Miejsca historyczne i ogrody w Alzacji

Jardin des Papillons w Hunawihr mieści szklarnię o tropikalnym klimacie, w której kilkaset motyli z różnych kontynentów swobodnie lata wśród zwiedzających. Obiekt prezentuje różnorodność tych owadów w kontrolowanym środowisku, umożliwiając obserwację stadiów rozwoju od jaja przez gąsienicę do dorosłego motyla. Ta szklarnia oferuje wgląd w siedliska i zachowania tropikalnych gatunków motyli, uzupełniając historyczne i botaniczne dziedzictwo regionu o aspekt przyrodniczy.

Musée du Pays de Hanau w Bouxwiller dokumentuje kulturę materialną historycznego regionu Hanau poprzez kolekcje lokalnych dzieł sztuki, mebli i tekstyliów z XVIII i XIX wieku. Muzeum prezentuje przedmioty codziennego użytku i prace rzemieślnicze, które dają wgląd w życie ludności wiejskiej i miejskiej tego alzackiego obszaru. Ekspozycje obejmują tradycyjne stroje, malowane meble i użytkową ceramikę, które zachowują i udostępniają dziedzictwo kulturowe dawnego terytorium Hanau-Lichtenberg.

Château de Lichtenberg to twierdza z XIII wieku wzniesiona na piaskowcowym występie skalnym nad wsią. Kompleks był wielokrotnie przebudowywany na przestrzeni wieków i obecnie mieści wystawy sztuki współczesnej w historycznych salach. Zwiedzający mogą poznać obiekty obronne, kazamaty i donżon. Z murów rozciąga się widok na zalesione wzgórza północnych Wogezów i okoliczne wsie. Zamek dokumentuje architekturę wojskową regionu i łączy średniowieczną budowlę z późniejszymi rozbudowami.

Ten park krajobrazowy rozciąga się na 40 hektarach i zachowuje dorodne okazy drzew, stawy oraz łąki z dzikimi kwiatami urządzone w stylu angielskiego ogrodu. Posiadłość pochodzi z XVIII wieku i utrzymuje swój pierwotny projekt ze śmigłymi ścieżkami prowadzącymi przez różne strefy roślinności. Kolekcja obejmuje cedry, dęby i buki liczące kilka wieków. Kanały wodne łączą stawy i tworzą siedliska dla rodzimych gatunków ptaków. Położony w alzackich winnicach między Colmar a Sélestat, park uzupełnia historyczne dziedzictwo regionu poprzez swoje naturalistyczne podejście do projektowania krajobrazu.

Fort Mutzig znajduje się na zachód od Mutzig na zalesionym grzbiecie i zajmuje około 250 hektarów. Zbudowany przez Cesarstwo Niemieckie od 1893 roku i nazwany na cześć cesarza Wilhelma II, ten system fortyfikacji stał się jednym z największych w swojej epoce. Podziemne przejścia łączą koszary, magazyny amunicji i stanowiska artyleryjskie. Kompleks dysponował oświetleniem elektrycznym, zaopatrzeniem w wodę pitną i funkcjonującą infrastrukturą dla do tysiąca żołnierzy. Dziś fort prezentuje działa, systemy obronne i zachowane instalacje wojskowe z początku dwudziestego wieku.

To muzeum prezentuje tradycyjne rzemiosła i pracę rolniczą w zachowanych oryginalnych budynkach z XIX wieku. Maison Rurale de l'Outre-Forêt zachowuje wiejskie dziedzictwo regionu poprzez autentyczne warsztaty i przestrzenie mieszkalne. Zwiedzający eksplorują historyczne struktury i poznają, jak mieszkańcy Alzacji żyli i pracowali ponad sto lat temu. Kolekcja obejmuje narzędzia, meble i przedmioty domowe z tego okresu.

Mont Sainte-Odile wznosi się na 764 metrów nad równiną Renu i mieści klasztor założony przez świętą Odylię w VII wieku. Romańska kaplica z XII wieku zawiera sarkofag z VIII wieku, podczas gdy neogotycki kościół klasztorny z XIX wieku przyciąga pielgrzymów przez cały rok. Z tarasów widoki rozciągają się na Wogezy, równinę alzacką i aż do niemieckiego Schwarzwaldu. Przedchrześcijański mur zbudowany z megalitycznych bloków kamiennych otacza płaskowyż na długości około 10 kilometrów. Miejsce znajduje się w historycznym regionie winiarskim Alzacji i dokumentuje religijną historię obszaru od wczesnego średniowiecza do czasów współczesnych.

Ten XVIII-wieczny młyn stoi nad brzegiem rzeki w La Wantzenau, kilka kilometrów na północ od Strasburga. Budynek został przekształcony z działającego młyna wodnego w hotel z restauracją, zachowując części oryginalnej struktury młyna. Jego położenie nad rzeką Ill zapewnia dostęp do szlaków spacerowych wzdłuż cieku wodnego i łączy przemysłową przeszłość regionu ze współczesną gościnnością. Nieruchomość pokazuje, jak historyczne budynki przemysłowe w Alzacji zostały zaadaptowane do nowych funkcji przy zachowaniu ich architektonicznej tożsamości.

Zbudowany w latach 1866–1872 kościół Saint-Pierre-et-Saint-Paul wznosi się na miejscu wcześniejszej średniowiecznej budowli i prezentuje architekturę neogotycką z trzema nawami i sklepieniami krzyżowo-żebrowymi. Kolorowe witraże z XIX wieku wypełniają wnętrze światłem. Smukła wieża ze spiczastą iglicą wyznacza sylwetkę kościoła w historycznym centrum Obernai. Organy zostały zbudowane przez alzacki warsztat Merklin i stanowią reprezentatywny przykład regionalnego rzemiosła budowy instrumentów. Odwiedzający znajdą tu miejsce kultu charakterystyczne dla epoki Drugiego Cesarstwa, odzwierciedlające katolicką tradycję regionu.

Place de la Dîme stanowi historyczne centrum Eguisheim i przedstawia architektoniczny rozwój alzackich wiosek winiarskich. Średniowieczny plac prezentuje domy szkieletowe z XVI wieku, które otaczają jego brzegi. Kamienna renesansowa fontanna wyznacza centrum i służyła przez stulecia jako źródło wody dla mieszkańców i odwiedzających. Fasady budynków zachowują swoje tradycyjne drewniane belki i regionalne detale charakterystyczne. Plac dokumentuje ekonomiczne znaczenie handlu winem w regionie i funkcjonował jako miejsce spotkań kupców i winiarzy.

Musée du Bailliage dokumentuje górniczą i tekstylną historię Sainte-Marie-aux-Mines. Kolekcja obejmuje próbki rud ze srebrnych kopalń doliny wraz z historycznymi narzędziami używanymi przy wydobyciu metali. Ekspozycje tekstylne prezentują tkaniny i sprzęt tkacki z lokalnego przemysłu sukienniczego, który zyskał znaczenie gospodarcze po upadku górnictwa. Muzeum ilustruje dwa główne okresy ekonomiczne, które ukształtowały dolinę.

Ta sklepiona piwnica z XIV wieku znajduje się pod szpitalem miejskim i przechowuje historyczne wina w podziemnych galeriach. Kolekcja obejmuje beczkę z 1472 roku, należącą do najstarszych zachowanych win w Europie. Obiekt pierwotnie magazynował darowizny wina, które pomagały finansować działalność szpitala. Zwiedzający oglądają średniowieczne sklepienia i poznają wielowiekową tradycję przechowywania wina. Cave Historique łączy historię medyczną Strasburga z alzackim dziedzictwem winiarskim i pokazuje znaczenie ekonomiczne uprawy winorośli dla instytucji religijnych i społecznych.

La Petite Pierre wznosi się wśród lasów sosnowych w północnej Alzacji, zachowując zamek z XIII wieku, w którym obecnie mieści się muzeum poświęcone rezerwatom przyrody. Wieś stanowi bramę do Regionalnego Parku Przyrody Wogezów Północnych, gdzie oznakowane szlaki prowadzą przez zalesione doliny i formacje piaskowcowe. Fortyfikacje z czerwonego piaskowca pochodzące z czasów Vaubana górują nad okolicznymi grzbietami. Domy o konstrukcji szachulcowej stoją wzdłuż wąskich ulic pod murami zamku, podczas gdy centra informacyjne udzielają wskazówek dotyczących lokalnych ekosystemów i tras pieszych.

Musée Lalique w Wingen-sur-Moder prezentuje ponad 650 szklanych obiektów i biżuterii stworzonych przez francuskiego artystę René Lalique między latami 90. XIX wieku a jego śmiercią w 1945 roku. Kolekcja obejmuje biżuterię secesyjną z jego paryskiego okresu, flakony perfum zaprojektowane dla wiodących domów perfumeryjnych oraz wazony, lampy stołowe i maskotki samochodowe w stylu Art Déco. Otwarte w 2011 roku muzeum znajduje się w przemysłowym sercu alzackiego regionu szklarskiego, kilka kilometrów od manufaktury kryształów Lalique, która nadal produkuje szklane obiekty oparte na historycznych projektach.

Ta przełęcz górska na wysokości 1.139 metrów łączy Alzację z Lotaryngią i stanowi ważny szlak przez grzbiet Wogezów. Droga przez Col de la Schlucht prowadzi przez lasy i alpejskie łąki i zapewnia dostęp do kilku szlaków turystycznych, w tym ścieżek na Hohneck i inne szczyty regionu. Zimą miejsce służy jako baza do narciarstwa, z przygotowanymi trasami biegowymi i zjazdami w pobliżu. Przełęcz leży na granicy departamentów Haut-Rhin i Wogezy i stanowi punkt wyjścia do wycieczek w okoliczne doliny.

Opactwo Murbach należy do najważniejszych budowli romańskich w Alzacji i zachowuje oryginalną zachodnią fasadę z XII wieku z dwiema wieżami o wysokości około 40 metrów. To dawne opactwo benedyktyńskie znajduje się w odosobnionej dolinie i dokumentuje architekturę klasztorną okresu romańskiego. Zwiedzający widzą zachowany transept i chór, podczas gdy nawa została rozebrana w XVIII wieku. Rzeźby na portalach i kapitelach przedstawiają typowe motywy romańskie.

Château du Haut-Kœnigsbourg wznosi się na wysokości 757 metrów nad Orschwiller i prezentuje średniowieczną architekturę obronną. Założony w XII wieku zespół został odbudowany na początku XX wieku według historycznych planów i pokazuje ganek strażniczy, pomieszczenia mieszkalne oraz kolekcję broni. Z murów rozciągają się widoki na dolinę Renu i otaczające Wogezy. Zamek należy do wyróżniających się obiektów historycznych regionu alzackiego i przyciąga odwiedzających zainteresowanych historią wojskową i średniowieczną architekturą.

Ogród Botaniczny Uniwersytetu w Strasburgu zawiera 6000 gatunków roślin na 3,5 hektara i służy badaniom oraz nauczaniu od 1619 roku. Teren prezentuje florę regionalną obok egzotycznych okazów i utrzymuje zorganizowane kolekcje do studiów botanicznych. Zwiedzający mogą eksplorować sekcje tematyczne reprezentujące różne strefy klimatyczne i grupy roślin. Ogród przyczynia się do dziedzictwa naukowego regionu poprzez swoją historyczną rolę w botanice akademickiej.

Sentier des Roches łączy wędrówki i lekkie wspinanie przez 6,4 kilometra w Wogezach. Szlak prowadzi przez formacje skalne wyposażone w metalowe szczeble i drabiny umożliwiające pokonanie stromych odcinków. Trasa wymaga pewnego kroku i przeciętnej kondycji. Rozpoczynając w Planrupt, ścieżka biegnie grzbietem przez kilka szczytów. Teren oferuje widoki na zalesione doliny i otaczające grzbiety. Wędrówka trwa około trzech godzin i pasuje do doświadczonych turystów oswojonych z terenem alpejskim.

To miasto zostało zbudowane w 1699 roku według planów wojskowych. Ośmiokątne fortyfikacje z bastionami mierzą około 400 metrów średnicy. Jako przykład projektowania fortyfikacji z XVII wieku Neuf-Brisach demonstruje systematyczne planowanie tamtej epoki. Miejsce to reprezentuje część militarnego dziedzictwa architektonicznego Alzacji i ilustruje strategiczne znaczenie regionu.

Ogród różany w Saverne rozciąga się na kilku poziomach i prezentuje ponad 550 odmian róż o różnych kolorach i zapachach. Ta kolekcja botaniczna wpisuje się w dziedzictwo Alzacji, regionu znanego z zadbanych terenów zielonych i historycznych ogrodów. Układ pozwala zwiedzającym odkrywać różne grupy róż na tarasowych powierzchniach. Położony w Saverne, mieście u podnóża Wogezów, ogród różany stanowi punkt postojowy między średniowiecznymi fortecami okolicy a tradycyjnymi wiejskimi placami.

Observatoire Astronomique de Strasbourg zostało wybudowane w 1881 roku i od tego czasu funkcjonuje jako instytut badawczy. Placówka mieści bibliotekę zawierającą około 100 tysięcy dokumentów astronomicznych dostępnych dla specjalistów i badaczy. To obserwatorium przyczynia się do naukowego dziedzictwa regionu i dokumentuje ponad stulecie obserwacji astronomicznych i badań naukowych w Alzacji.

Ten park dokumentuje 250 lat produkcji tekstylnej w Alzacji poprzez zachowane budynki fabryczne, historyczne maszyny i kolekcje tkanin. Teren obejmuje cztery odrębne ogrody rozłożone na 42 hektarach u podnóża Wogezów. Zwiedzający znajdują ogród francuski z XVIII wieku, ogród śródziemnomorski, ogród warzywny i ogród współczesny. Dawna manufaktura królewska produkowała drukowane tkaniny bawełniane i zatrudniała do 5000 robotników. Muzeum prezentuje klocki drukarskie, próbki tkanin i krosna w odrestaurowanych budynkach przemysłowych.

Route des Crêtes łączy Col du Bonhomme z Grand Ballon na odległości 77 kilometrów, przechodząc przez najwyższe szczyty Wogezów. Ta górska droga została zbudowana podczas I wojny światowej jako strategiczny szlak zaopatrzeniowy i obecnie zapewnia dostęp do obszarów turystycznych i ośrodków narciarskich wzdłuż grzbietu górskiego. Trasa odsłania kilka punktów widokowych z rozległymi widokami na równinę alzacką i Schwarzwald na wschodzie, a także na doliny Wogezów. Wzdłuż drogi znajdują się miejsca historyczne z czasów I wojny światowej, w tym pomniki i pozostałości instalacji wojskowych.