Kirkjufell

Islandia to wyspa ukształtowana przez lód i ogień. Lodowce pokrywają dużą część wnętrza, podczas gdy obszary geotermalne pokazują, że coś zawsze dzieje się pod powierzchnią. Krajobrazy tutaj wyglądają inaczej niż w większości miejsc: czarne piaszczyste plaże utworzone przez aktywność wulkaniczną, fiordy głęboko wcinające się w wybrzeże, wodospady spadające z klifów i kanionu ze ścianami pokrytymi mchem. Vatnajökull na południowym wschodzie to największy lodowiec w Europie, podczas gdy mniejsze czapy lodowe jak Snæfellsjökull czy Drangajökull mają swój własny charakter. Reykjavik leży nad oceanem i łączy życie miejskie z dostępem do natury. Sala koncertowa Harpa stoi przy porcie, kościół Hallgrímskirkja wznosi się nad dachami, a wzdłuż brzegu znajduje się rzeźba Sólfar. Jezioro Tjörnin leży w centrum miasta. Poza stolicą trasy prowadzą do naturalnych miejsc: Błękitna Laguna z mlecznoniebieską wodą, gejzer Strokkur który wybucha co kilka minut, wodospad Gullfoss gdzie rzeka spada do kanionu. Południowe wybrzeże pokazuje różne oblicza. Niedaleko Vík znajduje się plaża Reynisfjara z kolumnami bazaltowymi i czarnym piaskiem, a nieopodal klif przy Dyrhólaey. Diamond Beach koło Hornafjörður jest usiana bryłami lodu wyrzuconymi przez morze. Na północy jezioro Mývatn przyciąga odwiedzających wulkanicznym otoczeniem, podczas gdy zachodnie fiordy z rezerwatem Hornstrandir i czerwonym piaskiem plaży Rauðasandur należą do bardziej odległych części kraju. Droga ringowa łączy większość tych miejsc i okrąża całą wyspę.

Ta kolekcja przedstawia miejsca w regionach polarnych i subpolarnych półkuli północnej, gdzie można obserwować zorzę polarną. Wymienione lokalizacje znajdują się w strefie zorzy polarnej, gdzie aktywność geomagnetyczna regularnie wytwarza naturalne zjawiska świetlne na nocnym niebie. Lista obejmuje różne typy krajobrazów, w tym parki narodowe, obszary geotermalne, góry, wyspy, fiordy i terytoria arktyczne. W Islandii Park Narodowy Þingvellir oferuje środowisko doliny tektonicznej do obserwacji zorzy, podczas gdy czarne piaszczyste plaże Vík i strefa geotermalna Mývatn zapewniają różne naturalne tła. Góra Kirkjufell koło Grundarfjörður jest często fotografowana z zorzą polarną. W Skandynawii strefy zorzy polarnej Tromsø i Kiruny, Wyspy Lofoty, Przylądek Północny, Park Narodowy Abisko oraz stacje arktyczne w Finlandii takie jak Kakslauttanen, Levi i Rovaniemi zapewniają dostęp do miejsc obserwacji na różnych szerokościach geograficznych. Ameryka Północna przyczynia się do tej kolekcji obszarem Fairbanks na Alasce i Parkiem Narodowym Denali. Grenlandia oferuje punkty obserwacyjne z lądolodu w pobliżu Kangerlussuaq oraz regionu fiordu wokół Nuuk. Te lokalizacje rozciągają się między szerokościami geograficznymi 60 a 70 stopni północnej szerokości, gdzie zorza polarna występuje najczęściej w ciemnych miesiącach.