Najgorsze więzienia na świecie: wysokostrikcyjne centra detencji i byłe więzienia

Więzienie w Muhanga znajduje się w dystrykcie Muhanga w Rwandzie, gdzie przetrzymywani są skazani oraz podejrzani oczekujący na wyrok. Ta placówka penitencjarna działa pod nadzorem randańskiego systemu penitencjarnego i należy do krajowej administracji służb więziennych. Więzienie w Muhanga jest częścią krajowej sieci ośrodków detention, które od lat 90. przeszły znaczące przemiany, okres, który głęboko zmienił organizację rządowego systemu sprawiedliwości i karno-więziennych. Obiekt spełnia potrzeby zatrzymania w centralnym regionie Rwandy.

Więzienie Guantanamo Bay zostało utworzone w 2002 roku na amerykańskiej bazie morskiej i służy jako ośrodek detencyjny dla osób podejrzanych o terroryzm. Obiekt znajduje się na wydzierżawionym terytorium na południowo-wschodnim wybrzeżu Kuby. Od momentu otwarcia ośrodek był krytykowany na arenie międzynarodowej za warunki przetrzymywania i praktyki prawne. Pomimo wielokrotnych zapowiedzi różnych amerykańskich administracji o zamknięciu więzienia, nadal funkcjonuje i przetrzymuje więźniów pod nadzorem wojskowym.

Więzienie w Diyarbakır jest dawnym tureckim ośrodkiem zatrzymań wojskowych, założonym w 1980 roku w południowo-wschodniej Turcji. Placówka funkcjonowała jako instytucja o wysokim stopniu bezpieczeństwa podczas burzliwego okresu w historii kraju i zyskała międzynarodową uwagę ze względu na surowe warunki i udokumentowane naruszenia praw człowieka. Więzienie zawiera 24 dormitoria rozłożone na dwóch piętrach i zostało zaprojektowane na 744 więźniów. Po zamknięciu w 2019 roku, więzienie Diyarbakır zostało przekształcone w centrum kulturalne i muzeum, zachowując cele, korytarze i strefy zatrzymań jako świadectwo tego kontrowersyjnego rozdziału historii penalnej Turcji. Odwiedzający mogą teraz zwiedzać byłe blokady detention i dowiedzieć się o roli tej placówki w trakcie dziesięcioleci konfliktów politycznych i społecznych w regionie.

Assa Ciudad Barrios to zakład penitencjarny zlokalizowany w San Miguel, w Salwadorze. Instytucja ta służy jako ośrodek poprawczy w ramach systemu karnego Salwadoru. Więzienie działa na wschodnim obszarze kraju, mieszcząc więźniów o różnych klasach bezpieczeństwa. Assa Ciudad Barrios jest jednym z kilku zakładów poprawczych wchodzących w skład infrastruktury więziennej Salwadoru, funkcjonując w ramach krajowych systemów wymiaru sprawiedliwości i programów resocjalizacyjnych.

Więzienie Gldani w Tbilisi zyskało międzynarodową uwagę w 2012 roku, gdy wycieki nagrań ujawniły systematyczne nadużycia i tortury więźniów, wywołując protesty na skalę krajową i reformy w systemie penitencjarnym Gruzji. Obiekt ten, otwarty w 2006 roku w ramach programu modernizacji więzień kraju, stał się centrum skandalu, który doprowadził do badań realizowanych przez organizacje praw człowieka i istotnych zmian w zarządzaniu więzieniami. Ujawnienie warunków w więzieniu Gldani przyczyniło się do dyskusji o standardach zatrzymań w państwach postsowieckich i nadal stanowi punkt odniesienia w rozmowach o reformie więziennictwa w Gruzji.

Red Onion State Prison to zakład karny o najwyższym stopniu zabezpieczenia, zlokalizowany w hrabstwie Wise w stanie Wirginia, Stany Zjednoczone. Przedsiębiorstwo jest częścią federalnego systemu penitencjarnego i należy do najbardziej rygorystycznych na kraju. Red Onion State Prison przechowuje osadzonych uznawanych za wysokie ryzyko i stosuje surowe procedury bezpieczeństwa. Obiekt posiada instalacje przeznaczone do długotrwałego zatrzymania, w tym bloki z indywidualnymi celami, ograniczone tereny rekreacyjne i stałe systemy nadzoru. Ta instytucja odzwierciedla rozwój amerykańskiego systemu więziennictwa w zakresie zarządzania populacjami o wysokim poziomie zagrożenia.

Więzienie w stanie Nowy Meksyk jest zakładem karnym o najwyższych standardach bezpieczeństwa, zlokalizowanym w hrabstwie Santa Fe, Stany Zjednoczone. Placówka ta stanowi część instytucji, które odgrywały ważną rolę w historii amerykańskiego systemu penitencjarnego. Więzienie jest przykładem obiektów o wysokim zabezpieczeniu, które działały przez dziesięciolecia na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych, a jej historia odzwierciedla ewolucję praktyk więziennych na terenach północnoamerykańskich.

Więzienie w Mendozie zostało zbudowane na początku XX wieku i przez kilka dziesięcioleci funkcjonowało jako zakład karny w argentyńskiej prowincji. Ta placówka więzienna przetrzymywała osadzonych w surowych warunkach i odgrywała istotną rolę w regionalnym systemie sądownictwa. Obiekt nie jest już czynnym więzieniem i stanowi świadectwo historycznego rozwoju systemu penitencjarnego w Argentynie.

La Modelo jest zakładem penitencjarnym położonym w dzielnicy Puente Aranda w Bogotá, Kolumbia. To więzienie odgrywało przez kilka dekad znaczącą rolę w kolumbijskim systemie penitencjarnym. Obiekt znajduje się w stolicy kraju i przez swoją historię mieścił wielu osadzonych. La Modelo stanowi przykład obiektów zatrzymania w Ameryce Południowej i świadczy o rozwoju systemu penitencjarnego Kolumbii w XX wieku.

Obóz internowania Kaechon to kolonia karna położona w prowincji Południowy Pjongan. Obiekt ten funkcjonuje jako obóz dla więźniów politycznych i mieści osoby osadzone za różne przestępstwa przeciwko reżimowi. Obóz składa się z wielu stref o różnych poziomach bezpieczeństwa i jest kontrolowany przez surowe systemy nadzoru.

Więzienie Butyrka zostało zbudowane w 1771 roku i należy do najstarszych zakładów karnych w Moskwie. Placówka w Dzielnicy Tverskoy służyła przez wieki jako areszt śledczy i stacja tranzytowa dla więźniów przewożonych na Syberię. Więzienie przetrzymywało więźniów politycznych w okresie carskim oraz pod rządami sowieckimi. Pierwotnie zaprojektowany na 2 000 osadzonych obiekt był czasami przepełniony ponad 20 000 więźniami, co prowadziło do ekstremalnych warunków życia.

Zakład Karny Bang Kwang znajduje się nad rzeką Chao Phraya na północ od Bangkoku i jest jednym z najbardziej znanych obiektów penitencjarnych w Tajlandii. To więzienie przeznaczone jest głównie dla osadzonych z długoletnimi wyrokami oraz skazanych na karę śmierci. Zbudowany w latach trzydziestych XX wieku, Bang Kwang przetrzymuje kilka tysięcy więźniów w surowych warunkach bezpieczeństwa i działa jako zakład o zaostrzonym rygorze w ramach tajlandzkiego systemu penitencjarnego.

Włodzimierz, położony 190 kilometrów na wschód od Moskwy, funkcjonuje od 1783 roku jako zakład wysokospecjalistyczny. W czasach radzieckich więzienie to było miejscem osadzania więźniów politycznych, w tym dysydentów, intelektualistów i opozycjonistów wobec reżimu. Zostało wybudowane za panowania Katarzyny II i zawiera budynki historyczne z różnych okresów swojej działalności. Warunki odosobnienia zostały udokumentowane przez byłych więźniów i międzynarodowe organizacje praw człowieka. Obecnie więzienie nadal działa jako federalny zakład karny, mieszczący skazanych odsiadujących długie wyroki za poważne przestępstwa.

Więzienie Czarny Delfin jest zakładem penitencjarnym o najwyższym poziomie bezpieczeństwa w Sol-Iletsk, w regionie Orenburg w Rosji. Ta placówka jest częścią rosyjskiego federalnego systemu penitencjarnego i przyjmuje osadzonych odsiadujących długie wyroki. Kompleks penitencjarny w Sol-Iletsk stosuje rygorystyczne protokoły nadzoru i kontroli, charakterystyczne dla obiektów o wysokim stopniu zabezpieczenia w kraju.

Zakład karny w Paryżu-La Santé znajduje się w 14. dzielnicy stolicy Francji. Ta miejska jednostka penitencjarna jest częścią francuskich więzień, które odegrały rolę w historii systemu karnego kraju. La Santé jest jednym z paryskich ośrodków detention, w których osadzano wielu więźniów na przestrzeni dekad. Ta francuska cela nadal mieści więźniów i odzwierciedla ewolucję systemu penitencjarnego we Francji od jego powstania w XIX wieku.

Wysokosprawne więzienie Belmarsh znajduje się w Thamesmead, na południowym wschodzie Londynu, w Anglii. To brytyjskie więzienie kategorii A mieści osadzonych uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla bezpieczeństwa publicznego. Więzienie Belmarsh dysponuje kilkoma specjalistycznymi oddziałami i działa zgodnie z surowymi protokołami odosobnienia. Od 1991 roku jest częścią brytyjskiego systemu penitencjarnego i odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu więźniów wysokiego ryzyka w Wielkiej Brytanii.

Więzienie o zaostrzonym rygorze Kamiti znajduje się na obrzeżach Nairobi i jest największym zakładem karnym w Kenii. Ta placówka została założona w 1954 roku podczas brytyjskich rządów kolonialnych i obecnie przetrzymuje ponad 3000 więźniów, w tym skazanych morderców i innych niebezpiecznych przestępców. Więzienie posiada oddzielny oddział dla skazanych na karę śmierci i przeprowadziło kilka egzekucji. Zakład regularnie spotyka się z krytyką organizacji broniących praw człowieka z powodu przeludnienia, złych warunków sanitarnych oraz doniesień o złym traktowaniu więźniów.

Więzienie Abashiri zostało założone w 1890 roku na północy Hokkaido i służyło jako zakład karny dla więźniów politycznych i niebezpiecznych przestępców. Obiekt był znany z surowych warunków, z ekstremalnie zimnymi zimami i wymagającą pracą przymusową przy budowie dróg. Obecnie historyczne miejsce działa jako muzeum dokumentujące japońską historię więziennictwa i prezentujące oryginalne cele, wieże strażnicze oraz pomieszczenia pracy.

ADX Florence to federalny zakład karny o najwyższym stopniu zabezpieczenia w stanie Kolorado, wybudowany w 1994 roku, aby pomieścić więźniów uważanych za najbardziej niebezpiecznych w amerykańskim systemie penitencjarnym. To federalne więzienie stosuje surowy reżim więzienny, z celami izolacyjnymi zaprojektowanymi tak, aby ograniczyć kontakt między osadzonymi. Obiekt posiada wzmocnione środki nadzoru i specyficzne protokoły bezpieczeństwa, mające na celu zapobieganie ucieczkom i nieautoryzowanym kontaktom. ADX Florence jest miejscem osadzenia skazanych za terroryzm, przestępstwa zorganizowane i poważne wykroczenia popełnione w innych federalnych zakładach karnych, co czyni je jednym z najbardziej zabezpieczonych centrów detencyjnych w Stanach Zjednoczonych.

Więzienie Black Beach w Malabo jest obiektem wysokiego zabezpieczenia w Gwinei Równikowej. Ten ośrodek detentionfach mieści więźniów skazanych na długie wyroki i znajduje się w stolicy kraju. Black Beach jest jednym z centrów detencyjnych ilustrujących systemy więziennictwa afrykańskiego i warunki ich osadzenia. Nazwa pochodzi od czarnej plaży z piasku wulkanicznego, znajdującej się w pobliżu jego murów.

Wyspa Robben funkcjonowała jako więzienie od 1961 do 1996 roku, gdzie Nelson Mandela był przetrzymywany przez 18 lat. Wyspa mieści obecnie muzeum i centrum badawcze poświęcone historii apartheidu.

Więzienie Tadmor było syryjskim zakładem karnym wojskowym położonym na pustyni w pobliżu starożytnego miasta Palmyra. Instytucja funkcjonowała od 1930 do 2015 roku i służyła jako miejsce osadzenia więźniów politycznych oraz domniemanych przeciwników reżimu. Więzienie zostało całkowicie zniszczone materiałami wybuchowymi podczas syryjskiej wojny domowej.

Obóz Sumter był konfederackim więzieniem działającym podczas wojny secesyjnej od 1864 do 1865 roku. Ten obiekt zajmował powierzchnię 67.000 metrów kwadratowych i przetrzymywał do 45.000 żołnierzy Unii w skrajnie trudnych warunkach.

Więzienie Rikers Island to kompleks penitencjarny o powierzchni 167 hektarów położony na wyspie na East River między Queens a Bronksem. Obiekt mieści około 10.000 więźniów w dziesięciu oddzielnych zakładach karnych i zatrudnia około 9.000 funkcjonariuszy służby więziennej.

Więzienie Crumlin Road to wiktoriański zakład karny zbudowany w 1845 roku i funkcjonujący do 1996 roku. Budynek posiada cztery skrzydła celowe ułożone w formie krzyża, zaprojektowane według zasady panoptikonu.

Château d'If to szesnastowieczna forteca wojskowa, która została później przekształcona w państwowe więzienie. Cele więzienne tego obiektu są wydrążone bezpośrednio w skale wyspy na Morzu Śródziemnym. Forteca ta zyskała światową sławę dzięki powieści Alexandre'a Dumasa "Hrabia Monte Christo".

Więzienie Eastern State zostało założone w 1829 roku jako instytucja penalna oparta na systemie pensylwańskim odosobnienia w celach. Promienista architektura tego obiektu wpłynęła na projekt licznych więzień na całym świecie i ustanowiła nowe standardy w systemie penitencjarnym w XIX wieku.

Old Melbourne Gaol zostało zbudowane w 1845 roku i działało do 1929 roku. Trzykondygnacyjny budynek z niebieskiego kamienia zawiera 136 pojedynczych cel z małymi oknami i ciężkimi żelaznymi drzwiami. Kompleks obejmuje dziedziniec, na którym przeprowadzono 135 egzekucji, w tym zbójcy Neda Kelly'ego w 1880 roku. Ten obiekt służył jako areszt śledczy i mieścił więźniów zarówno mężczyzn, jak i kobiety.

Tower of London jest średniowieczną fortecą, która służyła jako więzienie państwowe od XII do XX wieku. Kompleks obejmuje kilka wież zawierających cele więzienne oraz pomieszczenia, w których odbywały się przesłuchania i tortury.

Alcatraz było federalnym więzieniem działającym od 1934 do 1963 roku na wyspie w zatoce San Francisco. Więźniowie byli przetrzymywani w pojedynczych celach o długości 2,7 metra. To więzienie mieściło niektórych z najbardziej niebezpiecznych przestępców w Stanach Zjednoczonych i uważano je za niemożliwe do ucieczki ze względu na położenie w zimnych wodach zatoki.

Więzienie Fremantle to zakład karny zbudowany przez pracę więźniów w latach 1851-1859, działający do 1991 roku. Kompleks zachowuje kolonialną architekturę z wielopiętrowymi blokami cel, budynkami administracyjnymi, kaplicą i wapiennymi murami obwodowymi. Obiekt służył jako więzienie o zaostrzonym rygorze przez ponad 140 lat.

Zamek Elmina to forteca zbudowana w 1482 roku przez Portugalczyków na wybrzeżu Ghany. Budowla służyła przez ponad trzy stulecia jako więzienie i punkt tranzytowy dla transatlantyckiego handlu niewolnikami. Tysiące zniewolonych Afrykanów przetrzymywano w jej lochach przed załadowaniem na statki.

Dom Niewolników to osiemnastowieczny budynek kolonialny, który służył jako miejsce przetrzymywania i więzienie dla zniewalanych ludzi przed ich przymusową deportacją do Ameryki. Budynek dokumentuje historię transatlantyckiego handlu niewolnikami i obecnie pełni funkcję miejsca pamięci poświęconego ofiarom tego okresu.

Muzeum Ludobójstwa Tuol Sleng pełniło funkcję centrum detencji S-21 prowadzonego przez Czerwonych Khmerów w latach 1975-1979. Ta dawna szkoła średnia została przekształcona w więzienie, gdzie ponad 17 000 osób było przetrzymywanych, przesłuchiwanych, torturowanych i straconych podczas ludobójstwa w Kambodży. Muzeum przechowuje obecnie dowody okrucieństw popełnionych pod reżimem Pol Pota.

Więzienie Hỏa Lò zostało zbudowane w 1896 roku przez francuską administrację kolonialną w Hanoi. Obiekt pierwotnie służył do więzienia wietnamskich więźniów politycznych podczas rządów francuskich. Podczas wojny w Wietnamie północnowietnamski rząd wykorzystywał więzienie do przetrzymywania amerykańskich jeńców wojennych, którzy ironicznie nazwali je "Hanoi Hilton". Obecnie część budynku funkcjonuje jako muzeum dokumentujące historię warunków detencji pod francuskim panowaniem kolonialnym i podczas wojny.

Port Arthur była kolonią karną utworzoną w 1833 roku dla brytyjskich recydywistów deportowanych do Australii. Więźniowie pracowali w kopalniach węgla i stoczniach na odizolowanym półwyspie Tasman. Odległe położenie i otaczające wody sprawiały, że próby ucieczki były niezwykle trudne.

Więzienie Oxford to zakład karny w stylu wiktoriańskim zbudowany w XIX wieku. Ta instytucja została zamknięta w 1996 roku i obecnie mieści hotel z 95 pokojami.

Więzienie Geoje-do zostało zbudowane w 1951 roku podczas wojny koreańskiej. Ten ośrodek detencyjny przetrzymywał ponad 170 tysięcy chińskich i północnokoreańskich jeńców wojennych do 1953 roku. Obiekt służył jako jeden z największych obozów internowania dla wrogich kombatantów podczas konfliktu.

Zamek Colditz to forteca z XI wieku, która podczas II wojny światowej służyła jako obóz dla jeńców wojennych o wysokim poziomie bezpieczeństwa dla oficerów alianckich. Obiekt stał się miejscem przetrzymywania jeńców, którzy wcześniej próbowali uciec z innych obozów.

Więzienie Con Son zostało założone w 1862 roku przez francuską administrację kolonialną na wyspie o tej samej nazwie. Podczas wojny w Wietnamie siły amerykańskie i południowowietnamskie prowadziły ten ośrodek detencyjny do 1975 roku, przetrzymując więźniów politycznych. Kompleks składa się z kilku budynków z pojedynczymi celami i pomieszczeniami wspólnymi.

Hostel Celica mieści się w dawnym więzieniu wojskowym zbudowanym w 1882 roku i zamkniętym w 1991 roku. Budynek funkcjonuje obecnie jako obiekt noclegowy, w którym 80 artystów z różnych krajów przekształciło dawne cele w indywidualnie urządzone pokoje.

Diabelska Wyspa zajmuje 14 hektarów u wybrzeży Gujany Francuskiej i funkcjonowała jako kolonialna kolonia karna w latach 1852-1953. Wyspa zyskała międzynarodowy rozgłos przez zesłanie Alfreda Dreyfusa podczas afery Dreyfusa. Ta odległa skalista wyspa stanowiła część francuskiego systemu kolonii karnych znanych z surowych warunków więziennych.

Więzienie Horsens zostało zbudowane w 1853 roku i działało przez 153 lata, zanim zostało zamknięte w 2006 roku. Budynek został przekształcony w muzeum dokumentujące historię duńskiego systemu penitencjarnego. Odwiedzający mogą zwiedzać cele, pomieszczenia wspólne i obszary pracy, w których przebywali więźniowie. Muzeum prezentuje wystawy dotyczące codziennego życia więźniów, warunków detencji oraz ewolucji systemu sprawiedliwości w Danii.

To więzienie zostało otwarte w 1796 roku i służyło jako miejsce przetrzymywania licznych irlandzkich rebeliantów. Przywódcy Powstania Wielkanocnego z 1916 roku byli tu uwięzieni i straceni. Więzienie zamknięto w 1924 roku i obecnie funkcjonuje jako muzeum dokumentujące historię irlandzkiego ruchu niepodległościowego.

Zamek San Juan de Ulúa został zbudowany w XVI wieku jako forteca wojskowa i później przekształcony w hiszpańskie więzienie kolonialne. Więźniowie cierpieli w trudnych warunkach, szczególnie z powodu wysokiej wilgotności i tropikalnego upału, które sprawiały, że życie w tym obiekcie było szczególnie ciężkie.

Więzienie Sultanahmet zostało zbudowane w XIX wieku w historycznym centrum Stambułu i funkcjonowało jako zakład karny do 1969 roku. Po gruntownej renowacji budynek został przekształcony w hotel w 1996 roku, zachowując elementy oryginalnej architektury więziennej.

Kolonia karna Cayenne była francuskim kompleksem więziennym z czasów kolonialnych, gdzie więźniowie wykonywali prace przymusowe. Ta placówka obejmowała kilka obozów detencyjnych rozmieszczonych na terenie Gujany Francuskiej.

Hotel Katajanokka został zbudowany w 1837 roku jako więzienie i przekształcony w obiekt noclegowy w 2007 roku. Oryginalne cele więzienne zostały przeprojektowane na pokoje hotelowe, zachowując historyczne kamienne mury i elementy konstrukcyjne. Budynek łączy swoją historię jako zakład karny z nowoczesną infrastrukturą hotelową.

Cele więzienne Pałacu Dożów są połączone z salami przesłuchań mostem westchnień. Skazani więźniowie przechodzili przez ten zamknięty kamienny most w drodze z sal sądowych do cel, gdzie mieli odbywać swoje wyroki.

Zamek Świętego Anioła to forteca z II wieku, która służyła jako papieskie więzienie. Cele znajdują się na niższych piętrach, podczas gdy izby tortur zajmowały poziom piwnicy. Pierwotnie zbudowana jako mauzoleum dla cesarza Hadriana, konstrukcja została przekształcona w papieski fort i więzienie w okresie średniowiecza.

Pałac na Wyspie to dwunastowieczny budynek wzniesiony na naturalnej wyspie w kanale Thiou. Ta konstrukcja służyła jako więzienie od średniowiecza do 1865 roku i mieściła jednocześnie salę sądową Annecy.