Więzienie Spandau

Więzienie było wojskową placówką detencyjną na zachodzie Berlina, w której przetrzymywano skazanych przywódców nazistowskich po drugiej wojnie światowej. Kompleks zawierał wiele bloków cel, dziedziniec z ogrodem, wysokie mury, wieże strażnicze i drut kolczasty umożliwiający pełną obserwację.

Placówka została wybudowana w 1876 roku jako więzienie wojskowe dla żołnierzy pruskich i później przechowywała cywilów oraz więźniów politycznych. Po procesach norymberskich cztery potęgi sprzymierzone wspólnie ją kontrolowały, aby trzymać skazanych przywódców nazistowskich aż do śmierci ostatniego więźnia w 1987 roku.

Nazwa pochodzi z zachodniego berlińskiego okręgu, gdzie mieściła się ta placówka i przez lata była znana jako orientacyjny punkt. Po śmierci ostatniego więźnia władze szybko ją rozebrano, aby uniemożliwić jej uczęszczanie ekstremistom.

Miejsce znajduje się dzisiaj na Wilhelmstrasse i jest łatwo dostępne komunikacją publiczną. Centrum handlowe i parking zajmują teraz miejsce, gdzie kiedyś stały budynki więzienia.

Więźniowie utrzymywali duży ogród, w którym uprawiali warzywa i kwiaty, aby spędzać czas na świeżym powietrzu. Po rozbiórce cegły zmielono w proszek i rozrzucono na Morzu Północnym, aby nie pozostały żadne fizyczne ślady.

Lokalizacja: Spandau

Założenie: 1876

Współrzędne GPS: 52.52111,13.18528

Najnowsza aktualizacja: 8 grudnia 2025 o 09:20