Mosque of Mariyam Zamani Begum

Meczet Mariyam Zamani Begum to ceglana sala modlitwy z pięcioma przęsłami i trzema kopułami położona w pobliżu wschodnich murów Fortu Lahaur. Powierzchnie wewnętrzne z cegły i gipsu zdobią wzory geometryczne i szczegółowe freski.

Budynek został zamówiony między 1611 a 1614 rokiem podczas panowania cesarza Jahangira, na inicjatywę cesarzowej Mariyam Zamani, głównej małżonki jego ojca Akbara. Później służył innym celom pod władaniem Sikhów, zanim w 1850 roku został przywrócony do swojego pierwotnego użytku religijnego.

Inskrypcje perskie i wersety koraniczne zdobią ściany wewnętrzne, ujawniając religijne i artystyczne tradycje architektury mogolskiej w Azji Południowej. Odzwierciedlają wiarę i wartości estetyczne tych, którzy wybudowali to miejsce.

Dostęp odbywa się przez dwie bramy wejściowe po stronie północnej i wschodniej, wiodące do centralnego dziedzińca. Znajdują się tu urządzenia do rytualnych ablucji przed modlitwą, a miejsce leży blisko innych atrakcji na Terenie Ścieżki Starego Miasta.

Budynek został przekształcony w fabrykę prochu podczas władania Sikhów pod Ranjit Singh, tymczasowo tracąc swoje pierwotne przeznaczenie. Ten niezwykły rozdział z przeszłości pozostaje częścią pamięci lokalnej.

Lokalizacja: Lahore

Założenie: 1614

Styl architektoniczny: Indo-Islamic architecture

Wykonano z: brick

Współrzędne GPS: 31.58694,74.31778

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 21:03