Château de Saint-Blancard

Château de Saint-Blancard to zamek w Cap d'Astarac z pośredniowiecznymi fundamentami z XIV wieku i znaczącymi renowacjami z XIX wieku, które wprowadziły neogoryckie wnętrze. Struktura zachowuje oryginalne wieże i odcinki murów z okresu średniowiecznego obok nowoczesnych dodatków z kampanii renowacyjnej.

Prace archeologiczne w 1889 roku ujawniły ciągłe zamieszkanie terenu od czasów starożytnych. Porozumienie z 1303 roku między lokalnymi wieśniakami a Pierre d'Orbessan formalnie zapoczątkowało budowę tego zamku.

Rozebranie murów zachodniego i południowego otworzyło widoki na Pireneje i połączyło strukturę z naturalnym krajobrazem. Ten wybór wpłynął na sposób, w jaki budynek jest powiązany z otoczeniem i jak goście doświadczają tego miejsca.

Ponieważ jest to własność prywatna, wizyty nie są otwarte dla publiczności bez wcześniejszego porozumienia z właścicielami. Niektóre obszary pozostają zamknięte w celu ochrony i zachowania struktury historycznej.

Podczas II wojny światowej ten zamek stał się schronieniem dla egipsskich starożytności z Muzeum Luwr, przewiezionych tam przez Jacques'a Jaujarda i Christiane Desroches Noblecourt w celu ochrony. Ten nieoczekiwany rozdział ujawnia, jak to miejsce odegrało rolę w ochronie europejskich skarbów kulturalnych podczas wojny.

Lokalizacja: Cap d'Astarac

Współrzędne GPS: 43.34500,0.64750

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 22:03