Sadh Belo

Sadh Belo to kompleks świątyń obejmujący osiem sanktuariów, ogrody i struktury mieszkalne rozłożone na dwóch połączonych wyspach w Indusie. Miejsce jest całkowicie otoczone wodą rzeczną i tworzy autonomiczną przestrzeń religijną o zorganizowanym układzie między dwiema masami lądu.

Miejsce zostało założone w 1823 roku przez Babie Bankhardiego Maharaja, który przekształcił zalesiony obszar zwany Menak Parbat w ośrodek praktyki duchowej Udasi. To założenie zaznaczył początek trwającej do dziś religijnej obecności.

Marmurowe ściany wykazują skomplikowane rzeźby reprezentujące tradycje duchowe hinduskie i Udasi, podczas gdy świątynie przechowują święte teksty, w tym Granth Sahib. Odwiedzający mogą obserwować, jak te artystyczne szczegóły odzwierciedlają nauczania duchowe, które są nadal prakykowane i przekazywane w tym miejscu.

Dostęp do wyspy wymaga pozwolenia od Pakistan Hindu Panchayat i transportu łodzią przez Indus. Odwiedzający powinni wcześniej zorganizować te formalne wymagania i przygotować się na warunki na rzece, które mogą wpłynąć na przeprawę.

Miejsce przechowuje specjalny metalowy obiekt zwany Kamandal, który według wizji Babie Bankhardiego ma zapewniać nieskończoną dostawę zboza. Artefakt ten jest uważany za centralny dla lokalnego przekonania, które gwarantuje ochronę i dobrobyt dla społeczności.

Lokalizacja: Sindh

Współrzędne GPS: 27.69389,68.87861

Najnowsza aktualizacja: 10 grudnia 2025 o 17:01