Kongō-ji

Kongō-ji to świątynia buddyjska w Kameoka z główną salą, tradycyjną bramą Sanmon i mieszkaniami dla kapłanów. Budynki podążają za japońskimi zasadami architektonicznymi i tworzą zintegrowany kompleks.

Świątynia została założona w 1289 roku przez Bukkoku Kokushi podczas okresu Kamakury. Została poddana rozległej rekonstrukcji w 1738 roku pod kierunkiem Arcykapłana Gyokudo.

Świątynia przechowuje prace artysty z okresu Edo Okyo Maruyama, którego krajobrazy i sceny fal są wystawione w budynkach. Te dzieła przyniosły witrynie uznanie jako krajowego ważnego dziedzictwa kulturalnego.

Świątynia znajduje się dwie minuty spaceru od przystanku autobusowego Obata-bashi, który ma regularne połączenia ze stacją Kameoka. To czyni ją łatwo dostępną transportem publicznym ze stacji.

Na terenie rośnie białokwitnąca śliwa stara ponad 200 lat, uznawana za jedno z 100 historycznych drzew miasta Kameoka. Drzewo jest charakterystycznym elementem miejsca i ma specjalny status na poziomie lokalnym.

Lokalizacja: Kameoka

Współrzędne GPS: 35.00868,135.54591

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 12:41