Mount Whitney

Mount Whitney wznosi się na 4.421 metrów nad poziomem morza, co czyni go najwyższym punktem przylegających Stanów Zjednoczonych, a jego strukturę kształtują formacje granitowe. Szczyt tworzy wschodnią krawędź pasma Sierra Nevada wzdłuż granicy hrabstw Tulare i Inyo, gdzie odsłonięte płyty skalne i ostre granitowe ściany dominują krajobraz powyżej granicy lasu.

Pierwsza udokumentowana wyprawa na szczyt miała miejsce 18 sierpnia 1873 roku, kiedy Charles Begole, Albert Johnson i John Lucas ukończyli swoją ekspedycję. Szczyt został nazwany na cześć Josiah Whitney, który pracował jako geolog stanowy Kalifornii i przeprowadzał obszerne badania regionu w XIX wieku.

W miesiącach letnich wędrowcy z całego świata dzielą się szczytem, wymieniając opowieści o swoim wielodniowym podejściu lub wyczerpującej wspinaczce w jeden dzień. Wielu odwiedzających podpisuje księgę szczytową przechowywaną w schronisku, która stała się wspólną pamięcią dla wszystkich, którzy osiągnęli najwyższy punkt w 48 przylegających stanach.

Wędrownicy muszą uzyskać pozwolenia za pomocą konkurencyjnego systemu loterii, ponieważ tylko 100 wędrowców jednodniowych i 60 turystów plecakowych może codziennie korzystać ze szlaku od maja do listopada. Wysokość powoduje objawy choroby wysokościowej u wielu odwiedzających, dlatego stopniowa aklimatyzacja i gotowość do zawrócenia przy pierwszych oznakach dyskomfortu staje się ważna.

Schronisko szczytowe, zbudowane w 1909 roku przez Smithsonian Institution, pozostaje jako stała struktura w najwyższym punkcie przylegających Stanów Zjednoczonych. Mniej niż 160 kilometrów na zachód leży Dolina Śmierci, najniższy punkt Ameryki Północnej, co daje temu regionowi największą różnicę wysokości na kontynencie.

Lokalizacja: Tulare County

Lokalizacja: Inyo County

Wysokość nad poziomem morza: 4 421 m

Wykonano z: granite

Część: Sierra Peaks Section Peaks List, Vagmarken Club Sierra Crest List

Współrzędne GPS: 36.57859,-118.29214

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 20:56