Grupa Laokoona

Laokoon i jego synowie to grupa marmurowa w Muzeum Pio-Clementino przedstawiająca trzy męskie postacie i dwa zwinięte morskie węże. Ciała skręcają się spiralnie wokół siebie, ramiona i nogi krzyżują się, a twarze wyrażają ból.

Robotnicy odkryli grupę w 1506 roku na wzgórzu Oppius w pobliżu Domus Aurea, a Michał Anioł był obecny podczas odkopywania. Papież Juliusz II kazał krótko potem przenieść dzieło do Watykanu, gdzie pozostało do dziś.

Nazwa Laokoon pochodzi z mitów greckich, a jego przedstawienie ukazuje moment desperackiego strachu przed śmiercią, który zwiedzający mogą odczuć również dzisiaj. Trzy postacie walczą razem z wężami i tworzą zwartą grupę wyrażającą jednocześnie cierpienie fizyczne i więź rodzinną.

Rzeźba stoi we własnej sali w Muzeum Pio-Clementino i jest dostępna ze wszystkich stron. Zwiedzający mogą podejść blisko i oglądać powierzchnię z różnych kątów, aby zobaczyć szczegóły muskulatury i wyrazów twarzy.

Prawa ręka kapłana brakowała przez czterysta lat, aż archeolog Ludwig Pollak znalazł ją w 1906 roku w rzymskim warsztacie kamieniarskim. Fragment pasował dokładnie i został dołączony do głównej postaci, przywracając pierwotną postawę.

Założenie: 27

Twórca: Agesander of Rhodes, Athanadoros, Polydoros

Wysokość: 242 cm

Wykonano z: marble

Współrzędne GPS: 41.89205,12.50031

Najnowsza aktualizacja: 4 grudnia 2025 o 15:20