Nanga Parbat

Nanga Parbat to szczyt górski w Gilgit-Baltistanie w Pakistanie, wznoszący się na wysokość 8126 metrów nad poziomem morza. Ściana Rupal po jego południowej stronie tworzy jedną z najwyższych ścian górskich na Ziemi, rozciągającą się na 4600 metrów od podstawy do szczytu.

Hermann Buhl osiągnął szczyt po raz pierwszy w 1953 roku, kończąc końcowe wejście samotnie i bez dodatkowego tlenu. Przed tym osiągnięciem kilka ekspedycji próbowało różnych dróg od lat trzydziestych XX wieku, co przyniosło szczycie reputację jednego z najtrudniejszych wyzwań w alpinizmie wysokogórskim.

Nazwa tłumaczy się jako Naga Góra, podczas gdy miejscowi mieszkańcy nazywają ją Diamir, co w ich regionalnym dialekcie oznacza król gór. Zespoły ekspedycyjne i wspinacze z całego świata spotykają tu lokalnych tragarzy i przewodników, którzy znają warunki na szczycie od pokoleń.

Ekspedycje wspinaczkowe odbywają się między czerwcem a sierpniem, kiedy warunki pogodowe pozwalają na osiągnięcie wyższych wysokości. Odwiedzający powinni przygotować się na ekstremalny chłód, nagłe zmiany pogody i technicznie wymagające odcinki, które wymagają doświadczenia w alpinizmie wysokogórskim.

Szczyt wznosi się samodzielnie, oddzielony od pasma Karakorum rzeką Indus, co nadaje mu wyraźną izolację geograficzną. Jego zachodni podszczyt nazywa się Rakhiot Peak i tworzy razem z głównym szczytem wyraźną podwójną strukturę widoczną z doliny.

Lokalizacja: Gilgit-Baltistan

Wysokość nad poziomem morza: 8 126 m

Współrzędne GPS: 35.23846,74.58954

Najnowsza aktualizacja: 3 grudnia 2025 o 08:58