Sanatorium Joseph Lemaire

Sanatorium Joseph Lemaire to modernistyczna Installation medyczna w Overijse charakteryzująca się prostopadłymi skrzydłami, rozległymi powierzchniami szklonymi i konstrukcjami betonowymi zaprojektowanymi dla sal pacjentów i pomieszczeń leczniczych. Budynek integruje otwarte tarasy jako funkcjonalne elementy jego terapeutycznego układu.

Kompleks został wybudowany między 1936 a 1937 roku przez belgijskiego architekta Maxime'a Brunfauta, aby sprostać kryzysowi gruźlicy w Europie. Funkcjonował jako instytucja medyczna przez dziesięciolecia po drugiej wojnie światowej, aż do zamknięcia w 1987 roku.

Budynek odzwierciedla filozofię medyczną lat 30. XX wieku, kiedy uważano, że świeże powietrze, światło słoneczne i przestrzeń otwarta są niezbędne do uzdrowienia. Jego organizacja przestrzenna pokazuje, jak społeczeństwo rozumiało wówczas opiekę, stawiając te naturalne elementy w centrum leczenia.

Teren jest niezamieszkany od 1987 i wykazuje oznaki degradacji, choć w 1993 roku otrzymał status zabytku chronionego. Odwiedzający powinni wiedzieć, że teren nie jest dostępny dla publiczności, a struktura pozostaje krucha.

Każdy pokój pacjenta miał bezpośredni dostęp do tarasów zorientowanych na południe, zaprojektowanych specjalnie do helioterapii, leczenia ekspozycją słoneczną będącego centralnym elementem filozofii medycznej placówki. Podejście terapeutyczne to ukształtowało cały projekt architektoniczny kompleksu.

Lokalizacja: Overijse

Architekci: Maxime Brunfaut

Adres: Waversesteenweg 331

Współrzędne GPS: 50.75166,4.57507

Najnowsza aktualizacja: 12 grudnia 2025 o 09:01