Pampa de Santo Domingo

Pampa de Santo Domingo to stanowisko archeologiczne na półwyspie Paracas, gdzie pozostałości starożytnych osad są rozproszone po pustynnej równinie blisko Oceanu Spokojnego. Wykopaliska ujawniły okrągłe domy, obszary pochówku i narzędzia, które opowiadają historię ludzi żyjących między lądem a morzem.

Osadnictwo człowieka w tym miejscu sięga około 9000 lat temu, co czyni je jednym z najstarszych zamieszkanych miejsc w Peru. Późniejsze odkrycia potwierdziły, że ludzie zapuszczali tu korzenie znacznie wcześniej, niż wcześniej sądzono.

Mieszkańcy przystosowali swój sposób życia do oceanu i rozwinęli umiejętności wykorzystywania jego zasobów. Ich decyzja o budowie stałych osad na tym surowym pustyni pokazuje, jak nauczyli się żyć z lokalnym środowiskiem.

Stanowisko znajduje się daleko od dużych miast i wymaga podróży przez pustynny teren, aby się tam dostać. Odwiedzający powinni przygotować się na niezwykle suche warunki i przynieść ochronę przed słońcem, ponieważ na miejscu jest mało schronienia.

Pierwsi mieszkańcy wyrabiali sieci rybackie z włókna kaktusa, ujawniając, jak przeszli od polowania do eksploatacji morza. Ta innowacja pozwoliła im zmienić swoje źródła żywności z lądu na zasoby oceaniczne.

Współrzędne GPS: -13.85664,-76.25033

Najnowsza aktualizacja: 7 grudnia 2025 o 21:47