Kanał Erie

Kanał Erie to historyczna droga wodna w stanie Nowy Jork, rozciągająca się na 584 kilometry od Buffalo nad jeziorem Erie do Albany nad rzeką Hudson. System obejmuje 36 śluz i kilka kamiennych akweduktów przecinających rzeki i doliny, w tym rzekę Genesee.

Budowa rozpoczęła się w 1817 roku i zakończyła w 1825, tworząc pierwsze żeglowne połączenie między oceanem Atlantyckim a Wielkimi Jeziorami. Projekt przekształcił Nowy Jork w główne centrum handlowe młodego narodu i zachęcił do osadnictwa na terenach zachodnich.

Społeczności wzdłuż drogi wodnej obchodzą swoje związki z kanałem poprzez festiwale, rejsy łodziami i ścieżki spacerowe biegnące wzdłuż dawnych szlaków holowniczych. Wiele z tych małych miasteczek zachowuje historyczny charakter epoki kanału, ze sklepami lokalnymi i muzeami, gdzie odwiedzający mogą poznać życie w czasach żeglugi rzecznej.

Droga wodna jest obecnie głównie dostępna do celów rekreacyjnych, z ścieżkami pieszymi i rowerowymi biegnącymi wzdłuż dużej części trasy. Kilka odcinków oferuje również przejażdżki łodzią, które pozwalają zwiedzającym z bliska oglądać zachowane śluzy i mosty.

Koszt transportu towarów między Albany a Buffalo spadł o około 95 procent po otwarciu kanału, podczas gdy czas podróży zmniejszył się z kilku tygodni do około dziesięciu dni. Ta zmiana uczyniła drogę wodną jedną z najważniejszych tras transportowych w Ameryce Północnej w XIX wieku.

Lokalizacja: New York

Wysokość nad poziomem morza: 113 m

Współrzędne GPS: 43.02227,-78.88083

Najnowsza aktualizacja: 2 grudnia 2025 o 23:57