Danelagh

Danelaw było terytorium w północnej i wschodniej Anglii, gdzie osiedlili się duńscy Wikingowie i żyli według własnych praw. Rozciągało się od części Londynu na północ przez Midlands aż do Northumbrii, obejmując hrabstwa, gdzie skandynawscy osadnicy mieszali się z miejscową ludnością i kształtowali zwyczaje prawne oraz administrację.

Po traktacie z Wedmore w 878 roku król Alfred z Wesseksu zgodził się podzielić Anglię i przekazał tę ziemię duńskim osadnikom, tworząc granicę między rządami anglosaskimi a nordyckimi. Duńskie społeczności utrzymywały swoją niezależność przez dekady, dopóki angielscy królowie stopniowo nie odzyskali regionu i nie przywrócili go pod centralną władzę w X wieku.

Ludzie mieszkający na tym obszarze mówią po angielsku z pozostałościami nordyckiego wpływu w dialekcie i codziennych zwrotach. Podróżni przemierzający Yorkshire czy Lincolnshire zauważają nazwy miejscowości kończące się na by, thorpe lub thwaite, będące przypomnieniem skandynawskich osadników, którzy niegdyś uprawiali te ziemie.

Podróżni odwiedzają dziś miasta takie jak York, Lincoln i Nottingham, aby odkrywać ślady osadnictwa skandynawskiego, w tym muzea i stanowiska archeologiczne. Jorvik Viking Centre w Yorku oferuje wgląd w życie duńskich mieszkańców, podczas gdy Lincoln prezentuje średniowieczne budowle odzwierciedlające dziedzictwo tego okresu.

Duńscy przywódcy bili własne srebrne monety z nordyckimi wzorami i inskrypcjami, wyraźnie różne od waluty anglosaskiej używanej gdzie indziej w Anglii. Niektóre z tych monet wciąż noszą runiczne litery i przedstawiają symbole mitologiczne odzwierciedlające skandynawskie tradycje i wierzenia.

Współrzędne GPS: 54.00000,-1.00000

Najnowsza aktualizacja: 12 grudnia 2025 o 20:25