Mount Sacagawea

Mount Sacagawea to szczyt w paśmie Wind River osiągający 13.575 stóp z stromymi granitowymi ścianami. Na jego północno-wschodnich i południowo-wschodnich zboczach znajdują się dwa lodowce zasilane śniegiem i lodem przez cały rok.

Pierwsze udane wejście na szczyt odbyło się w 1926 roku, gdy Albert Ellingwood prowadził grupę czterech alpinistów na szczyt. To wejście oznaczało początek działalności alpinistycznej na tym szczycie.

Góra nosi imię Sacagawea, kobiety Shoshone, która przewodziła Ekspedycji Lewisa i Clarka. Nazwa ta honoruje jej zasadniczą rolę w eksploracji tych ziem.

Dostęp odbywa się przez Bridger-Teton National Forest i wymaga pozwoleń oraz odpowiedniego sprzętu wspinaczkowego na routes technicznych. Odwiedzający powinni być przygotowani na surowe warunki pogodowe i wysokość, które wymagają dobrej kondycji fizycznej.

Szczyt zawiera formacje skalne migmatytu i znajduje się na Wielkiej Granicy Wododzielnej, naturalnej granicy między zlewiskami Pacyfiku i Atlantyku. Ta cecha geologiczna czyni go znaczącym miejscem dla pieszych podróżnych przecinających tę naturalną linię podziału.

Lokalizacja: Wyoming

Współrzędne GPS: 43.13662,-109.62486

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 10:45