wodach Morza Karaibskiego, piaszczyste plaże i tradycyjną karaibską architekturę. Wyspa stanowi część rezerwatu biosfery UNESCO Seaflower i zachowuje kreolskie dziedzictwo regionu. Miejsce to reprezentuje karaibską stronę Kolumbii i uzupełnia różnorodność andyjskich krajobrazów, pustyń i kolonialnych miast tego kraju.

Sanktuarium Las Lajas to neogotycka bazylika w Nariño zbudowana między 1916 a 1949 rokiem, która rozciąga się nad rzeką Guáitara na wysokości 100 metrów. Ten kościół wznosi się z kanionu i łączy obie strony klifu kamiennym mostem prowadzącym do sanktuarium. Miejsce pielgrzymkowe przyciąga odwiedzających, którzy doceniają osiągnięcie architektoniczne i religijne znaczenie tego kościoła zbudowanego w dramatycznym naturalnym miejscu. Sanktuarium reprezentuje tradycje kulturowe i religijne Kolumbii w jednym z najbardziej zróżnicowanych geologicznie regionów kraju, łącząc wyżyny andyjskie z dziedzictwem duchowym.

Ten rezerwat przyrody w Valle del Cauca stanowi siedlisko dla ponad 300 gatunków ptaków i 80 gatunków ssaków, co czyni go ważnym celem dla obserwacji przyrody w Kolumbii. San Cipriano jest otoczone tropikalną roślinnością i rzekami o czystych wodach, które zachęcają do pływania i eksploracji regionalnej różnorodności biologicznej. Dostęp do rezerwatu odbywa się za pomocą niezwykłego środka transportu: drewnianych platform poruszających się po torach kolejowych, które przewożą odwiedzających przez las do rezerwatu. To połączenie między krajobrazem andyjskim a wybrzeżem Pacyfiku demonstruje naturalne kontrasty charakteryzujące Kolumbię.

Ten park narodowy dostarcza 80 procent wody pitnej dla Bogoty i rozciąga się na wysokościach od 800 do 4 020 metrów nad poziomem morza. Chingaza obejmuje ekosystemy páramo, lasy mgliste i jeziora polodowcowe we wschodnim paśmie Andów. Obszar chroniony zajmuje ponad 76 000 hektarów i zabezpiecza źródła wody niezbędne dla stolicy. Odwiedzający mogą obserwować niedźwiedzie okularowe, jelenie wirginijskie i ponad 380 gatunków ptaków, wędrując przez różnorodne strefy klimatyczne, od tropikalnych lasów deszczowych po alpejskie łąki.

Quebrada Las Gachas w Santander prezentuje formację geologiczną wzdłuż koryta rzecznego zawierającego liczne okrągłe, czerwonawe zagłębienia wypełnione czystą wodą. Te naturalne baseny powstały przez erozję skały macierzystej na przestrzeni tysięcy lat, tworząc niezwykłą formację w kolumbijskim krajobrazie. Zbiorniki wodne demonstrują procesy wulkaniczne i sedymentacyjne regionu oraz dostarczają informacji o rozwoju geologicznym Santander. Woda rzeczna przepływa między zagłębieniami i nadal kształtuje te struktury krajobrazowe. Czerwone zabarwienie pochodzi z osadów mineralnych w skale. Guadalupe oferuje dostęp do tej naturalnej formacji, która stanowi część różnorodnych kontrastów występujących w Kolumbii.

To okrągłe jezioro położone jest w kraterze na wysokości około 3.000 metrów we wschodnich Andach Kolumbii. Lud Muisca, rdzenni mieszkańcy regionu, odprawiali tutaj ceremonie religijne, w tym składali ofiary ze złota i szmaragdów. Laguna de Guatavita jest uważana za możliwe źródło legendy o El Dorado. Dostęp odbywa się szlakiem pieszym prowadzącym od wejścia do parku do jeziora. Obszar oferuje widoki na otaczające górskie krajobrazy i roślinność páramo. To jezioro stanowi część obszaru chronionego, który zachowuje wartości przyrodnicze i kulturowe regionu.

Ta granitowa skała wznosi się 200 metrów nad ziemią w pobliżu zbiornika Guatapé i oferuje punkt widokowy na otaczający andyjski krajobraz. El Peñón de Guatapé znajduje się w regionie Antioquia i jest dostępny poprzez schody liczące 740 stopni wbudowane w skałę. Wspinaczka prowadzi do platformy na szczycie, z której odwiedzający mogą obserwować jezioro i zielone wzgórza. Monolit stanowi część naturalnych kontrastów Kolumbii, które rozciągają się od regionów górskich po obszary przybrzeżne. Formacja stoi samotnie w krajobrazie i stanowi geologiczną cechę okolicy. Dostęp odbywa się z pobliskiego miasteczka Guatapé, znanego z kolorowych domów.

Ten stratowulkan osiąga wysokość 5364 metrów i stanowi najwyższy punkt Kordyliery Centralnej. Cztery szczyty Nevado del Huila pozostają pokryte lodem przez cały rok. Aktywny wulkan znajduje się w kolumbijskich Andach i należy do najważniejszych formacji geologicznych regionu. Ten masyw szczytowy stanowi ważny punkt odniesienia w naturalnej geografii Kolumbii między wybrzeżem Morza Karaibskiego a regionem andyjskim.

Rezerwat Przyrody Otún Quimbaya chroni 489 hektarów andyjskiego lasu górskiego w regionie kawowym Kolumbii. Odwiedzający ten rezerwat mogą obserwować ponad 300 gatunków ptaków oraz różne rodzime ssaki, w tym wyjce, kapucynki i jelenie wirginijskie. Ten obszar chroniony rozciąga się na wysokości od 1.800 do 2.250 metrów i zachowuje ekosystemy lasu mglistego oraz rzeczne wzdłuż rzeki Otún. Szlaki prowadzą przez różne strefy roślinne i umożliwiają poznanie różnorodności biologicznej środkowych Andów Kolumbii.

Ta nadmorska gmina nad Pacyfikiem zajmuje 1667 kilometrów kwadratowych w regionie, przez który humbaki migrują przez tropikalne wody od lipca do października. Bahia Solano zapewnia dostęp do lasów deszczowych, wodospadów i plaż osiągalnych wyłącznie samolotem lub łodzią. Odległe położenie pomogło zachować naturalne siedliska przy minimalnej zabudowie. Społeczności rybackie i małe osady charakteryzują życie wzdłuż wybrzeża, podczas gdy turystyka koncentruje się na obserwacji wielorybów i eksploracji przyrody. Obszar otrzymuje obfite opady przez cały rok, wspierając gęstą roślinność i różnorodną faunę.

Ten łańcuch górski zawiera system rzeczny Caño Cristales z czerwonymi roślinami wodnymi i licznymi wodospadami na przestrzeni 120 kilometrów. La Macarena Mountain Range tworzy formację geologiczną reprezentującą część naturalnych kontrastów Kolumbii od Karaibów po Andy. System rozciąga się przez departament Meta i łączy różne ekosystemy między basenem Amazonki a Llanos. Rzeki i wodospady tego pasma należą do obiektów przyrodniczych między Ciudad Perdida a pustynią Tatacoa.

Te granitowe formacje w Guainía wznoszą się 170 metrów nad rzeką Inírida i stanowią część Tarczy Gujańskiej, formacji geologicznej z prekambru. Wzgórza Mavecure należą do najmniej odwiedzanych miejsc przyrodniczych Kolumbii, położonych w odległym regionie basenu Amazonki. Trzy wyróżniające się szczyty wyłaniają się z tropikalnego lasu deszczowego i zapewniają dostęp do szlaków przebiegających przez terytoria rdzennej ludności Puinave. Obszar wokół tych formacji skalnych umożliwia obserwację krajobrazu rzecznego i otaczającej roślinności. Wspinaczka na szczyty trwa około 45 minut i wymaga dobrej kondycji fizycznej.

Playa Belén znajduje się w Norte de Santander i prezentuje formacje geologiczne pośród pól i gruntów rolnych. Kamienne struktury definiują krajobraz tej wioski i oferują wgląd w naturalne kontrasty Kolumbii między Andami a innymi regionami. Te geologiczne cechy powstały w wyniku naturalnych procesów na przestrzeni tysięcy lat i tworzą charakterystyczne środowisko, które różni się od obszarów przybrzeżnych i pustynnych krajobrazów kraju. Formacje rozciągają się na terenach rolniczych i tworzą wyróżniające się punkty w tym wiejskim regionie.

To stanowisko archeologiczne znajduje się w Sierra Nevada de Santa Marta na wysokości 1200 metrów i należy do najważniejszych prekolumbijskich osad w Kolumbii. Ciudad Perdida została zbudowana przez lud Tayrona między VIII a XIV wiekiem i składa się z ponad 170 kamiennych tarasów wyrzeźbionych w zboczu góry. Wejście na to stanowisko trwa kilka dni przez gęsty las deszczowy i prowadzi przez różne strefy klimatyczne Sierra Nevada. Tarasy, schody i place pokazują zaawansowaną wiedzę budowlaną kultury Tayrona i dają wgląd w ich wzorce osadnicze.

Palomino znajduje się nad Morzem Karaibskim, gdzie rzeka Palomino wpada do oceanu po przepłynięciu z Sierra Nevada przez las tropikalny. Ta nadmorska miejscowość łączy karaibskie plaże z naturalną różnorodnością przyległego regionu górskiego. Obszar pokazuje kontrast między biegiem rzeki z wysokich gór a płaską strefą przybrzeżną. Naturalne środowisko zapewnia dostęp do różnych ekosystemów, od lasu górskiego po morze, i reprezentuje geograficzną różnorodność Kolumbii między górami a wybrzeżem karaibskim.

Salto del Tequendama to wodospad w górach na południe od Bogoty, gdzie Río Bogotá spada z klifu na głębokość 157 metrów do zalesionego kanionu. Krajobraz łączy wysoki płaskowyż Sabana de Bogotá z leżącą niżej zalesioną doliną Río Bogotá. Na skraju kanionu stoi zabytkowy hotel z 1923 roku, który obecnie służy jako muzeum bioróżnorodności. Ten wodospad pokazuje geograficzne kontrasty Kolumbii między wyżynami andyjskimi a niższymi dolinami. Miejsce znajduje się około 30 kilometrów na południowy zachód od Bogoty i można do niego dotrzeć drogą prowadzącą do Mesitas del Colegio.

Park Narodowy Amacayacu rozciąga się na 293 500 hektarów lasu deszczowego w kolumbijskiej Amazonii i zawiera ponad 150 gatunków ssaków wraz z tradycyjnymi osadami społeczności Ticuna. Ten park pokazuje różnorodność biologiczną dorzecza Amazonki i zachowuje ważne siedliska dla delfinów rzecznych, jaguarów i wyjców. Ticuna zamieszkują ten region od wieków i utrzymują zrównoważone użytkowanie lasu zgodne ze swoimi tradycyjnymi praktykami. Park leży wzdłuż rzeki Amazonki i zapewnia dostęp do zalewanych lasów, starorzeczy i leśnych ścieżek łączących różne ekosystemy.

Te źródła termalne znajdują się na wysokości 2100 metrów nad poziomem morza na andyjskich wyżynach departamentu Risaralda i zasilają kilka basenów mineralnych o temperaturze wody od 40 do 70 stopni Celsjusza. Źródła wypływają ze skał wulkanicznych i przepływają przez gęsty las andyjski, zanim dotrą do różnych basenów. Obiekt położony jest około 15 kilometrów od Santa Rosa de Cabal i jest dostępny szlakiem przez las mglisty. Te źródła termalne pokazują aktywność geotermalną regionu centralnych Andów w Kolumbii, gdzie formacje wulkaniczne wytwarzają naturalnie podgrzaną wodę mineralną. Otaczająca roślinność składa się z wysokogórskich lasów górskich z rodzimymi gatunkami drzew i paprociami.

Valle de Cocora jest domem dla palm woskowych, symboli narodowych Kolumbii, które osiągają wysokość do 60 metrów. Ta dolina położona jest w strefie kawowej kolumbijskich Andów i oferuje szlaki turystyczne przez lasy mgliste i otwarte łąki. Wysokie palmy rosną na wysokościach między 1800 a 2400 metrów i tworzą charakterystyczny krajobraz. Dolina służy jako punkt dostępu do Parku Narodowego Los Nevados i pokazuje naturalne kontrasty regionu od wybrzeży karaibskich po szczyty andyjskie.

Ten park rozciąga się na 58 300 hektarach w środkowych Andach Kolumbii i obejmuje pięć wulkanów. Nevado del Ruiz osiąga najwyższy punkt na wysokości 5325 metrów. Krajobraz rozciąga się od lodowcowych szczytów po wyżyny páramo, gdzie rosną wyspecjalizowane gatunki roślin takie jak frailejones. Źródła termalne wydobywają się w kilku miejscach wskutek aktywności wulkanicznej. Szlaki turystyczne przecinają różne strefy wysokościowe ze zmienną roślinnością. Parque Los Nevados pokazuje procesy geologiczne andyjskiego łańcucha wulkanicznego oraz ich wpływ na klimat i zaopatrzenie w wodę okolicznych regionów.