Cristo Obrero y Nuestra Señora de Lourdes, Estación Atlántida

Cristo Obrero y Nuestra Señora de Lourdes to prostokątny kościół z falistymi ścianami ceglanymi i zakrzywionym dachem wspieranym przez wzmocnione sklepienia, które naturalnie płyną. Struktura zawiera cylindryczną wieżę dzwonów i pomieści około 300 wiernych siedzących z miejscem dla około 200 osób stojących w szerokich przejściach bez ławek.

Inżynier Eladio Dieste zaprojektował i zbudował ten kościół między 1958 a 1960 rokiem, stosując innowacyjne techniki z podstawowych materiałów dostępnych w tamtych czasach. Dzieło otrzymało uznanie UNESCO World Heritage w 2021 roku za jego wkład w nowoczesną architekturę Ameryki Łacińskiej.

Kościół pokazuje, jak nowoczesne przestrzenie kultu były budowane w Ameryce Łacińskiej w XX wieku, służąc jako miejsce zgromadzenia, gdzie lokalna społeczność się spotyka i modli.

Wnętrze jest otwarte i łatwe do poruszania się, z szerokimi przejściami, które umożliwiają odwiedzającym eksplorację przestrzeni bez uczucia ciasności czy zamknięcia. Naturalne światło przepływa przez zakrzywione ściany, ułatwiając widzenie i poruszanie się po całej przestrzeni.

Inżynier zastosował wzmocnioną technologię ceramiki w budowie ceglanej, umożliwiając zakrzywione formy, które normalnie byłyby trudne do osiągnięcia z tak podstawowymi materiałami. Ta metoda była w tamtych czasach niezwykła i uczyniła budynek pionierem w stosowaniu tego podejścia w całym regionie.

Lokalizacja: Estación Atlántida

Współrzędne GPS: -34.74393,-55.76636

Najnowsza aktualizacja: 10 grudnia 2025 o 17:31