Camp Morton

Camp Morton był obozem jeńców wojennych w Indianapolis obejmującym około 36 akrów drewnianymi barakami, wieżami strażniczymi i strukturami przetrzymania. Obiekt został specjalnie zaprojektowany, aby pomieścić tysiące ujętych żołnierzy konfederackich podczas wojny.

Otwarte w 1861 roku jako ośrodek szkoleniowy Armii Unii, miejsce stało się obozem jeńców w 1862 roku po Bitwie o Fort Donelson, która przywiozła dużą liczbę jeńców konfederackich. Ta transformacja spowodowała szybki wzrost do jednej z głównych placówek detencyjnych Północy.

Obóz pełnił funkcję ośrodka dokumentacji dla jeńców wojennych, z fotografiami i osobistymi relacjami dokumentującymi ich doświadczenia. Te dokumenty stały się częścią kolekcji Biblioteki Kongresu i oferują odwiedzającym wgląd w życie więźniów.

Odwiedzający mogą znaleźć oznaczenia historyczne i pomniki na cmentarzu Crown Hill, gdzie około 1600 żołnierzy konfederackich z obozu jest pochowanych w dedykowanej sekcji. Cmentarz oferuje dostępne miejsce, aby uczcić tych żołnierzy i dowiedzieć się o ich doświadczeniach wojennych.

Teren miał różne cele przed i po wojnie, w tym służąc jako miejsce Targów Stanowych Indiana. Ta zmiana z terenu rekreacyjnego na obóz jencow na historyczną dzielnicę odzwierciedla wiele sposobów, w jakie grunt był używany w ciągu swojej historii.

Lokalizacja: Indiana

Założenie: 1861

Współrzędne GPS: 39.79470,-86.15230

Najnowsza aktualizacja: 10 grudnia 2025 o 17:00