Friedrich-Ebert-Siedlung

Friedrich-Ebert-Siedlung to kompleks mieszkaniowy zawierający około 1.400 apartamentów ze standaryzowanymi planami pięter i loggias rozłożonymi na kilku ulicach. Większość jednostek składa się z dwóch pokoi z komorą, kuchnią, łazienką i balkonem.

Budowa rozpoczęła się w 1929 roku, gdy Louise Ebert, wdowa pierwszego prezydenta Niemiec Friedricha Eberta, położyła kamień węgielny. Projekt powstał w czasach poważnego kryzysu mieszkaniowego w Berlinie i miał na celu zapewnienie nowoczesnych i przystępnych cenowo domów dla robotników i pracowników umysłowych.

Zespół uosabia Nową Sachlichkeit poprzez jego nieozdabiane fasady, płaskie dachy i formy sześcienne ułożone w liniowe wzory. Ten język architektoniczny reprezentował radykalny przełom z tradycjami ornamentalnymi i pokazuje, jak nowoczesne praktyki budowlane stały się w tamtym czasie.

Kompleks jest połączony z transportem publicznym poprzez Müllerstrasse i łatwo dostępny z centrum Berlina. Osiedle jest otwarte dla pieszych i umożliwia przyjemny spacer przez jego struktury liniowe i zielone tereny.

Osiedle znajduje się w Afrykańskiej Dzielnicy Berlina, gdzie nazwy ulic odzwierciedlają historię kolonialną, ale kilka zostało przemianowanych w 2018 roku, aby uhonorować działaczy antykolonialnych. Ta zmiana nazw ulic pokazuje, jak miasto krytycznie przeanalizowało swoją przeszłość i dostosowało swoje przestrzenie miejskie, aby odzwierciedlać tę zmianę.

Lokalizacja: Berlin

Lokalizacja: Berlin-Mitte

Architekci: Paul Mebes, Paul Emmerich

Styl architektoniczny: New Objectivity

Współrzędne GPS: 52.55820,13.33320

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 22:04