Architektura kolonialna w Indiach Brytyjskich

Marmurowy monument obejmuje 64 hektary ogrodów i mieści kolekcję obrazów, rzeźb i eksponatów historycznych z okresu kolonialnego Brytyjczyków.

Łuk bazaltowy o wysokości 26 metrów, ukończony w 1924 roku, oznacza miejsce, gdzie brytyjscy władcy kolonialni po raz pierwszy stanęli na indyjskiej ziemi.

Budynek z 340 pokojami zajmuje 130 hektarów i został zaprojektowany przez Edwina Lutyensa, który połączył indyjskie i europejskie elementy architektoniczne.

Dworzec kolejowy, ukończony w 1888 roku, łączy gotyk wiktoriański z tradycyjną architekturą indyjskich pałaców i obsługuje codziennie miliony pasażerów.

Ten dwupiętrowy biały pałac z 1921 roku naśladuje włoską architekturę i obecnie funkcjonuje jako hotel państwowy.

Ten czerwony budynek administracyjny z XVIII wieku służył jako siedziba Kompanii Wschodnioindyjskiej i mieści biura rządowe.

Gmach sądu z 1869 roku prezentuje gotycką architekturę z czerwonej cegły, wysokimi wieżami i dużym portalem wejściowym.

Kościół z 1787 roku łączy elementy neoklasyczne z ośmiokątnym planem i wysoką wieżą z miedzianą iglicą.

Gmach sądu ukończono w 1878 roku, posiada kamienne rzeźby, ostre łuki i dwie ośmiokątne wieże.

Instytut mieści się w budynku z 1888 roku, który pierwotnie służył jako rezydencja brytyjskiego wicekróla Indii.

Hotel otwarty w 1903 roku posiada białe kolumny, duże werandy i ogród w stylu kolonialnym z rodzimymi roślinami.

Wieża o wysokości 85 metrów została zbudowana w 1878 roku i zawiera carillon z 16 melodiami odtwarzanymi codziennie.

Znany ze swego unikalnego arkitektonicznego stylu indo-saraceńskiego, jeden z trzech sądów najwyższych w Indiach założonych w okresie kolonialnym.

Wczesny przykład architektury indo-saraceńskiej w Czennaju, zbudowany dla Nawaba Karnatiku.

Szanowana instytucja w Prayagraj, jej budynek administracyjny jest miejscem dziedzictwa.

Obecnie znany jako Chhatrapati Shivaji Maharaj Vastu Sangrahalaya, cechuje się stylem architektonicznym indo-saraceńskim.

Zbudowany w 1893 roku pałac zawiera 220 pokoi i łączy europejskie elementy architektoniczne z indyjskimi dekoracjami.

Założone w 1851 roku muzeum prezentuje artefakty archeologiczne, monety, rzeźby oraz kolekcję historii naturalnej w neoklasycystycznym budynku.