מערת הנמרים

Ta jaskinia rozciąga się przez formacje wapieniowe na prawie 170 metrów i ma wiele otworów na północnym zboczu wąwozu. Wewnątrz przychodzą do widoku różne komory z warstwami podłogi zawierającymi ślady działań wcześniejszych mieszkańców.

Jaskinia została odkryta w 1985 roku, gdy pasterz śledził ślady wielkiego drapieżnika prowadzące do jej wejścia. Później prowadzone badania naukowe wykazały, że ludzie zajmowali i używali tę przestrzeń przez kilka różnych okresów obejmujących tysiące lat.

Nazwa nawiązuje do dużych kocowatych drapieżników, które kiedyś zamieszały ten region i pozostawiły ślad w lokalnej pamięci. Odwiedzający mogą zrozumieć, jak jaskinia służyła jako schronienie i przestrzeń pracy dla ludzi przez wiele stuleci.

Dostęp wymaga wstępnego zezwolenia i skoordynowania się z władzami lokalnymi ze względu na ograniczenia w obszarze. Odwiedzający powinni zaplanować pomoc przewodnika i zabrać odpowiedni sprzęt, aby bezpiecznie poruszać się po komorach.

Odkopania ujawniły niezwykłą różnorodność narzędzi kamiennych, fragmentów ceramiki i innych przedmiotów pozostawionych przez ludzi od Środkowej Epoki Brązu do okresu mameluckiego. Warstwowe osady pokazują, że różne pokolenia przez tysiące lat wciąż powracały do tego samego miejsca.

Lokalizacja: West Bank

Długość: 168 m

Współrzędne GPS: 31.99322,35.32870

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 19:44