Katedra Matki Boskiej Libańskiej w Paryżu

Katedra Matki Boskiej Libanu w Paryżu to kościół w stylu neogotyku z łukami ostrolancetowymi, sklepieniami żebrowanymi i witrażami, które zalewają wnętrze kolorowym światłem. Budynek wykazuje cechy francuskiej architektury gotyckiej z ozdobnymi szczegółami, które czynią go wyróżniającą się obecnością w Dzielnicy Łacińskiej.

Katedra została ukończona w 1894 roku i stała się centrum maronitskiego kultu w 1915 roku, kiedy kapłani jezuici opuścili Francję ze względu na prawa separacji kościoła od państwa. Ta zmiana uczyniła budynek nowym domem dla wschodnio-katolickich wspólnot w Paryżu.

Katedra służy jako duchowe centrum maronitskiej społeczności we Francji, goszcząc nabożeństwa i obchody według tradycji katolicyzmu wschodniego. Utrzymuje powiązania z libańskim dziedzictwem poprzez codzienne praktyki religijne i spotkania społeczności.

Budynek znajduje się na rue d'Ulm blisko Sorbony i Ogrodów Luksemburga, co czyni go łatwo dostępnym pieszo z pobliskich stacji metra. Miejsce jest spokojne pomimo swojej centralnej lokalizacji w dzielnica uniwersyteckiej.

W latach 1960-1990 muzycy, tacy jak Jean-Pierre Rampal, nagrywali w katedrze ponad 1200 albumów klasycznych na etykiecie Erato. Doskonała akustyka pomieszczeń uczyniła ją poszukiwanym miejscem do nagrań dźwięku.

Lokalizacja: 5th arrondissement of Paris

Założenie: 1894

Architekci: Jules Astruc

Styl architektoniczny: Gothic Revival

Adres: 15-17 rue d'Ulm, Paris 75005

Współrzędne GPS: 48.84400,2.34534

Najnowsza aktualizacja: 10 grudnia 2025 o 21:06