Mid-North District

Mid-North District to historyczna dzielnica w Chicago zawierająca ceglane domy w szeregu i budynki mieszkalne zbudowane głównie między latami 1870 a 1890. Obszar położony jest między ulicami Fullerton Avenue, Armitage Avenue, Lincoln Avenue i Clark Street, wykazując włoskie i Queen Anne style architektoniczne z ozdobnymi gzymsami, łukowymi oknami i różnymi detalami dekoracyjnymi na każdym budynku.

Dzielnica została przebudowana po Wielkim Pożarze Chicago w 1871 roku w ciągu następnych dwóch dekad nową konstrukcją mieszkalną. Te struktury przetrwały i zostały oficjalnie wyznaczone jako Chicago Landmark w 1977 roku, zapewniając ich ochronę na przyszłość.

Architektura ujawnia, jak żyły zamożne rodziny z końca XIX wieku, ze starannie wykonanymi szczegółami, łukowatymi drzwiami i unikalnymi wzorami cegły na każdym budynku. Spacerując po ulicach, widzisz zadbanie każdej fasady, ujawniające gusta i nawyki ludzi, którzy tutaj mieszkali.

Dzielnica jest łatwa do zbadania pieszo, ponieważ ulice są ułożone w zwartym wzorcu siatki, co pozwala łatwo przechodzić z jednego bloku na drugi. Najlepiej jest chodzić powoli i obserwować szczegóły na fasadach budynków, ponieważ większość struktur ma wyraźne cechy widoczne z ulicy.

Dwa budynki wyróżniają się raffinowanym wykończeniem i projektem: apartamenty Cobden i apartamenty Benson wykazują poziom rzemiosła, który wykracza poza typową budowę mieszkalną ihrer epoki. Te dwie struktury ujawniają, jak ambicja estetyczna była wpleciona w codzienną architekturę dzielnicy.

Lokalizacja: Chicago

Współrzędne GPS: 41.92222,-87.64139

Najnowsza aktualizacja: 13 grudnia 2025 o 18:09