Waterloo Historic District

Waterloo Historic District rozciąga się na około jeden kilometr wzdłuż Waterloo Street i Newmarket Street, z budynkami z drugiej połowy 19. wieku. Struktury wykazują różne style architektoniczne i obejmują zarówno budynki mieszkalne, jak i komercyjne z tamtego okresu.

Obszar rozpoczął się jako miasto młynów w latach 1770, z pierwszą piłownią działającą od 1789 i przemysłem napędzanym wodą wzdłuż rzeki Warner. Ta oparta na energii wodnej rozwój kształtował społeczność przez ponad wiek.

Dzielnica była domem Williama E. Chandlera, senatora USA i sekretarza marynarki, oraz Nehemiaha G. Ordwaya, który pełnił funkcję gubernatora Terytoriów Dakota. Te powiązania z osobistościami narodowymi ukształtowały lokalną historię i reputację.

Dzielnica jest przystosowana do spacerów pieszo, umożliwiając odwiedzającym eksplorację wielu zachowanych struktur, w tym krytego mostu z 1875 roku, zabytkowej tabernas i dwóch starych dworcach kolejowych. Budynki rozrzucone są po dwóch głównych ulicach, dlatego zaleca się wygodne obuwie.

Budynek młyna z 1836 roku stoi obok torów kolejowych i rzeki, pokazując przemysłową przeszłość tego miejsca. Widoczne fundamenty wcześniejszych struktur opowiadają historię intensywnej aktywności gospodarczej, która niegdyś je definiowała.

Lokalizacja: New Hampshire

Współrzędne GPS: 43.28861,-71.85417

Najnowsza aktualizacja: 14 grudnia 2025 o 19:42