BTR-60

BTR-60 to ośmiokołowy amfibijny transporter opancerzony o długości około 7,56 metra, szerokości 2,82 metra i wysokości 2,31 metra, wyposażony w spawany kadłub stalowy zaprojektowany do transportu piechoty przy jednoczesnej ochronie przed ogniem broni strzeleckiej.

Opracowany przez Związek Radziecki pod koniec lat pięćdziesiątych i przyjęty do służby w 1959 roku, BTR-60 zastąpił wcześniejsze modele takie jak BTR-152, przy czym do 1976 roku wyprodukowano ponad 25 000 egzemplarzy w zakładach samochodowych w Gorkim, pokazując go publicznie po raz pierwszy w 1961 roku.

BTR-60 stał się rozpoznawalnym symbolem radzieckiej inżynierii wojskowej w okresie zimnej wojny, służąc szeroko w krajach Układu Warszawskiego i państwach sojuszniczych, uczestnicząc w licznych konfliktach regionalnych od lat sześćdziesiątych do początku dwutysięcznych.

Napędzany dwoma silnikami benzynowymi o mocy 90 koni mechanicznych każdy, pojazd mógł osiągać prędkość na drodze do 80 kilometrów na godzinę i przemieszczać się w wodzie z prędkością około 10 kilometrów na godzinę, wykorzystując zamontowany z tyłu system napędu strumieniowego.

BTR-60 posiadał niekonwencjonalną konfigurację z dwoma silnikami, gdzie każdy silnik niezależnie napędzał cztery koła, co zapewniało redundancję w przypadku awarii mechanicznej, ale również zwiększało złożoność konserwacji i stwarzało większe ryzyko pożaru podczas operacji bojowych.

Lokalizacja: Рудничный район

Lokalizacja: Прокопьевский городской округ

Wysokość: 2,31 m

Długość: 7,56 m

Szerokość: 2,82 m

Współrzędne GPS: 53.87260,86.62816

Najnowsza aktualizacja: 15 grudnia 2025 o 02:49