Najpiękniejsze historyczne i przyrodnicze atrakcje Jordanii

To starożytne miasto z IV wieku p.n.e. zostało wykute bezpośrednio w czerwonych klifach piaskowcowych przez Nabatejczyków. Monumenty wycięte w skale służą jako świątynie, królewskie grobowce i skarbce. Petra wznosi się między wąskimi wąwozami i otwartymi dolinami w południowej Jordanii. Odwiedzający wchodzą przez Siq, naturalną szczelinę skalną rozciągającą się na ponad kilometr. Na końcu tego przejścia ukazuje się fasada Skarbca z korynckimi kolumnami. Stąd Nabatejczycy kontrolowali szlaki handlowe między Arabią, Egiptem i Syrią. Później pojawiły się dodatki od budowniczych rzymskich, bizantyjskich i islamskich. Większość struktur została wyrzeźbiona z naturalnego piaskowca, którego kolory wahają się od różowego i pomarańczowego po fioletowy.

Ten rezerwat przyrody biegnie wzdłuż rzeki Mujib, która wyrzeźbiła głębokie wąwozy w czerwonych formacjach skalnych. Ściany wznoszą się do 1000 metrów i obramowują ścieżkę, która schodzi z wyżyn do Morza Martwego. Woda ukształtowała wąskie przejścia i zbiorniki w ciągu tysięcy lat, gdzie wędrowcy poruszają się przez nurt. Ptaki gnieżdżą się w skalnych ścianach, podczas gdy dzikie kozy wspinają się po występach. Ten kanion łączy wyżynny teren Jordanii z jej najniższym obniżeniem.

Ta góra wznosi się na 710 metrów nad poziomem morza na zachód od Madaby. Zgodnie z tradycją chrześcijańską Mojżesz stanął tutaj i zobaczył Ziemię Obiecaną przed śmiercią. Miejsce zachowuje pozostałości bizantyjskich kościołów z IV wieku. Ze szczytu widok sięga przez Dolinę Jordanu w stronę Jerozolimy i Morza Martwego. Archeolodzy odkryli w ruinach mozaiki pokazujące sceny biblijne. Pielgrzymi odwiedzają to miejsce od wczesnych czasów chrześcijańskich. Nowoczesna kaplica stoi obok starych fundamentów. Wiatr często wieje tutaj silnie przez nagie zbocza.

Ta pustynia z czerwonym piaskiem leży na południe od starożytnych szlaków handlowych i pokazuje klify, które wznoszą się na 500 metrów w niebo. Kaniony przecinają skałę, gdzie wiatr wyrzeźbił naturalne łuki i kamienne wieże. Obozy beduińskie stoją między wydmami. Petroglify na ścianach opowiadają o karawanach, które przechodziły tędy wieki temu. Światło zmienia się w ciągu dnia i barwi piaskowiec od pomarańczu do fioletu.

Ten zbiornik wodny znajduje się 430 metrów poniżej poziomu morza, z koncentracją soli wynoszącą 34 procent. Morze Martwe tworzy naturalną granicę między Jordanią a Izraelem. Wysoka gęstość soli pozwala kąpiącym się unosić na powierzchni bez potrzeby pływania. Linia brzegowa pokazuje białe osady solne, które błyszczą w świetle słonecznym. Otaczający pustynny krajobraz wydaje się suchy i goły. Woda wydaje się oleista i pozostawia kryształy soli na skórze. Odwiedzający przybywają tutaj, aby wypróbować niezwykłe doświadczenie kąpieli i doświadczyć wód bogatych w minerały, znanych od czasów biblijnych.

Ten rezerwat rozciąga się przez góry, doliny i pustynie na południe od Tafilah, chroniąc jeden z najbardziej zróżnicowanych ekosystemów Jordanii. Krajobraz obejmuje klif piaskowcowe i głębokie wadi, gdzie między skałami rosną akacje. Szlaki turystyczne przechodzą przez różne strefy roślinności, od lasów górskich po suche pustynne zbocza, łącząc stare kamienne wioski z punktami widokowymi nad Doliną Ryftową.

To miasto zachowuje rzymski teatr z II wieku na 6000 miejsc i cytadelę na wzgórzu, gdzie budowle od neolitu po epokę osmańską ukazują warstwy jordańskiej historii. Amman rozciąga się na kilku wzgórzach, gdzie stare ulice i nowoczesne dzielnice mieszają się ze sobą. Ruiny cytadeli wznoszą się nad dolinami, podczas gdy teatr wkomponowany jest w naturalny stok. Ulice wiją się między bazarami, meczetami i pozostałościami rzymskich kolonii, opowiadając historię długiego osadnictwa na tym skrzyżowaniu między pustynią a wyżyną.

To miasto mieści rzymskie zabytki z I wieku, w tym Łuk Hadriana, dwa teatry, Świątynię Artemidy oraz owalny plac otoczony kolumnami. Wybrukowane ulice prowadzą przez rozległy obszar, gdzie stoją kompleksy świątynne, łaźnie publiczne i place targowe. Odwiedzający przechodzą pod kamiennymi łukami i podążają śladami rzymskiej inżynierii. Miejsce pokazuje, jak funkcjonowało starożytne miasto prowincjonalne, z kanałami wodnymi, sklepami i budynkami religijnymi. Podczas miesięcy letnich w starożytnych teatrach odbywają się wydarzenia kulturalne.

To miasto portowe nad Morzem Czerwonym zapewnia dostęp do raf koralowych i zatopionych statków wzdłuż jordańskiego wybrzeża. Akaba łączy dziedzictwo regionu z ciepłymi wodami, które przyciągają nurków i miłośników snorkelingu. Miasto służy jako południowy punkt wyjścia do podróży po Jordanii oraz jako brama do podwodnych krajobrazów Zatoki Akaba.

To miasto na południe od Ammanu zachowuje słynną Mapę Madaby, wczesnobizantyjską mozaikę podłogową z szóstego wieku w kościele Świętego Jerzego, przedstawiającą geograficzną reprezentację Bliskiego Wschodu z Jerozolimą w centrum i uznawaną za najstarsze zachowane kartograficzne przedstawienie Palestyny, wraz z innymi kościołami z mozaikami i grecko-ortodoksyjną tradycją miejsca.

To stanowisko archeologiczne położone jest na wzgórzu w północnej Jordanii i zachowuje pozostałości Gadary, miasta z okresu hellenistycznego i rzymskiego. Umm Qais pokazuje ulice z kolumnami, teatry zbudowane z czarnego bazaltu, grobowce oraz osmańską wioskę wzniesioną na starożytnych fundamentach. Ze wzgórz widać trzy kraje jednocześnie: równiny jordańskie, wyżyny syryjskie i terytoria izraelskie. Ruiny stoją wśród gajów oliwnych i otwartych pól. Teatr z rzędami ciemnego kamienia wychodzi na dolinę. Wzdłuż starych dróg leżą powalone kolumny i wapienne kapitele. Przy wejściu kamienne mury osmańskiej osady mieszczą dziś niewielkie muzeum.

Ta forteca krzyżowców z XII wieku wznosi się na wzgórzu ponad miastem Kerak. Budowla z ciemnego kamienia zachowuje labirynt tuneli, łukowych przejść i struktur obronnych. Grube mury otaczają szerokie dziedzińce, gdzie niegdyś żyli żołnierze i mieszkańcy. Z górnych tarasów rozciąga się widok na okoliczne wyżyny i Morze Martwe w oddali. Zespół łączy style budowlane krzyżowców, Ajjubidów i Mameluków. Zwiedzający przechodzą przez podziemne korytarze prowadzące do pomieszczeń magazynowych i posterunków straży. Forteca stanowi świadectwo średniowiecznej wojny i wymiany kulturowej między Wschodem a Zachodem w tym regionie Jordanii.

Te źródła termalne leżą w górach na południowy zachód od Madaby, gdzie gorąca woda wypływa ze skały i spływa w dół na kilku poziomach. Woda osiąga temperatury około 60 stopni Celsjusza i gromadzi się w naturalnych basenach pośród skał i palm. Odwiedzający korzystają z basenów do kąpieli, a ciepła woda zasila małe wodospady. Źródła otoczone są suchym górskim krajobrazem, a dostęp prowadzi drogą przez suche doliny. Pobliskie hotele wykorzystują wodę termalną.

Te pustynne zamki z VII i VIII wieku to budowle wzniesione przez dynastię Umajjadów na wschodniej stepie Jordanii. Qasr Amra zachowało freski przedstawiające sceny z życia dworskiego i polowania na ścianach dawnej łaźni. Qasr Kharana ma formę kwadratowej fortecy z dwoma kondygnacjami i pomieszczeniami rozmieszczonymi wokół centralnego dziedzińca. Qasr al-Azraq zbudowano z czarnego bazaltu i służyło ono kolejno jako karawanseraj, rzymski fort, a później jako baza podczas powstania arabskiego. Budowle leżą rozproszone na suchym krajobrazie między Ammanem a granicą iracką, otoczone żwirowymi równinami i niskimi krzewami. Niektóre mury noszą jeszcze ślady sztukaterii i zaprawy, inne są naznaczone przez wiatr i słońce.

Ta świątynia z roku 162 n.e. stoi na cytadeli Ammanu i pokazuje sześć kolumn o wysokości 13 metrów. Fragmenty monumentalnego posągu leżą wciąż wśród ruin. Rzymianie wznieśli budowlę za panowania Marka Aureliusza jako część forum starożytnej Filadelfii. Kolumny wznoszą się nad współczesnym miastem i wyznaczają jeden z najwyższych punktów stolicy.

Ta starożytna droga łączy Amman z Akabą przez 335 km przez jordańskie góry. King's Highway prowadzi podróżników do kilku miejsc historycznych, w tym bizantyjskich kościołów, zamków krzyżowców i nabatejskich ruin. Trasa wije się przez doliny i płaskowyże, mijając wioski i tarasy rolnicze. W czasach biblijnych karawany używały tej drogi do handlu między Egiptem a Mezopotamią. Dziś ta trasa pozwala poznać różne cywilizacje, które ukształtowały Jordanię, przechodząc przez zmieniające się krajobrazy od pustyni po zielone wzgórza.

To stanowisko archeologiczne w Dolinie Jordanu zachowuje ślady licznych cywilizacji, od neolitu po okres osmański. Pella zawiera kilka bizantyjskich kościołów, rzymski teatr oraz pozostałości z różnych okresów historycznych rozmieszczone na pagórkowatym terenie z widokiem na dolinę. Ruiny znajdują się na różnych poziomach i pokazują długą historię zasiedlenia tej lokalizacji wzdłuż starożytnego szlaku handlowego.

Ten rzymski teatr w Jerash pochodzi z lat 90–92 po Chrystusie i mieścił około 3000 widzów na 32 rzędach siedzeń. Teatr południowy nadal pokazuje typową budowę rzymskich miejsc zgromadzeń z półkolistym kształtem i wznoszącymi się trybunami. Akustyka pozwala, aby głosy z centrum sceny docierały do górnych rzędów. To miejsce należy do pomników dokumentujących rzymską przeszłość Jordanii.

To stanowisko archeologiczne wznosi się na wzgórzu w centrum Ammanu i zachowuje pozostałości z czasów rzymskich, bizantyjskich i umajjadzkich. Zwiedzający znajdą tu Świątynię Herkulesa z II wieku, której wysokie kolumny wciąż stoją, Pałac Umajjadzki z rzeźbionymi łukami oraz Kościół Bizantyjski z mozaikami. Cytadela znajduje się około 850 metrów nad poziomem morza i oferuje szeroki widok na dachy miasta. Kamienne mury, cysterny i fundamenty opowiadają historię kolejnych cywilizacji, które wykorzystywały to miejsce. Muzeum archeologiczne przy wejściu prezentuje przedmioty z różnych okresów historii Jordanii, w tym ceramikę, monety i posągi. Drzewa oliwne i dzikie zioła rosną wśród ruin, nadając wzgórzu śródziemnomorski charakter. To miejsce łączy rzymskie ślady z islamskimi pałacami i pokazuje warstwową historię starożytnych i średniowiecznych cywilizacji Jordanii.

To święte miejsce leży na wschodnim brzegu rzeki Jordan i wskazuje punkt, w którym zgodnie z tradycją chrześcijańską Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa. Pozostały tu ruiny wczesnochrześcijańskich i bizantyjskich kościołów, wraz z basenami chrzcielnym z V i VI wieku oraz nowoczesnymi kaplicami różnych wyznań. Ścieżka pielgrzymkowa prowadzi przez wykopaliska do brzegu rzeki, gdzie wierni mogą przyjąć chrzest w Jordanie.

Ta świątynia wznosi się na podium ponad starożytnym miastem Jerash i została zbudowana w czasach panowania rzymskiego. Kolumny korynckie sięgają ku niebu i wyznaczają jeden z najwyższych punktów stanowiska archeologicznego. Stąd można spojrzeć na ulice z kolumnadami i place publiczne rozciągające się poniżej. Świątynia Artemidy została ukończona w drugim wieku i służyła jako centrum religijne. Niektóre kolumny stoją nadal prosto, inne leżą na ziemi, co daje wyobrażenie o pierwotnej skali. Miejsce przyciąga zwiedzających, którzy spacerują wśród ruin i podziwiają widoki na otaczający krajobraz.

To nabatejskie miejsce rytualne znajduje się na szczycie góry w Petrze, z dwoma kamiennymi ołtarzami i dziedzińcem z basenem do praktyk ceremonialnych. Kompleks oferuje wgląd w zwyczaje religijne starożytnych Nabatejczyków, którzy odprawiali tu obrzędy ofiarne. Ścieżka prowadząca do góry biegnie po schodach wyciętych w skale, a ze szczytu otwiera się widok na całe stanowisko archeologiczne w Petrze z czerwonymi klifami piaskowca i dolinami.

To muzeum prezentuje ceramikę, monety i przedmioty codziennego użytku z regionu Akaby. Kolekcja obejmuje tysiące lat, od epoki brązu przez okresy nabatejski i rzymski po erę islamską. Artefakty pochodzą z wykopalisk w okolicy i dają wgląd w codzienne życie dawnych cywilizacji, które osiedliły się w tym punkcie nad Morzem Czerwonym. Aqaba Archaeological Museum mieści się w zabytkowym budynku i uzupełnia starożytne miejsca Jordanii kolekcją mniejszych znalezisk dokumentujących handel, rzemiosło i kulturę regionu.

Klasztor Dayr stoi na szczycie skalnego płaskowyżu w Petrze, do którego prowadzą długie kamienne schody. Jego fasada jest wyrzeźbiona bezpośrednio w różowym piaskowcu i pokazuje klasyczne kolumny oraz zdobienia z czasów Nabatejczyków. Cisza na górze i szeroki widok na góry sprawiają, że wspinaczka jest warta zachodu. To miejsce prawdopodobnie służyło kiedyś celom religijnym; dziś wędrownicy przychodzą tu, by cieszyć się spokojem i widokami.

Ta monumentalna struktura wznosi się na 40 metrów wysokości na końcu wąwozu Siq i została wykuta w pierwszym wieku w czerwonym piaskowcu. Fasada z kolumnami korynckimi i urną na szczycie stoi jako pierwszy duży budynek na końcu wąskiego skalnego korytarza. Nabatejczycy stworzyli tę strukturę jako grobowiec, obrabiając kamień od góry do dołu. Poranne światło skąpie różowy kamień w ciepłych tonach i wydobywa szczegóły kolumn i płaskorzeźb. Zwiedzający docierają do budynku po przejściu przez wąski wąwóz, gdzie widok na fasadę nagle się otwiera.

Ta forteca stoi na skraju miasta i zachowuje ślady użytku wojskowego z XVI wieku. Mamelucy zbudowali ją z grubych kamiennych murów i wież strażniczych, później służyła jako baza podczas arabskiego powstania. Na dziedzińcu wewnętrznym widać pozostałości pomieszczeń i korytarzy, ściany ukazują kamieniarstwo z różnych epok. Z górnych poziomów spogląda się na morze i otaczające ulice. Budowla stoi wśród nowoczesnych budynków i przypomina o strategicznym znaczeniu tego nadmorskiego miejsca w historii Jordanii.

Centralny targ w Akabie gromadzi sprzedawców tkanin, biżuterii, pamiątek i produktów spożywczych. Ten suk ukazuje życie handlowe miasta nad Morzem Czerwonym. Stragany oferują suszone owoce, ryby i przyprawy z Bliskiego Wschodu. Targ znajduje się w pobliżu portu i zachowuje szlaki handlowe łączące Akabę z innymi regionami od wieków. Stragany odzwierciedlają codzienne życie mieszkańców i morską historię tego jordańskiego miasta.

Ta pierwsza osada islamska nad Morzem Czerwonym została zbudowana w VII wieku jako jedno z najwcześniejszych miast islamskich poza Półwyspem Arabskim. Ruiny zachowują fundamenty meczetów, budynków mieszkalnych i struktur publicznych z okresu Umajjadów. Kamienne mury i fundamenty pokazują urbanistykę tej wczesnej epoki. Miejsce znajduje się w pobliżu współczesnego centrum Akaby i dokumentuje początek islamskiej obecności w tym przybrzeżnym regionie Jordanii.

To osiedle Nabatejczyków znajduje się trzy kilometry na północ od Petry i pokazuje grobowce, cysterny oraz sale bankietowe wykute w ścianach skalnych. Miejsce służyło jako punkt odpoczynku dla karawan podróżujących szlakiem kadzidła i zachowuje freski z pierwszego wieku, które należą do nielicznych zachowanych przykładów nabatejskiego malarstwa ściennego. Wąskie wąwozy i mniejsza skala dają wyobrażenie o tym, jak żyli kupcy przed dotarciem do głównego ośrodka.

Ten meczet został zbudowany między 1975 a 1977 rokiem wzdłuż nabrzeża i dominuje w krajobrazie miasta swoim białym minaretem wznoszącym się na 40 metrów w niebo. Architektura podąża za współczesnymi liniami, a budynek służy jako przestrzeń modlitewna dla mieszkańców i odwiedzających. Jego położenie przy wodzie nadaje mu silną obecność w Akabie.